Słabszy dzień? Kryzys? Ogólne pytanie? Wyżal się swobodnie.

Krzysztof34 · 28 marca 2019, o 17:36

marmazon pisze: ↑
28 marca 2019, o 16:24
Wiem co czujesz, straszne to uczucie osłabienia i otumanienia. Ciężkie powieki, senność i chore myśli. Mi pomaga siłka i oderwanie się od codzienności. Nie myśl o tym, zajmij się czymś. Wiem że ciężko się zmobilizować ale musisz to zrobić. Jak bedziesz zamulac w domu, to stan tylko się pogłębi.

Podjąłem taką walkę z 2 tygodnie temu i poprawiało się ale dzisiaj właśnie mam mega kryzys, siedzie i myśle znowu ze coś mi jest, ze moze do lekarza, niewiem siedze ziewam, senny jestem, oczywiście cisnienie mierzyłem i 130/87 wiec spoko, ale myślenie jest i od tego jeszcze mi się odbija, zaraz zaczene coś robić zeby nie pogłębiać swojego stanu

znerwicowana85 · 28 marca 2019, o 18:44

marmazon pisze: ↑
28 marca 2019, o 13:56

Krzysztof34 pisze: ↑
28 marca 2019, o 10:09
Wczoraj udało mi się powalczyć i olać objawy i było spoko, nie myślałem o sobie bardziej zająłe się normalnymi rzeczami w domu i nie było objawów może trochę przeszło na nerwobóle lewej strony żeber ale olałem to, dzisiaj tez nie jest źle od rana mowie sobie nic Ci nie jest, lekko senny jestem ale pogoda też nie nastraja, nie zamykam się w głowie i myśleniu, próbuje nie analizować zdrowia, myślę że dobry kierunek obieram
Dobre myślenie, tylko takie sukces przyniesie
U mnie podobnie, jak zajmę się czymś, to brak objawów. Najgorzej jest wieczorami albo w weekendy jak pojawiają się myśli o dobrym/złym samopoczuciu, o tym po co żyjemy, zaraz po tym pojawiają się myśli o chorobach i wszystko zaczyna się nakręcać. Wystarczy, że głowa zacznie boleć albo dopadnie osłabienie i zaczyna się jazda. Pojawiają się myśli których nie mogę się pozbyć. Zapisałem się na siłownię w tygodniu i jest ok, mocno tyram i wracam tak zmęczony, że marzę tylko o prysznicu i spaniu a w weekend, kiedy chcę odpocząć, to jakby napięcie puszczało i czuję się fatalnie - to już praktycznie norma. Gdzieś tam przeczytałem, że w tygodniu jak trzeba pracować, to organizm wie o tym i jest spięty do działania a jak zaczynamy myśleć o odpoczynku i weekendzie, to cały stres puszcza i przykuwa nas do łóżka. Wiem, że to jest chore ale tak to u mnie działa. Grunt, to nie skupiać się na objawach, bo to nakręca całą lawinę działań począwszy od wkręcania sobie chorób, później lekarze, do tego leki i tak w kółko - taki mechanizm.

Mam tak samo, najgorsze są niedziele i to jeszcze teraz te niehandlowe, ze nie ma gdzie pojsc. Po prostu ich nienawidze na maxa, bo zawsze cos mnie dopadnie. Wymyslam sobie dzialanie na siłe, żeby tylko nie polezec dluzej w lozku, bo orzeciez zaraz siw zacznie rozkminianie itp Na ci dzien najczesciej przed szlaenstwem ratuje mnie natlok zadan

Krzysztof34 · 28 marca 2019, o 18:48

Po rozmowie z żoną, jutro idę do rodzinnego porozmawiać o badanich niech zaproponuje co wykluczyć i jak jest, i idę do psychologa, nadszedł czas wspomóc się specjalista zobaczymy czy coś pomorze, ale nie bede się poddawał

znerwicowana85 · 28 marca 2019, o 18:49

Krzysztof34 pisze: ↑
27 marca 2019, o 12:32

znerwicowana85 pisze: ↑
27 marca 2019, o 11:33

Krzysztof34 pisze: ↑
27 marca 2019, o 09:24
I tak jak pisałem mam znowu kryzys po tygodniu spokoju znowu mam mysli ze cos mi jest i odrazu ten bol glowy i dziwne uczucie, i brak mocy, jak sie nie nakręcać ponownie ????
Powiem Ci to co mi radzili i pomaga, powiedz sobie, ze spoko to jestem chory i olej. Mi faktycznie to pomaga!
Staram się tak myśleć ale głowa myśli o tym poszukaj może Ci coś jest, staram się przeciwdziałać, najmniej objawów mam wieczorem w domu wtedy jest najlepiej, a dzisiaj wstałem i odrazu myslałem czy nie boli mnie glowa czy mi nic nie jest, zaraz myśle ze cisnien bo boli mnie glowa i zmierzyłem i jest normalne, od tygodania odstawiłem branie valused bo jeszcze gorzej mi się spac chciało, teraz tylko na sen biore co dziala ze przespie cala noc super. zbieram sie powoli do psychologa, ale tez chyba potrzebuje czasu zeby sie zebrać.

Zawsze jak sibie pomysle, ze o dawno nie mialam zawrotow/ bolu glowy i leku to zaraz mnie to dopada. Ja nie lubie ogolnie siedzenia w domu, ale mam tez miejsca, gdzie mnie paralizuje na sama mysl, ze musze tam isc.
Ja juz mam gdzies psycho, bo albo nawijaja farmazony albo nfz koncza w polowie terapi. Mi pomogly spacery z psami ze schroniska, polecam baaaardzo. Nic tak nie wycisza, koji umyslu itp

Peja · 28 marca 2019, o 22:43

agusia1810 pisze: ↑
28 marca 2019, o 22:41
Hejka, z nerwiczka mam już dobre pare lat do czynienia, raz jest długo lepiej a potem gorzej, macie tak ze jak jesteście np głodni albo niewyspani to was łapie od razu derealizacja silniejsza? Normalnie ludzie głodni to jak nie jedzą cały dzień a niewyspani jak nie śpią cała noc a mi wystarczy ze spie tylko 5 godzin i już cały dzień dużo gorsze objawy :/ i nawet jak nie ma silnej derealki to wciąż mam takie dziwnie uczucie które ciężko opisać jakby życie nie do końca mnie dotyczyło jakbym była trochę obok, przeraża mnie tez upływ czasu szkoda gadac :/

Też tak mam jak się porządnie nie wyśpię to mam o wiele mocniejsze dd dlatego tak ważne żeby prowadzić odpowiednią dietę i spać przyzwoitą ilość czasu. A co do upływu czasu i bycia obok to standardowe odcięcie jeden z objawów dd więc się nie przejmuj to typowe objawy.

marmazon · 29 marca 2019, o 00:40

znerwicowana85 pisze: ↑
28 marca 2019, o 18:49

Krzysztof34 pisze: ↑
27 marca 2019, o 12:32

znerwicowana85 pisze: ↑
27 marca 2019, o 11:33

Powiem Ci to co mi radzili i pomaga, powiedz sobie, ze spoko to jestem chory i olej. Mi faktycznie to pomaga!
Staram się tak myśleć ale głowa myśli o tym poszukaj może Ci coś jest, staram się przeciwdziałać, najmniej objawów mam wieczorem w domu wtedy jest najlepiej, a dzisiaj wstałem i odrazu myslałem czy nie boli mnie glowa czy mi nic nie jest, zaraz myśle ze cisnien bo boli mnie glowa i zmierzyłem i jest normalne, od tygodania odstawiłem branie valused bo jeszcze gorzej mi się spac chciało, teraz tylko na sen biore co dziala ze przespie cala noc super. zbieram sie powoli do psychologa, ale tez chyba potrzebuje czasu zeby sie zebrać.
Zawsze jak sibie pomysle, ze o dawno nie mialam zawrotow/ bolu glowy i leku to zaraz mnie to dopada. Ja nie lubie ogolnie siedzenia w domu, ale mam tez miejsca, gdzie mnie paralizuje na sama mysl, ze musze tam isc.
Ja juz mam gdzies psycho, bo albo nawijaja farmazony albo nfz koncza w polowie terapi. Mi pomogly spacery z psami ze schroniska, polecam baaaardzo. Nic tak nie wycisza, koji umyslu itp

Ty, Krzysiek i ja mamy podobne objawy. Długo nie może być dobrze, bo pojawiają się myśli, że coś nie tak. Zaczynamy myśleć i coś sobie wkręcamy a nerwica powoduje somaty i się zaczyna wyszukiwanie chorób. Przynajmniej u mnie tak to działa, ciężko oderwać myśli i wziąć się w garść ale jak się poddamy to koniec. Moim zdaniem najgorzej siedzieć w domu i się zadreczac. Mi bardzo pomaga sport, spacery z dziećmi czy głupie mycie auta. Szkodzą mi za to uroczystości rodzinne, spotkania ze znajomymi w mieszkaniach, wyjazdy na weekend czy wystąpienia publiczne. To powoduje u mnie póki co stres i zawsze po czymś takim zaczynają się różne objawy i nakręcone się.

Krzysztof34 · 29 marca 2019, o 07:57

marmazon pisze: ↑
29 marca 2019, o 00:40

znerwicowana85 pisze: ↑
28 marca 2019, o 18:49

Krzysztof34 pisze: ↑
27 marca 2019, o 12:32

Staram się tak myśleć ale głowa myśli o tym poszukaj może Ci coś jest, staram się przeciwdziałać, najmniej objawów mam wieczorem w domu wtedy jest najlepiej, a dzisiaj wstałem i odrazu myslałem czy nie boli mnie glowa czy mi nic nie jest, zaraz myśle ze cisnien bo boli mnie glowa i zmierzyłem i jest normalne, od tygodania odstawiłem branie valused bo jeszcze gorzej mi się spac chciało, teraz tylko na sen biore co dziala ze przespie cala noc super. zbieram sie powoli do psychologa, ale tez chyba potrzebuje czasu zeby sie zebrać.
Zawsze jak sibie pomysle, ze o dawno nie mialam zawrotow/ bolu glowy i leku to zaraz mnie to dopada. Ja nie lubie ogolnie siedzenia w domu, ale mam tez miejsca, gdzie mnie paralizuje na sama mysl, ze musze tam isc.
Ja juz mam gdzies psycho, bo albo nawijaja farmazony albo nfz koncza w polowie terapi. Mi pomogly spacery z psami ze schroniska, polecam baaaardzo. Nic tak nie wycisza, koji umyslu itp
Ty, Krzysiek i ja mamy podobne objawy. Długo nie może być dobrze, bo pojawiają się myśli, że coś nie tak. Zaczynamy myśleć i coś sobie wkręcamy a nerwica powoduje somaty i się zaczyna wyszukiwanie chorób. Przynajmniej u mnie tak to działa, ciężko oderwać myśli i wziąć się w garść ale jak się poddamy to koniec. Moim zdaniem najgorzej siedzieć w domu i się zadreczac. Mi bardzo pomaga sport, spacery z dziećmi czy głupie mycie auta. Szkodzą mi za to uroczystości rodzinne, spotkania ze znajomymi w mieszkaniach, wyjazdy na weekend czy wystąpienia publiczne. To powoduje u mnie póki co stres i zawsze po czymś takim zaczynają się różne objawy i nakręcone się.

Tak właśnie to działa u mnie też, sport zawsze był obecny u mnie cały czas coś robiem ale jak teraz chce odpocząc to zaczynają sie objawy, jak pisałem najgorzej u mnie z odpoczynkiem jest jak cos robie to nakrecam się na na to i nie mam objawów, robił bym cos cały czas to by objawów nie było, przed wystapieniami publicznymi tez mam mega stresa czuja jak szczeka mi dretwieje, rodzinne imprezy tez mam masakre zwłaszcza jak przejda zawsze na tematy zdrowia, w domu nie mam takich mocnych objawów, a mi wyjazdy pomagaja odcinam sie od wysztkiego.

znerwicowana85 · 29 marca 2019, o 09:04

Krzysztof34 pisze: ↑
29 marca 2019, o 07:57

marmazon pisze: ↑
29 marca 2019, o 00:40

znerwicowana85 pisze: ↑
28 marca 2019, o 18:49

Zawsze jak sibie pomysle, ze o dawno nie mialam zawrotow/ bolu glowy i leku to zaraz mnie to dopada. Ja nie lubie ogolnie siedzenia w domu, ale mam tez miejsca, gdzie mnie paralizuje na sama mysl, ze musze tam isc.
Ja juz mam gdzies psycho, bo albo nawijaja farmazony albo nfz koncza w polowie terapi. Mi pomogly spacery z psami ze schroniska, polecam baaaardzo. Nic tak nie wycisza, koji umyslu itp
Ty, Krzysiek i ja mamy podobne objawy. Długo nie może być dobrze, bo pojawiają się myśli, że coś nie tak. Zaczynamy myśleć i coś sobie wkręcamy a nerwica powoduje somaty i się zaczyna wyszukiwanie chorób. Przynajmniej u mnie tak to działa, ciężko oderwać myśli i wziąć się w garść ale jak się poddamy to koniec. Moim zdaniem najgorzej siedzieć w domu i się zadreczac. Mi bardzo pomaga sport, spacery z dziećmi czy głupie mycie auta. Szkodzą mi za to uroczystości rodzinne, spotkania ze znajomymi w mieszkaniach, wyjazdy na weekend czy wystąpienia publiczne. To powoduje u mnie póki co stres i zawsze po czymś takim zaczynają się różne objawy i nakręcone się.
Tak właśnie to działa u mnie też, sport zawsze był obecny u mnie cały czas coś robiem ale jak teraz chce odpocząc to zaczynają sie objawy, jak pisałem najgorzej u mnie z odpoczynkiem jest jak cos robie to nakrecam się na na to i nie mam objawów, robił bym cos cały czas to by objawów nie było, przed wystapieniami publicznymi tez mam mega stresa czuja jak szczeka mi dretwieje, rodzinne imprezy tez mam masakre zwłaszcza jak przejda zawsze na tematy zdrowia, w domu nie mam takich mocnych objawów, a mi wyjazdy pomagaja odcinam sie od wysztkiego.

Chłopaki to fakt, jesteśmy „znerwicowanymi bliźniakami”. Mi pomaga kontakt z psami, praca_ mam zwoja dzialanosc, ale ja „produkuje” rzeczy wiec dzialam ile wlezie. Publiczne wystapieni mnie nie stresują, ale moja mama i babcia i ich dom na maxa zle na mnie wpływa, zawsze jak u nich jestem to mam ucisk w brzuchu, robie sie nerwowa i takie tam. Do tego niedziele, ktorych szczerze nienawidze, a najbardziej bezczynnosc. Jak mam chwile, ze nie musze nic robic i np sie poloze to sie zaczyna. Najlepiej na mnie wplywa kazda sytuacja , ktora wymaga ode mnie total zaangazowania. Dlatego tez od pazdziernika wracam na zaoczne studia, wreszcie weekendy beda zajete.
Mnie tez paralizuje np mysl, ze zabraknie mi nagle pieniedzy zostane z niczym i oczywiscie rozkminuly na temat chorób. Ograniczam googla bo tam zakazenie czymkolwiek to taki banal, a w rzeczywistosci jak z kims od tego pogadasz to tak nie jest. To jest porazka, ale na szczescie posiadanie psiaka zaczyna u mnie przelamywac te ciagle natrety, ze wszedzie czychaja wirusy/ bakterie i pasozyty oraz inne nieszczescia.

kamil89 · 29 marca 2019, o 09:28

U mnie chyba najgorsze są ranki. Nie ma jakiejś mega tragedii, ale te pytania egzystencjalne dlaczego ja to ja, czemu żyję są momentami bardzo uciązliwe. To poczucie obcości też jest dziwne. Staram się sobie jakoś to tłumaczyć, ale czasami jest to trudne. Ciekawe czy nadejdzie czas, kiedy przestanę o tym myśleć. Kurde, że całe 30 lat nigdy o tym nie myślałem i nie wiem czemu w tym roku się to pojawiło. Jest tego na pewno mniej, ale jak tak sobie analizuję to wiem, że już nigdy nic nie będzie takie samo.

viorika17 · 29 marca 2019, o 13:34

Hejka. Pomóżcie proszę ustosunkować się do poczucia ogólnego bezsensu...po co wszystko robimy skoro i tak umrzemy. Traktuje zycie jak najwyzsza wartość, ale w sumie po co, ono i tak się skonczy. To czy bylismy szczesliwi czy nie koniec koncow i tak nie ma znaczenia xd Tlumacze sobie to ze jest wazne to jak zyje TU i TERAZ, mam być szczesliwa zyjac chwilą, ale i tak przychodzi argument ze umre i to jest wzystko bez sensu. Juz sama nie wiem czy chce sie cieszyc zyciem czy nie..kiedy to bedzie mialo jakies znaczenie? I tak sie wszystko skonczy i zniknie. Moze ktoś sobie logicznie potlumaczyl kiedys takie egzysty? help pls :d

Nerwyzestali · 29 marca 2019, o 13:41

Chcesz się cieszyć. Przecież wolisz żeby ci było dobrze niż źle. Wolisz robić fajne rzeczy w życiu. Życiu sama nadajesz znaczenie. Sama nadajesz cel. Postanawiasz co chcesz robić w życiu i może to być np. odkrycie sensu wszechświata albo praca w tartaku.

viorika17 · 29 marca 2019, o 13:43

Tak niby prawda, ale na wszystko mi przychodzi argument ze po co to wszystko robic skoro i tak umre ;/

Nerwyzestali · 29 marca 2019, o 13:46

viorika17 pisze: ↑
29 marca 2019, o 13:43
Tak niby prawda, ale na wszystko mi przychodzi argument ze po co to wszystko robic skoro i tak umre ;/

Ale jakie to ma znaczenie skoro i tak nie chcesz umrzeć? Chcesz żyć i chcesz żyć fajnie. Żeby tak było to powiedzmy, że musisz iść do pracy żeby zarobić na to życie. Skoro musisz pracować, to chcesz pracę, którą polubisz. Wybierasz pracę lekarza, bo lubisz pomagac ludziom. Rozwijasz się w tej pracy, bo chcesz coraz bardziej pomagać i to jest twój cel - pomaganie. Taki przykład. Każdy wybiera swój cel w życiu i na nim się skupia co sprawa, że żyje się mu fajnie. To "wszystko" co mówisz nie robi się dla efektu końcowego, bo skoro się umiera to nie miałoby to sensu tylko robi się to po to żeby teraz coś osiągnąć żeby żyło mu się lepiej.

viorika17 · 29 marca 2019, o 13:50

Racja, to zdanie ze nie robi się tego dla efektu koncowego dalo mi do myslenia..faktycznie, musze tak na to spojrzec, dziekuje!

Krzysztof34 · 29 marca 2019, o 16:33

Po wstępnej rozmowie z psychologiem, wybrałem się do rodzinnego z moim stanem (psycholog kazał wykluczyć u rodzinnego bóle głowy fizyczne) byłem trafiłęm na młodą panią doktor która po obejrzeniu wynikow poprzednich zleciła jeszcze badanie tarczycy i neurologa i po tym badaniu mam wrócić i będziemy rozmawiać dalej na temat leczenia także z psychologiem, miała fajnie podejscie, od poniedziałku załatwie sobie te badania i po wizycie u rodzinnego ide do psychologa.