Hejka,
Poszukuje wlasnie pracy, w poprzednich pracach bylam bardzo zle traktowana dlatego tez mam silne lęki zwiazane z pojsciem do nowej pracy.
Obcenie nie pracuje 3 miesiące, ale stwierdzilam ze mam dosyc tego siedzenia w domu i chce isc do pracy.
Dzisiaj bylam na rozmowie, bylo ok.
Dzisiaj wieczorem dostane telefon czy zostane zatrudniona czy tez nie, problem jest taki ze zaczelabym ta prace od jutra.
I nachodza mnie wielkie obawy.
Powiedzcie mi jak mam radzic sobie z tym stresem w nowym miejscu pracy, wiem ze duzo wynika z tego ze mam niska samoocene i nie wierze w siebie, choc inni ludzie z otoczenia tego nie widzą. Mam tez takie mysli ze sobie nie poradze z nowymi obowiazkami.

Blanco,

Przede wszystkim pozwolić sobie na ten stres który teraz odczuwasz i danie sobie po prostu szansy na doświadczanie. Ogólnie o tym ostatnio zrobiliśmy 3 piguły krok po kroku jeśli chodzi o sam stres w sobie : sekcja-ii-stres-f128.html

Pozdrawiam.

Divin pisze:Blanco,

Przede wszystkim pozwolić sobie na ten stres który teraz odczuwasz i danie sobie po prostu szansy na doświadczanie. Ogólnie o tym ostatnio zrobiliśmy 3 piguły krok po kroku jeśli chodzi o sam stres w sobie : sekcja-ii-stres-f128.html

Pozdrawiam.

Ooo super zaraz obejrze, przed chwila dostalam kolejny telefon w sprawie pracy i jutro ide na kolejna rozmowe, w koncu cos ruszylo

blanco:
Wg. mnie musisz mieć wszystko w "nosie", że tak powiem nie przejmować się co ktoś o Tobie myśli, być sobą, robić najlepiej to czego od Ciebie wymagają ale nie wbrew sobie.
Szanować przede wszystkim siebie i postrzegać rzeczywistość taką jaką jest... a nie przez pryzmat podejrzeń i przypuszczeń. Z drugiej strony nie pokazywać jak bardzo zależy Ci na tej pracy (nie ta to inna), nie pokazywać jak dużo możesz bo za chwilę będą Cię maksymalnie eksploatować.

Osoby powyżej radzą Ci dobrze, powinnaś się nie przejmować i spróbować, nic Cię to nie kosztuję. I dobrze , że ruszasz się z domu, bo pokazujesz, że Ty masz kotrolę nad zaburzeniem, a nie ono nad Tobą. Działaj, a Divin Ci podał pigułki o stresie

Godethead pisze:blanco:
Wg. mnie musisz mieć wszystko w "nosie", że tak powiem nie przejmować się co ktoś o Tobie myśli, być sobą, robić najlepiej to czego od Ciebie wymagają ale nie wbrew sobie.
Szanować przede wszystkim siebie i postrzegać rzeczywistość taką jaką jest... a nie przez pryzmat podejrzeń i przypuszczeń. Z drugiej strony nie pokazywać jak bardzo zależy Ci na tej pracy (nie ta to inna), nie pokazywać jak dużo możesz bo za chwilę będą Cię maksymalnie eksploatować.

Wiem masz racje, wlasnie mnie tak wyeksploatowali w poprzednich pracach ze jak wychodzilam to myslalam ze umrę,
tylko ze moj problem jest taki ze jestem z tych osob, ktore sie wszystkim przejmuja i mam tak od dziecka i nie wiem co mam zrobic zeby przestac sie nagle przejmowac, raczej to nie jest realne

Nie przestaniesz się NAGLE przejmować, to znaczy jest to generalnie możliwe (po krótkim czasie) ale musiałabyś byc gotowa przyjąc nowa postawę i filozofię na życie - mimo wszystko chcę przede wszystkim dbać o swój rozwój a nie o ocenę innych i milion innych rzeczy.
Jednak to zwykle trwa więc lepiej sobie czasowej presji nie robić.

Niestety nie ma cudów ale stawiając na SIEBIE - nie na to aby być super w oczach innych (bo to jest bezwartościowe gówno) - ale na to aby siebie przemienić. A to sa procesy rozłożone w czasie.
Pracę możesz zmienić milion razy, ludzi w pracy także a to co w sobie zbudujesz zostanie z tobą do końca, i ten cel nich ci przyświeca jak mimo stresu będziesz jednak coś robiła, to oraz wewnętrzny kumpel i CHĘC zmiany powolniejszej niż marzenia o opcji "5 minut do sukcesu"

Tak to racja, generalnie juz zaczynam mniej wiecej rozumiec o co chodzi w tej zmianie podejscia do stresu, do zycia i do siebie samej przede wszystkim,
Bylam dzisiaj na tej rozmowie i jestem załamana bo zaproponowano mi umowe o dzielo i strasznie niska pensje...
zrezygnowałam, bo jednak wazniejsze dla mnie jest moje zdrowie i ubezpieczenie zdrowotne anizeli taka praca, gdzie nawet nie mam ubezpieczenia zdrowotnego