Ciągle się zastanawiam dlaczego mamy nerwicę , objawy itp. bo tak naprawdę po co nam to ? zabiera nam część życia a nawet uniemożliwia normalne życie jaki jest sens tego ? Dla zrozumienia podzieliłem psychikę na cześć świadomą i pozaświadomą żeby jakąś uporządkować tok myślenia i nie rozumiem co powoduje że ta częśc pozaświadoma generuje te wszystkie objawy. Zapraszam do dyskusji bo działania pomimo objawów na pewno jest jakaś drogą ale ... czy nie lepiej zrozumieć swoją pozaświadomość i sie z nią dogadać ? Albo inaczej doprowadzić do współdziałania ?

Uważam, że umysł gdy podlega ciągle presji zewnętrznej (okoliczności życiowe, szkoła, praca, rodzina) i wewnętrznej (zamartwianie się, obciążające toki myślowe, konflikty wewnętrzne, itp.) zaczyna żyć w sytuacji ciągłego zagrożenia zupełnie jakby istniała jakaś sytuacja rodem z filmu przyrodniczego, gdzie aktywuje się reakcja lękowa jako element instynktu samozachowawczego. Ma ona pomagać wybrnąć w danym momencie z sytuacji zagrażającej nam i pomóc albo zwalczyć zagrożenie (zabić/przepędzić), albo zwiewać. Jednak jeśli ta presja utrzymuje się długi czas (czego możemy sobie z przyzwyczajenia albo niewiedzy na dany moment nie uświadamiać) , to przypomina to wieczne stanie przed przeciwnikiem w zastygniętej pozie, albo szamotanie się w potrzasku w sensie psychicznym. Psychika i ciało(które reaguje na napięcie psychiczne,) podlegające takiej presji, w pewnej chwili przestają w naturalny sposób funkcjonować w rytmie zagrożenie-pokonanie go-relaks, tylko ciągle funkcjonują w trybie zagrożenia. I wtedy ten tryb awaryjny, który w założeniu ma pomagać zaczyna być rozregulowany i szykuje wiele niemiłych niespodzianek. Pełen wachlarz objawów, które zazwyczaj odpalałyby się tylko na moment zagrożenia, staje się integralną częścią życia i uniemożliwia cieszenie się nim.
Generowanie objawów natomiast jest, moim zdaniem, w dużym stopniu kwestią indywidualną. Ale można odnaleźć punkty wspólne, jako że zazwyczaj jest to przeciążenie. Warto przyjrzeć się u siebie temu, co może generować presję - swoim przekonaniom, oczekiwaniom, rozmyślaniom na co dzien, samoocenie, postawie wobec samego siebie (wrogiej? przyjacielskiej? krytykującej? wspierającej?). A także swojemu życiu jako takiemu- otoczeniu, bliskim, współpracownikom, szkole, pracy, konkretnemu położeniu życiowemu. A potem bardzo bardzo dokładnie i uczciwie przeanalizować jak można zmienić i do jakiego stopnia swoją postawę i myślenie a także fizycznie sytuacje poprzez wyeliminowanie pewnych czynników (np. jeśli praca, do której człowiek chodzi go wykańcza ma dwa wyjścia albo ją zmieni albo zmieni podejście do niej- innego wyjścia nie ma, a wybór pozostaje w naszych rękach i tak jest z większością przypadków).

Tak , ogólnie się zgodzie ale nie ma tu wyjaśnienia poco bo sobie myślę ze jak bede wiedział poco stworzył sie taki układ to mam szanse to zmienić , objawy generowane z pozaświadomości to jedno ale dlaczego pozaświadomość w tym tkwi ? Kiedy i jak sie to wytworzyło to jedno ale teraz juz tego nie ma a nadal tkwimy w tym wiec znowu zadaje sobie pytanie poco mi to ? (nam) Nie mamy możliwości cofnąć się w czasie i pozmieniać wiec co nam pozostaje ? iść dalej .. myślę że jest zależność , takie sprzężenie zwrotne pomiędzy świadomością i pozaswiadomością bo to jest całość psychiki wiec można się dogadywać nie chodzi mi tu o rozdrabnianie ale o globalizacje tej czesci naszej psychiki ktora jest odpowiedzialna za nerwice i globalnie ją przekształcić

-- 2 kwietnia 2016, o 12:20 --
Bo przyszło mi do głowy ze jak zrozumiem po co mi nerwica to mogę jej sie pozbyć

ja to widzę tak ,że jeśli nazbyt czymś się przejmujemy , to pojawia się lęk . U mnie tych sytuacji jest multum , bo od dziecka lękliwa jestem . Umysł ,mózg zapamiętuje to , bo lęk jest ważnym czynnikiem przetrwania . Potem w sytuacjach życiowych,gdy powracamy do podobnych okoliczności ,myśli,mózg przypomina sobie sytuacje i generuje lęk , jako ostrzeżenie , nawet przed czymś co nam nie zagraża . Ale to chyba jest własnie to samo co napisała ciasteczko

Właśnie to ten sam schemat ale ja ciagle pytam poco nie dlaczego to czy tamto ... nie interesuje się nazywaniem czy to lęk czy panika .. to wszystko jest w nas jako część psychiki ale u osoby niezaburzonej to inaczej działa a u na inaczej wiec ... poco nam to ?

Istnieją dwie odpowiedzi.
W przypadku konfliktów wewnętrznych, wychowania, nawyków itd itd nerwica czy jakiegolwiek zaburzenie emocjonalne pojawia się BO nie można żyć w pełni i być szczęśliwym mając w sobie destrukcyjne schematy i reakcje.
Emocje muszą odpowiedzieć.

W przypadku nerwicy sytuacyjnych (bodźcowych, nagłych) nerwica ma cel tylko na początku - oderwać się od problemu, przeciążenia. Potem (bo taka nerwica może rozwinąć się na całe lata nawet) to już tylko życie nawykowym lękiem, analizą i brakiem zrozumienia co się z nami dzieje, oraz brak przekraczania sztucznie wytworzonych przez zaburzenie barier.

A widzę że nie rozumiesz mych intencji, ja traktuje to syntetycznie a nie analitycznie ... nie mozemy cofnąć czasu i pozmieniać nawyków zycia jedynie zdać sobie sprawę że są nawykami negatywnymi i pozmieniać je na pozytywne, pytanie poco jest syntezą

Oj Zebulon No ja wiem, że łatwo się mówi, no ale: Czy jak ktoś by do Ciebie strzelił, to zanim byś wyjął strzałę by ukoić swoje cierpienia, to byś musiał się dowiedzieć, Kto w Ciebie strzelił?
No ale to tylko przypowiastka taka, odpowiedzi nie znam xd

A widzisz trafiłeś w sedno przypadkiem bo właśnie pytanie postawiłem poco wiedzieć kto strzelił ?

dobrze jest byc swiadomym swoich wrogow, zeby uniknac ponownego postrzelenia przez ktoregos z nich w przyszlosci

Przyznam, że nie rozumiem teraz w sumie o co konkretnie pytasz.

Ale np. co do podświadomości trudno byłoby znaleźć odpowiedz na pytanie po co ona np. w ogóle jest. Jest bowiem taka jest specyfika naszej psychiki i funkcjonowania mentalnego. Myślę, że też pełni rolę bufora pomiędzy Naszym byciem świadomym a rzeczywistością, bez niej mogłoby się okazać, że nie jesteśmy w stanie świadomie zapamiętywać tak dużej ilości rzeczy, odruchów, nawyków, schematów. Podświadomość kojarzy się nam być może tylko z zaburzeniami ale jej rola jest ogólnie ogromna na co dzień.

Ja nie pytam a dywaguje bo moim zdaniem nerwica czemuś służy dlatego jednym z elementów odburzania jest odpowiedz na pytanie poco mi ona.

po to żeby głupi miał zagadkę moja mama tak zawsze mówiła jak się pytałam po co ?

Nie o to mi chodziło

zebulon pisze:Nie o to mi chodziło

Wiem Marek nerwica pokazuję nam nasze złe postrzeganie świata , nasze podejście do życia do problemów nie jednokrotnie lękliwe , pokazuje nam również że nie szanujemy siebie i czas to zmienić , mi pokazała , ale nie będę już pisała tego co jest ogólnie wiadome .