Muoda, coś Ty, mam po prostu trochę lepszy dzień ;p Ale dobrze Cię tutaj widzieć i słyszeć, że u Ciebie wszystko zmierza ku lepszemu. Pierwszy raz rozmawiałyśmy będąc w bardzo podobnym stanie, mijają tygodnie, Ty zaakceptowałaś nerwicę i z dnia na dzień czujesz się lepiej, a ja dopiero dopuszczam do siebie, że te myśli chyba rzeczywiście nie są "mną". Odzywaj się czasem, bo okazało się, że jest tutaj naprawdę dużo osób z natręctwami na punkcie faceta, a Ty zdecydowanie radzisz sobie z nas najlepiej Trzymam za Ciebie kciuki, serio (chociaż Ci zazdroszczę).

Marianna,zawsze chciałam być idealna. I zawsze uważałam, że moje dzieciństwo było idealne. A wcale nie było, dopiero niedawno zaczęłam dopuszczać do siebie, że mój wstyd, lęk, nieporadność, agresywność i wieczna kontrola to wynik walki, którą toczyłam przez większą część swojego życia - z bardzo silną, zaborczą, pewną siebie i bezwzględną matką, z "otoczeniem", ponieważ nigdy nie byłam dość "typowa", żeby nauczyciele, rodzice i uczniowie traktowali mnie jak normalne, wrażliwe dziecko. I w końcu wyrósł ze mnie taki przedziwny kłębek nerwów, ograniczeń i barier, który zawsze pragnie zachować się idealnie, i nigdy nie akceptuje swoich błędów. Ci cholerni psychologowie mają rację - wszystko siedzi w naszym dzieciństwie Szkoda tylko, że w tamtym okresie praktycznie nic nie zależy od nas, a skutki ciągną się przez całe życie.

dziewczyny damy rade!!!!..jakos :x..ach ten optymizm

-- 14 listopada 2014, o 16:14 --
kurcze..najgorsze w tym wszystkim jest to, ze nerwica serio potrafi sprawic, ze te mysli wydaja sie takie prawdopodobne..grrr..ze ta wiara jest mocna:/ ( podobno to wynika z tego, ze sie duzo bujalo w obłokach...np. ja bedac dzieckiem alkoholików mocno uciekałam w swiat fatnazji..wlasciwe dzieki niemu przetrwałam...wierzyłam w ten swiat..i teraz tez kurcze sila rzeczy wierze w te wszystkie bzdury)...ma ktos pomosyl jak 'przestac wierzyc'?

Dilly ja wiem bo mam to samo.
Zawsze mi sie wydawało że w dzieciństwie byłam tak silna ze poradze sobie ze wszystkim.
Dopiero na terapii się dowiedziałam że dorosłam zbyt szybko, że jestem dorosłym ale dzieckiem,
że wczuwam się stale w odczucia innych, próbuje kontrolowac sytuacje non stop i jestem dla siebie
ogromnie krytyczna a to powoduje lęki i mysli n.

-- 14 listopada 2014, o 16:17 --
munka ja tez żyłam w świecie fantazji, takie trochę z nas elfy z innego świata

hehehe moja ulubiona fantazja, ze jestem elfem...ja od lat tworzylam w glowie caly swiat

Ja też byłam elfem, no proszę Was! I żyłam w ogromnych borach, biegałam boso po igiełkach i liściach i spałam w koronach drzew ;p Chyba do czternastego roku życia wierzyłam, że stanę się elfem albo czarodziejką.

ja byłam elfka -wojowniczka, jezdzilam na ogromnym wilku

-- 14 listopada 2014, o 16:28 --
wczoraj wlasnie rozmawiałam na terapii o sile wiary w te wyobrazenia....trudno sie dziwic, ze te natrectwa wydaja sie nam prawdopodobne...skoro w dziecinstwie wiekszosc czasu spedzilo sie w malo realnym swiecie fantazji...w dodatku ten swiat uratowal nam zycie...bo dziecko nie ma szans przetrwac bez takich mechanizmów obronnych w rodzinach alkoholowych albo dysfunkcyjnych....

Ja byłam i jestem elfem. To zawsze mi dawało poczucie bezpieczeństwa. Przynajmniej jeszcze przez jakiś czas
A wiecie że nigdy nie doszłam do takiego wniosku że nerwicowe mysli wydają się takie realne
właśnie przez to tkwienie w iluzjach...
Bardzo ciekawe.
Tylko co z tym robić?

poza tym dlatego drecza nas takie natrectwa 'kocham nie kocham', bo naprawde nam zalezy na tych facetach...wlasnie dlatego nas to dreczy. Do tego dochodza nierealne oczekiwania co do zwiazku...zazwyczaj chcemy, aby byl idealny....a dwa natrectwa tez moga byc ucieczka przed bliskoscia, przed pokazaniem prawdziwej siebie...boimy sie, ze jak pokazemy siebie, swoje emocje..to zostaniemy odrzucone....dlatego wolimy 'wyprzedzic' partnera i same 'odrzucamy'

-- 14 listopada 2014, o 16:37 --
marianna, co z tym zrobic? No wlasnie chyba za kazdym razerm kiedy uciekamy od realnosci w natrectwa..lapac sie na tym i pytac siebie 'przed czym uciekam?', 'od czego chce odwrocic uwage?'....zazwyczaj sa to jakies emocje, pragnienia, potrzeby

To ludzie piszcie do mnie! Nie jest tak ,że mi minęło do końca. Po prostu staram sie racjonalizować no i myśle ,że te leki mi bardzo pomogły. Piszcie piszcie... pomagajmy sobie uwierzyć ,że to tylko w naszej główce

Ja tez oczywiscie bylam Elfem

I to tylko dowod na to, ze jestesmy bardzo wrazliwe, a do tego mamy bardzo bogata wyobraznie - nerwica wlasnie takich ludzi lubi najbardziej
Pozdrawiam Was, Elfickie siostry

Coś dla elfów do poczytania

DDA/DDD - POWRACANIE DO ZDROWIA


DAWNE JA
Nie lubię siebie

Staram się czytać w cudzych myślach.

Czas odpoczynku i relaksu nudzi mnie. Odpoczywam nie robiąc nic, depresja.

Wyłącznie mówię o własnych problemach. Brak działania, brak rozwiązań.

Nadmierna kontrola.

Nadmiernie poświęcam się dla innych.

Tylko daje, nic nie otrzymując w zamian.

Zachowuje urazy, które wiążą mnie nierozerwalnie z osobami które mnie skrzywdziły.

Mam poczucie winy (samopiętnowanie). Nie robię tego, czego pragnę.

Fantazjuję o tym, co chciałbym robić.

Złoszczę się, gdy nie spełniają się moje marzenia.

Uciekam w chorobę, gdy czuję się wyeksploatowany.

Czuję się wiecznie przemęczony.

Zajmuję skrajne postawy: "źle-dobrze", "słusznie-niesłusznie".

Zachowuję się sarkastycznie.

NOWE JA
Dostrzegam swoje zalety, umiem przyjmować komplementy.

Potrafię o wszystko zapytać wprost.

Wyznaczam specjalny czas tylko dla siebie, czas, w którym gromadzę energię i siły.

Wprowadzam w życie nowe postępowanie. Dokonuję nowych wyborów, nie myślę o nich - wprowadzam je w czym.

Pozwalam żeby ktoś inny troszczył się o mnie. Wyrażam poczucie krzywdy zamiast złości.

Potrafię powiedzieć NIE- ustalam granice.

Zwracam się o to, czego mi potrzeba. Dbam o własne potrzeby. 50% daje, 50% dostaje.

Wyrażam swój gniew. Wybaczam tym, którzy mnie skrzywdzili, odpuszczam im winy.

Wybaczam sobie. Robię to, co pragnę robić.

Robię to.

Mówię o tym co tracę; odżałowując stratę, akceptuje niespełnione marzenia.

Pozwalam sobie na wypoczynek, zapewniam sobie czas na zabawę.

Unikam nadmiernych zobowiązań, regularnie "doładowuje akumulatory".

Jest mi z czymś dobrze lub nie dobrze, ale potrafię zaakceptować i jedno i drugie.

Mówię o tym co mnie boli lub budzi we mnie lęk.




GDY CZUJĘ SIĘ ODPOWIEDZIALNY ZA INNYCH


Ja...
Ratuje
Chronię
Wybawiam
Przejmuję ich uczucia
Nie słucham
cd pod adresem:

http://tenjaras.pl/koalkoholizm/dzieci_alkoholikow.html

Marianna, co to jest DDD?

Dziewczyny, a wiecie, jak trudno jest się nie przejmować tymi objawami, kiedy ma się wykształcenie medyczne, sporo się widziało na oddziałach szpitalnych i ZNA się obrazy chorób, bez czytania na ich temat? I na dodatek mając pewną wiedzę psychologiczną, np. o chorobach psychicznych? Zdecydowanie to nie ułatwia sprawy:-P

DDD - dorosłe dzieci domów dysfunkcyjnych

brak rodzica, nadopiekuńczość, lub odwrotnie nadmierna krytyka i wymagania rodziców, przemoc psychiczna lub fizyczna
w domu rodzinnym itd...

marianna jak możesz to przetłumacz jeszcze DDA . Wiem ,że można poczytać na forum , ale mi się słabo robi od czytania .

To może ja przetłumaczę,

DDA- dorosłe dziecko alkoholika, chociaż ogólnie uważam tą kategoryzacje czy to DDD czy też DDA jako po prostu określenie pewnych charakterystyk osobowości które przejawiają dane osoby. Jako że sytuacje rodzinne mają wpływ na te zmiany w osobowości to uznało się te określenia.

Znowu, tak samo jak przy nerwicy, schemat ten sam tylko nazwa bazowana na skupieniu lęku, na tym indywidualnym koniku każdego z nas. Zauważcie że zaburzenie uderza zawsze najsłabszy punkt danej osoby. Ja mając dużą empatię zawsze bałem się zrobić krzywdę ludziom, więc uderzyło mi na myśli mordercze i samobójcze, ktoś inny miał słabość religijną więc uderzyło w myśli odnośnie religii. Zawsze ta nerwica "udawaczka" czerpie i rośnie w siłę uderzając w nasze wartości, bo gdy nie mamy twm dystansu to są nasze słabe punkty i się nakręcamy.

Tak samo jest w DDA, DDD lib też nerwicy ogółem, czyli tradycyjnej: lękowej. Zmienia się tylko ten słaby punkt a mechanizm działania i wychodzenia z tego jest wciąż ten sam.