maciek1985 pisze: ↑

22 marca 2018, o 09:06

Od przyszłego tygodnia będę miał przymusowy detoks od forum, bo ruszam z koparką na budowę i pewnie po 10-12 godzin dziennie będę na budowie, przez co automatycznie mniej będę do Was zaglądał. Dzięki za odpowiedzi.

P.S. kiedyś próbowałem marichuany ale jakoś mi nie podpasowała tak jak zwykłe papierosy nigdy mnie nie wciągnęły.

maciek1985 pisze: ↑

22 marca 2018, o 09:27

Właśnie dziś jestem umówiony na 13 i chyba mam stresa czy będzie ok .

maciek1985 pisze: ↑

22 marca 2018, o 07:51

eiviss1204 pisze: ↑

21 marca 2018, o 21:09

maciek1985 pisze: ↑

21 marca 2018, o 20:59

Ja u siebie dodam tylko lęk wolnopłynący. Ale takiego zdania potrzebowałem . Dzięki. Druga część mnie podbudowała.

Lęk wolnoplynacy mialam jakby po tym najgorszym strzale. Czyli najpierw meczyly mnie ataki paniki i dd i potem już mialam wieczne stany depresyjne i właśnie lęk wolnoplynacy. I to minelo nie mam tego lęk wolnoplynacy jest dlatego ze masz te analizę jesli to ogarniesz bedzie juz z górki
Pamietaj tez ze nawe majac np somaty one nie sa tak silne tak długie i nie powoduja stanow depresyjnych a takich ciezkich rzeczy jak lęk wolnoplynacy DD czy ataki paniki nie mam no juz od długiego czasu
Wiec glowa do gory troche pozytywnego patrzenia bo widzę czasami jak się podlamujesz na czacie ja wiem ze to.meczy bo.lęk wolnoplynacy jest mega wkur***jacy ale to mija i nie boj sie ze nie będziesz zdolny do pracy. Lekowcy maja to do siebie ze zawsze wydaje sie iz to juz koniec. Poczucie bycia na granicy ale zawsze dalej sie ciagnie ten wózek

Ja na początku w 2010 roku byłem przekonany, że mam depresję i szukałem wszelkich informacji, że choruję na depresję. Potem mi pani doktor mówiła, że to zaburzenia lękowe, ale ja i tak byłem już pewien, że to depresja. Bałagan informacyjny w necie spowodował, że szukając informacji tylko się dobiłem. Mam właśnie to do siebie,że kiedy jest źle to właśnie tak jak widziałaś bardzo się podłamuję i zaczynam niecierpliwe wertowanie internetu i szukanie pocieszenia w najbliższych, na forum, czego skutek potem widać na czacie. Robię ciągle ten błąd , o którym wspominają chłopaki w nagraniach, czyli wciąż się dziwię i zadaje pytania "A co jeśli?". Ja od samego początku "nauczyłem" się wkręcać w te lęki i to już zapewne stało się nawykiem i teraz muszę to "odkręcić". O tym,że to zaburzenie i że można z tego wyjść w inny sposób dowiedziałem się dopiero teraz. Pomocna zapewne będzie też terapia, ale zapisałem się nie na taką jak powinienem i pewnie muszę poszukać innego terapeuty, który pracuje w nurie poznawczo-behawioralnym.

Jagoda_a pisze: ↑

22 marca 2018, o 09:44

maciek1985 pisze: ↑

22 marca 2018, o 07:51

eiviss1204 pisze: ↑

21 marca 2018, o 21:09

Lęk wolnoplynacy mialam jakby po tym najgorszym strzale. Czyli najpierw meczyly mnie ataki paniki i dd i potem już mialam wieczne stany depresyjne i właśnie lęk wolnoplynacy. I to minelo nie mam tego lęk wolnoplynacy jest dlatego ze masz te analizę jesli to ogarniesz bedzie juz z górki
Pamietaj tez ze nawe majac np somaty one nie sa tak silne tak długie i nie powoduja stanow depresyjnych a takich ciezkich rzeczy jak lęk wolnoplynacy DD czy ataki paniki nie mam no juz od długiego czasu
Wiec glowa do gory troche pozytywnego patrzenia bo widzę czasami jak się podlamujesz na czacie ja wiem ze to.meczy bo.lęk wolnoplynacy jest mega wkur***jacy ale to mija i nie boj sie ze nie będziesz zdolny do pracy. Lekowcy maja to do siebie ze zawsze wydaje sie iz to juz koniec. Poczucie bycia na granicy ale zawsze dalej sie ciagnie ten wózek

Ja na początku w 2010 roku byłem przekonany, że mam depresję i szukałem wszelkich informacji, że choruję na depresję. Potem mi pani doktor mówiła, że to zaburzenia lękowe, ale ja i tak byłem już pewien, że to depresja. Bałagan informacyjny w necie spowodował, że szukając informacji tylko się dobiłem. Mam właśnie to do siebie,że kiedy jest źle to właśnie tak jak widziałaś bardzo się podłamuję i zaczynam niecierpliwe wertowanie internetu i szukanie pocieszenia w najbliższych, na forum, czego skutek potem widać na czacie. Robię ciągle ten błąd , o którym wspominają chłopaki w nagraniach, czyli wciąż się dziwię i zadaje pytania "A co jeśli?". Ja od samego początku "nauczyłem" się wkręcać w te lęki i to już zapewne stało się nawykiem i teraz muszę to "odkręcić". O tym,że to zaburzenie i że można z tego wyjść w inny sposób dowiedziałem się dopiero teraz. Pomocna zapewne będzie też terapia, ale zapisałem się nie na taką jak powinienem i pewnie muszę poszukać innego terapeuty, który pracuje w nurie poznawczo-behawioralnym.

A co robilam co sobie mowilas jak mialas lęk wolnoplynący i stany przygnębienia? Bo mnie tak czasem męczy tylko to. Tak się zastanawiam z jakiego powodu. Stres czy nie odpuszcxam perfekcjonizmu

maciek1985 pisze: ↑

22 marca 2018, o 10:37

U mnie jest taki problem, że jak np.w samochodzie coś się psuje ( apropos przegrzanych kabli ) to muszę to mieć naprawione. I nie jutro, nie później. Już ! Teraz! Bo nie przestanę o tym myśleć. Natręctwo? I tak samo widzę mam w nerwicą, chcę, żeby Już minęła!