. Ale my też często ulegamy lękowi ale nie jesteśmy już w takim bagnie jak Ty także się nie przejmuj, bo NA PEWNO każdy z nas przechodził podobne załamania jak Ty 
-- 26 grudnia 2013, o 20:34 --
Ja na początku: stary MASAKRA, wstaję; kobieta luźna w udach, coś jest nie tak, gdzie ja jestem, co się stało!? Na klopa ze stresu no nie ja nic nie pamiętam, panika. Strach w oczach, podchodzę do lustra i płacz. Leżenie w łóżku całymi dniami w oczekiwaniu na śmierć. Wstyd przed rodzicami, jestem psychiczny. Taka wegetacja przez przynajmniej miesiąc. Najgorszy okres mojego życia, w którym pierwszy raz w życiu nie złapałem mojej ukochanej gitary przez 3 tygodnie. W dodatku jak już ją złapałem to bałem się że coś mi zrobi. Aż nawet ciężko to cierpienie opisać słowami, bo tego się nie da opisać. Potem wkrętka ze schizą, pamiętam jak pewnego poranka leżałem w łóżku i byłem PEWNY że mam schizę, leżałem, modliłem się i wypatrywałem omamów. Kiedy ktoś mnie wyciągnął z łóżka, poszedłem na dół z trudem smarując kromkę masłem. Kuchnia była tak dziwna jak nigdy. Wmawiałem sobie że ja już nie żyję, a jak żyję to jestem miliony kilometrów stąd. Po chwili zapomniałem jak wygląda mój brat, przez co dostałem ataku paniki Wizyta u psychiatry, kłótnie w domu że coś ze mną nie tak, ja planujący swoje samobójstwo ;pyk . Byłem WRAKIEM. Potem wejście na forum, przeczytanie o DD, euforia , niestety na krótko. Dalej już znasz, a jak nie znasz to możesz przeczytać moje posty. Z KAŻDEGO GÓWNA DA SIE WYJŚĆ
Też strasznie mnie sponiewierało i wycierpiałem dużo ale widzisz ja robiłem ten błąd że ciągle się tym katowałem kilka miesięcy dzień w dzień do tego problemy życiowe i jechałem po dnie ale na szczęście tez już dawno ogarnąłem wytrzymałem jakoś i pokonałem lęki mam z nimi już chyba ponad 3 miesiące spokoju ogólnie jest o wiele lepiej niż było ale by nie było gdybym dalej robił tak jak Ty więc nie popełniaj tego błędu 
A mnie chodziło o to, że Twoim problemem nie jest DD tylko lęk. Wyobraź sobie, że miałbyś spokojny umysł i miał DD. Myślisz że ono długo by trwało bez lęku ? Także jak przestaniesz się bac, tzn. zaczniesz olewać BARDZO POWOLI umysł będzie odpoczywał, bo przecież nie będziesz od początku pewien. To musi potrwać, będą wątpliwości, raz będziesz czuł się lepiej a raz gorzej, ale jednak będzie się uspokajał. Za bardzo skupiasz się na objawach, skoro problemem jest lęk.
