Mam pytanie, na które nie znalazłem konkretnej odpowiedzi. U mnie nerwica lękowa zaczęła się od zaburzenia wzrokowego. Mam takie uczucie, że mózg przestał synchronizować obrazki z oczu. To się pogarsza, kiedy przemęczę się fizycznie albo psychicznie. Ono zawsze jest, ale kiedy nie zwracam na to uwagi, to nie miesza się z lękiem i depersonalizacją/derealizacją. Po kilku latach nadal nie jestem pewny, czy to zaburzenie widzenia jest związane z nerwicą. Na forach obcojęzycznych znalazłem odpowiedź, że to może być zaburzenie widzenia obuocznego (binokularnego) , tylko że mogło się ono kompensować przez całe życie i po jakiejś chorobie albo stresie nastąpiła dekompensacja. To mi bardzo przeszkadza w życiu i jest jakby głównym czynnikiem mojej nerwicy i depresji. Czasami starałem się nie zwracać na to uwagi, ale jestem bardzo zależny od wzroku i obserwacji. Ani okulista, ani psychiatra nie są pewni, z czego to wynika. To może być miks predyspozycji do zaburzeń wzrokowych oraz nerwicy. Czy spotykaliście z czymś podobnym?

Trudno to sobie wyobrazić. Jak wygląda ten brak synchronizacji?
W migrenie bywają zaburzenia widzenia. Nerwica też może wywoływać różne oczne objawy.
W badaniach coś wyszło? Byłeś kiedyś u neurologa?
Miałam podobną sytuację, lęk wynikający z objawu - u mnie z zawrotów głowy. Okazało się, że to nerwica. Ale badania zrobiłam, żeby się upewnić.