Kaja987 pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 14:13

Sluchajcie mam takie pytanie jade na pramolanie jestem zapisana do psychiattry na piatek ale troche lepiej sie czuje dalej mam mysli lekowe ale staram sie je olewac i tlumaczyc ze to nerwica tylko, moje pytanie isc do rodzinnego poprosic o wypisanie czy do psychiatry nie chce sie faszerowac lekami jakimis mocniejszymi niz pramolan

Możesz iść i wziąć jego leki ale nikt nie każe ci ich brać od razu. Możesz je mieć ale i tak spróbować bez nich.

To sprawdzanie swoich objawów, czy ktoś też takie ma w internecie mnie wykończy, ale muszę sprawdzić bo tak to nie zasnę ..

Defro pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 16:19

To sprawdzanie swoich objawów, czy ktoś też takie ma w internecie mnie wykończy, ale muszę sprawdzić bo tak to nie zasnę ..

Czyli jakie?

Cierpie na nerwice lękową i natręctw, biore seronil i chodze na terapie... mam 25 lat i od 3 tyg. ciągły stan wymioty, ataki paniki, trzęsawka. Mam regres do 5 latki. Jestem w totalnej symbiozie z mamą, ciągle chce do niej, ona to, ona tamto, ona lepiej robi ode mnie, ona jest lepsza, bez niej sobie nie poradzę. I sobie nie radzę. Od kilku tygodniu to nie jest życie, tylko męka, nic nie pomaga i jeszcze ten lęk, że już tak zostanie na zawsze. Jestem porabana, stara baba, a ciągle mama-mama-mama. Ktoś miał podobnie czy coś? HELP

romaroma pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 16:25

Cierpie na nerwice lękową i natręctw, biore seronil i chodze na terapie... mam 25 lat i od 3 tyg. ciągły stan wymioty, ataki paniki, trzęsawka. Mam regres do 5 latki. Jestem w totalnej symbiozie z mamą, ciągle chce do niej, ona to, ona tamto, ona lepiej robi ode mnie, ona jest lepsza, bez niej sobie nie poradzę. I sobie nie radzę. Od kilku tygodniu to nie jest życie, tylko męka, nic nie pomaga i jeszcze ten lęk, że już tak zostanie na zawsze. Jestem porabana, stara baba, a ciągle mama-mama-mama. Ktoś miał podobnie czy coś? HELP

Też się tak czułam koszmarnie przy połączeniu nerwicy lękowej i natręctw, chodzę na terapię od roku i zaczęłam bardziej świadomie przezywać panikę. Bardzo pomogło to w mojej agorafobii, nie wiem, czy też ją masz? Czułam impulsy ucieczki gdziekolwiek. Miałam też uczucia, że do rodziców, ale to przerażenie tak na mnie działało i robiło ze mnie dziecko. Bardzo Ci polecam iść na terapię, czytać forum i słuchać nagrań chłopaków divovica. U mnie nie jest jeszcze idealnie, nadal mam lęk przed dziwnymi myślami i te myśli, ale wychodzę już sama i poradziłam sobie z atakami i sercem. Daj znać, jeśli będę mogła coś pomóc przy atakach. Swoją drogą, jakie masz natrętne myśli?

ma teraz tak...Rozmowa z psychiatrą w myślach, niesamowite nawijanie myśli ,przekręcanie dźwięków zwłaszcza boję się takich szmerów bo nie wiem czy mi się wydaje czy naprawdę słyszę, jak patrzę to mam wrażenie że zaraz coś zobaczę , mój tata jest schizofrenikiem i w jego obecności wydaje mi sie że słyszę takie szepty jak on mówił sam do siebie przed tym jak go wzięli do szpitala psychiatrycznego , albo w jego obecności wydaje mi się że zaraz będzie na mnie krzyczał ale to takie silne parcie że aż czuję uszy ... z jego osoba mam dużo lęków , dużo mam też takich że sobie coś pomyśle i później też będę się tego bał np: kiedyś zdechł mi pies i poczułem taki odrażający zapach i już wkręcałem sobie że będę się tego bał i tak się stało i później cały czas mi sie przypominał ten zapach....

Defro pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 17:26

Nerwyzestali pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 17:08

Defro pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 17:07

Czyli np: uczucie utraty świadomości,uczucie wpadania w psychoze ,mówienie sam do siebie w myślach, i masę innych czasami nawet jak mrugam oczami to mi sie to dziwne wydaje ,teraz mam coś takiego że tłumaczę w myślach mojemu psychiatrze co mi jest i przeżywam to jak by było naprawdę ...

Pytam konkretnie jakie, a nie "i masę innych". To co póki co wymieniełs to klasyk.

Rozmowa z psychiatrą w myślach, niesamowite nawijanie myśli ,przekręcanie dźwięków zwłaszcza boję się takich szmerów bo nie wiem czy mi się wydaje czy naprawdę słyszę, jak patrzę to mam wrażenie że zaraz coś zobaczę , mój tata jest schizofrenikiem i w jego obecności wydaje mi sie że słyszę takie szepty jak on mówił sam do siebie przed tym jak go wzięli do szpitala psychiatrycznego , albo w jego obecności wydaje mi się że zaraz będzie na mnie krzyczał ale to takie silne parcie że aż czuję uszy ... z jego osoba mam dużo lęków , dużo mam też takich że sobie coś pomyśle i później też będę się tego bał np: kiedyś zdechł mi pies i poczułem taki odrażający zapach i już wkręcałem sobie że będę się tego bał i tak się stało i później cały czas mi sie przypominał ten zapach....

No normalny człowiek jakby to przeczytał, to by postukał po głowie. Nerwicowe. U psychologa byłeś?

No jest nieciekawie lekko coś mnie zaboli i już czuję lęk ,wszystko potrafię sobie wkręcić ..leczę się u psychiatry biorę leki i jest trochę lepiej , zdiagnozował tak jak mówisz nerwicę ale ja i tak mam wątpliwości.. teraz biorę rispolept i pregabaline , po escitalopramie, pregabalinie i trittico nie było żadnej poprawy. Mam zamiar iść do psychologa na tą psychoterapie .

Skoro nie zdiagnozowal co schizy to nie masz. Ja tez jestem teraz wyczulony na wszystkie dolegliwości.

Dzień dobry, przyszłam tu się wyżalić

Od świąt nie biorę leków, od tej pory brain zapsy z każdym mrugnięciem oka, zwariować można.
Pocieszam się tym, że kiedyś miną, ale czy można te g***o jakoś złagodzić?
Łykam magnez, wit B, piję "nawadniacze", kombinuję jak się da, zaraz zniosę jajo.

Brałam wenę 3 lata, doszłam do dawki 225 na dobę, od października schodzę stopniowo 150, 75, 37..
Psychicznie całkiem całkiem, czasem sobie zawyję, czasem z radości fikołki robię, luzik
Za to fizycznie to ja już k***a nie mogię.

Kasia92, z wenfla często tak bywa, wiele osób to przechodzi, wiec może to Cie pocieszy. Musisz to olać, a to minie, jestem tego pewna.

Kasia92 pisze: ↑

2 stycznia 2019, o 20:00

Dzień dobry, przyszłam tu się wyżalić

Od świąt nie biorę leków, od tej pory brain zapsy z każdym mrugnięciem oka, zwariować można.
Pocieszam się tym, że kiedyś miną, ale czy można te g***o jakoś złagodzić?
Łykam magnez, wit B, piję "nawadniacze", kombinuję jak się da, zaraz zniosę jajo.

Brałam wenę 3 lata, doszłam do dawki 225 na dobę, od października schodzę stopniowo 150, 75, 37..
Psychicznie całkiem całkiem, czasem sobie zawyję, czasem z radości fikołki robię, luzik
Za to fizycznie to ja już k***a nie mogię.

Oj znam to szkoda gadać. Największe gówno ever. Magnez ponoć najlepszy.. Zdrowa dieta, ruch, żeby organizm miał jak najwięcej siły jak najszybciej się uregulować, tydzień brain zapsow to max, wytrwaj

Jak Wam się kobiety żyje z myślą, że Wasi mężowie/ partnerzy będą krócej żyć niż Wy? Wiem, pytanie od czapyAle większość kobiet zostaje samych, bo męźczyżni umierają wcześniej. Myślę, że to nie wymysł nerwicy, tylko fakty. Co nie oznacza, że we wszysykich przypadkach się sprawdza. Mnie to przeraża...ale nerwica chwyta się wszystkiego jak wiemy.

agnefka28 pisze: ↑

4 stycznia 2019, o 21:32

Jak Wam się kobiety żyje z myślą, że Wasi mężowie/ partnerzy będą krócej żyć niż Wy? Wiem, pytanie od czapyAle większość kobiet zostaje samych, bo męźczyżni umierają wcześniej. Myślę, że to nie wymysł nerwicy, tylko fakty. Co nie oznacza, że we wszysykich przypadkach się sprawdza. Mnie to przeraża...ale nerwica chwyta się wszystkiego jak wiemy.

Ja nie znoszę samotnosci
Jeśli sama zostanę to oszaleje .
Mam nadzieję że będzie odwrotnie .

Iwona29 pisze: ↑

4 stycznia 2019, o 21:36

agnefka28 pisze: ↑

4 stycznia 2019, o 21:32

Jak Wam się kobiety żyje z myślą, że Wasi mężowie/ partnerzy będą krócej żyć niż Wy? Wiem, pytanie od czapyAle większość kobiet zostaje samych, bo męźczyżni umierają wcześniej. Myślę, że to nie wymysł nerwicy, tylko fakty. Co nie oznacza, że we wszysykich przypadkach się sprawdza. Mnie to przeraża...ale nerwica chwyta się wszystkiego jak wiemy.

Ja nie znoszę samotnosci
Jeśli sama zostanę to oszaleje .
Mam nadzieję że będzie odwrotnie .

No właśnie...Mam tak samo...Jak i większość ludzi...Co nie słyszę i widzę, znaczna część babć żyje a dziadkowie już nie. To nie tylko moje ovserwacje, ale tak właśnie jest...Bardzo duża część kobiet w wieku 60+ to wdowy, takie są fakty... Oczywiście nie znaczy, że nas będzie to dotyczyć, bo nikt tego nie wie...