26 lipca 2017, o 20:21
Witaj Zbigniew, mówiłeś że jarałeś marychę, to powiem ci że ja kiedyś też jarałem, do momentu kiedy dostałem tzw. speeda, a objawiło mi się tym, że serce chciało wyskoczyć mi z klaty, puls bił jak wściekły, a ja w spodniach i w podkoszulce, i pantoflach wybiegłem na 20 stopniowy mróz i tak szybkim krokiem obszedłem jakieś cztery kilometry, dopiero jak mnie puściło, wróciłem do domu i od tamtego czasu nie palę Marychy, lecz zapachem się delektuję, np. jak idę ulicą i ktoś zajara Maryśkę.
Nie wiem czy ludzie wiedzą że po maryśce staje się bezpłodnym, jeśli chodzi o nerwicę natręctw to też to kiedyś przerabiałem, ponieważ w wieku 20 lat nie miałem żadnych kolegów, z racji tego że bylem za ostrożny, nie paliłem marychy, nie wciągałem białego, to kumple poszli w swoją stronę, bo nie raz namawiali mnie abym się z nimi zrzucił, lecz ja odmawiałem im, tłumacząc że to jest szkodliwe, oni oczywiście śmiali się ze mnie, lecz dzisiaj wielu z nich a schrzanione życie. Dzisiaj z perspektywy czasu uważam że było warto nie ćpać ani nie sponsorować kumpli. Zazdrościsz Adminowi że nie ma czasu odpisywać na prywatne wiadomości, a czy ty Zbigniew miałbyś na to czas? Jeśli tak to znaczy że, dobrze by było zrobić sobie plan dnia. Każdego wieczoru przed pójściem spać zapisać sobie 3 najważniejsze rzeczy, które masz zaległe do wykonania i dwie mniej istotne, jeśli będziesz to stosował to po pewnym czasie i ty nie będziesz miał czasu, tak jak Admin, bo będziesz tak zabiegany.
Większość tych myśli nerwicowych opisywanych na forum dotyczy rzeczy, które faktycznie się nie dzieją, tzn. myśli mordercze, myśli samobójcze lub jakieś inne wizje. Te rzeczy można racjonalizować i rozdzielać myśl od czynu. A w moim przypadku nie bardzo wiem jak racjonalizować strach przed samym myśleniem o tym, że myślę, skoro tak faktycznie się dzieje. Nie wiem jak to logicznie wytłumaczyć. Chodzi mi o to, że ja boję się, że będę myślała o tym cały dzień i tak faktycznie jest. Przez to na niczym nie mogę się skupić i to mnie stresuje. Próbowałam różnymi sposobami to sobie tłumaczyć i się uspokajać, ale one działały tylko na chwilę. Jedyne co mnie uspokaja, to przyzwolenie, że mogę o tym myśleć ile chcę, bo jestem teraz w takim stanie, a nie innym. Po praktykowaniu tego typu nastawienia, faktycznie myśli od czasu do czasu odpływają. Nadal jednak jest tak, że te moje nerwicowe myśli nieustannie wracają i czuję ten nieprzyjemny lęk z ich powodu. Z tego co wyczytałam i wysłuchałam na nagraniach, wiem, że na to potrzeba czasu, ale to jest cholernie męczące.
Rano budzę się i po chwili już czuję takie napięcie, które trzyma cały dzień, raz bardziej raz mniej. Siedzę właśnie w pracy i zastanawiam się jak ja tu wytrzymam do 17:00... 