• Cytuj

28 sierpnia 2010, o 12:20

Raczej przeszkód nie będzie robił jeżeli chodzi o terapię, psychiatrzy tez wiedzą, że jest ona potrzebna problem tylko czasem jest, ze niektórzy nie wiedzą nawet gdzie znajdują się jakiekolwiek poradnie tego typu. Ale nie ma co tak się negatywizować

Co do psychoterapii to masz rację wypada z niej korzystać kiedy się cierpi na zaburzenia lękowe
Ale też czasem i wypada łyknąć sobie pyszniutką okrąglutką bądź podłużną tableteczkę
Na szczęście mozemy decydować czy chcemy czy nie

• Cytuj

29 sierpnia 2010, o 17:29

Dzisiejszy dzień co chwilę mnie zaskakuje. Najpierw lęk, później czułam się jakbym odgrywała jakąś rolę w teatrze,a teraz panika... Nie można się nudzić A jak tam u Was?

• Cytuj

29 sierpnia 2010, o 20:20

A dzisiaj u mnie podobnie jak u ciebie lenka lęk odkąd otworzylem oczy w polowie dnia miałem atak paniczny bo czulem ze nie jestem soba tylko kims innym. Nie czulem osobowosci swojeje i milo szczerych ceeci paniki nie powstrzymalem. A teraz derealizacja dosyc duza ze az kolory z tv sa jakby wyrazniejsze i bardziej ostre...

• Cytuj

29 sierpnia 2010, o 21:04

A u mnie dzisiaj duzo wrażeń.Nawet nie miałam czasu na lęk.Córka mi się rozchorowała i byłam z nią na pogotowiu,potem szukałam apteki a teraz jej zbijam gorączke Niby powinnam sie przyzwyczaić do tego,że zawsze gorączkuje wysoko ale za każdym razem strasznie sie boje.Jeden plus,że zapominam o sobie i swoich dolegliwosciach

• Cytuj

29 sierpnia 2010, o 21:14

No to widzę, że dzisiejszy dzień nas nie oszczędzał... Miejmy tylko nadzieję, że jutro będzie chociaż troszkę lepiej

• Cytuj

29 sierpnia 2010, o 21:17

Tez mam taką nadzieje Jak to mówią,po burzy zawsze wychodzi słońce,i tego sie trzymajmy

• Cytuj

2 września 2010, o 13:14

Ja dzisiaj wybieram się do psychiatry, także trzymajcie kciuki, żeby jasno powiedział co mi jest, znalazł sposób jak mi pomóc i dał mi skierowanie do psychologa

• Cytuj

2 września 2010, o 14:52

Po burzy Wikatoria wcale nie zawsze wychodzi słońce i to jest najgorsze
Lenka no to powodzenia trzymam kciuki już od tego momentu. tylko wrócisz pisz jak było Żeby mógł kciuki puścić

• Cytuj

2 września 2010, o 19:02

Wróciłam!!! Wojciech możesz już puścić kciuki Dowiedziałam się, że to oczywiście nerwica lękowa z derealizacją i depersonalizacją... Dostałam skierowanie na psychoterapię (nawet nie musiałam prosić) Lekarz przepisał mi seroxat. Tylko zastanawiam się czy go brać, bo się trochę boję zaczynać A wy co mi radzicie?

• Cytuj

2 września 2010, o 19:21

Witaj lenka Ja myślę,że nie powinnas bać się zacząć brać tabletek.Na równi z psychoterapią masz duze szanse Oczywiście,każdy lek na początku daje objawy niepożądane ale da sie przeżyć,wiem po sobie.Wydaje mi się,z tego co pamiętam,że ten lek co dostałaś tylko pod inna nazwą brał Wojciech i Halfix.Więc pewnie oni będą wiedzieć więcej

• Cytuj

3 września 2010, o 15:36

Lenka ja bym na twoim miejscu brała (nie wiem czy masz doświadczenie w braniu leków) nerwica jest tak straszną chorobą że trzeba robić wszystko żeby ją zwyciężyć. Leki mogą dać ci jakąś poprawę. No bo na pewno nie chcesz trwać w tym stanie w jakim jesteś... trzeba działać!

Lenka, widzę że jesteś z Wawy, ja też, byłaś prywatnie czy państwowo? Na jaką terapię dostałaś skierowanie? Ja właśnie skończyłam półroczną na Mariańskiej (ale to była taka raz w tygoniu spotkania). Jak chcesz to napisz na pw

-- 3 września 2010, o 15:49 --
No i jeszcze, wydaje mi się że trafiłaś na dobrego lekarza, dobrze cię zdiagnozował, wysyła od razu na terapię (a nie wszyscy to robią!) a poza tym wie co to derealizacja... z tego co Victor opowiadał, są psychiatrzy którym on sam musiał tłumaczyć co to jest bo nie wiedzieli więc chyba dobrze trafiłaś i powodzenia!

jest ok

• Cytuj

3 września 2010, o 18:07

Dziękuję za rady Dzisiaj wezmę pierwszą tabletkę, trochę się boję, ale masz rację Polakita, że nerwica to straszna choroba i trzeba zacząć działać! Zaufam lekarce, mam nadzieję, że wie co robi Byłam państwowo na Mochnackiego 10 (przychodnia dla szkół wyższych) i tam też będę chodzić na terapię. Jeżeli dobrze zapamiętałam nazwisko psychologa to Pan Marcin Ohl. Jest to terapia indywidualna. I też wydaje mi się, że trafiłam na dobrego psychiatrę, bo od razu rozumiała co do niej mówię, nie musiałam jej tłumaczyć co to jest derealizacja, tylko sama to stwierdziła. Polakita a jak się czujesz po terapii? Jest poprawa?

• Cytuj

4 września 2010, o 02:51

No widzisz lenka nawet nie musiałas go męczyć od razu dostałaś coś chciała
Napisz jak po tej tabletce u ciebie Seroxat to kochana paroksetyka Dosyć silny lek, często się go dostaje na lękowe sprawy. Więc bądź dobrej myśli.

A co do strachu przed tabletkami, szczególnie takimi to w sumie zawsze na początku jest on obecny ale tak jak powiedziały wczesniej dwa słoneczka (Wojtka nie liczyć) nie ma co się az tak zastanawiać czy brac czy nie. Z jednego głównego powodu - spróbować warto a nawet trzeba. Nie warto życia poświęcać lękowi a tabletki wspomóc mogą a nawet zaleczyć, szczególnie przy silnych objawach a takie niewątpliwie masz.
Plus psychoterapia i w sumie nie będziesz miała już tutaj czego szukać

• Cytuj

4 września 2010, o 13:24

Victor Ty to potrafisz podnieść na duchu Jak na razie wzięłam jedną połówkę i nie zauważyłam jakichś skutków ubocznych (może troszkę bardziej jestem śpiąca) Zobaczymy co będzie dalej. I obyś miał rację, że nie będę miała już czego tutaj szukać,czego i Wam bardzo życzę

• Cytuj

5 września 2010, o 16:29

Moja historia z nerwicę trwa od paru lat raz jej nie ma jest zaleczona a znowu po czasie wraca. Teraz wróciła Od samego początku najgorszym koszmarem są zawroty głowy i uczucie zatapiania się w ziemię
Dzisiaj myślałam że nie dojdę do domu Szłam i się bujałam w lewo iw prawo. KOSZMAR! Do tego odczuwam ziemię jakby była mięka i jakby leciała w środek albo po prostu leciała na tak zwaną glebę

W tym tygodniu mam serię badań żeby znowu....się uspokoić że to od nerwicy. Za każdym razem tak robię a potem wybieram sie po leki. Nigdzie przez te zawroty nie idzie sie ruszyć Musiałam iść na zwolnienie przez to bo pracuje w salonie masażu i nie dawałam rady ustać w jednym miejscu
Boje się jak zawsze że to nie nerwica