Witam wszystkich serdecznie
Forum znalazłam przypadkiem około 2 tygodni temu i po poczytaniu troszkę i odsłuchaniu przeżyłam szok, spokojnie pozytywny Nareszcie znalazłam ludzi, których mi bardzo brakowało. Bo przecież wiecie dobrze, że nikt nie zrozumie nas tak, jak drugi człowiek, który to przeżył. Mam na myśli zaburzenia lękowe na które również cierpię.
Podejrzewam, że jestem jedną ze starszych uczestniczek Forum, jestem po 40-stce i mam nadzieję, ze Wam to nie będzie przeszkadzać, zauważyłam tu mnóstwo młodych ludzi. Obiecuję nie być upierdliwa Jestem z mazowieckiego.
Od 13 lat mam zaburzenia lękowe i agorafobię, i chyba wszystkie możliwe objawy, w tym somatyczne, o których piszecie. Od 9 lat terapia indywidualna CBT i stała opieka psychiatry. Leki okresowo. Izolacja, zero przyjaciół tylko kot Nie podróżuję, boję się jazdy samochodem, iść do pracy, i chyba wszystkiego.
A szok przeżyłam dlatego, że po 2-3 godzinach przeglądania Forum, dowiedziałam się więcej, niż po 9 latach terapii !!! I to bardzo istotnych wiadomości odnośnie zaburzenia, jak i wychodzenia z niego.
Przez 2 ostatnie niedziele słuchałam Was na TS, żałuję, że nie trafiłam tu wcześniej. Nie wtrącałam się do rozmowy, bo mam zwyczaj milczeć jak nie mam nic ciekawego do powiedzenia ale słuchałam z uwagą i jeśli pozwolicie będę to robić nadal. Chcę najpierw zapoznać się z treścią Forum i więcej odsłuchać, aby nie pytać o sprawy już omówione. Tyle o mnie.

Serdecznie dziękuję zespołowi Forum, w szczególności DIVINOWI I VICTOROWI za pomysł wspierania innych oraz innym, którzy z nimi współpracują. Bądźcie z nami nadal, jesteście bardzo potrzebni. I forumowiczom za cenne rady i wsparcie.
I gratuluję wszystkim odwagi !!! Życzę zdrowia i sukcesów.

ATA

Witamy Ciebie ATA

Witaj ata nie tylko ty tu jesteś po 40

Witaj Ata , widziałam Cię na ostatniej pogadance , myślę że z czasem włączysz się do rozmowy , jak będziesz miała 10 postów to przyjdz porozmawiać na czata , zawsze jest wesoło i pomagamy sobie na wzajem . Ja w tym roku będę obchodziła 40 urodziny

A wcale nie widać ze juz 40 heheeh

Witaj swrdecznie ATA,

Super że do nas wpadłaś, szczególnie mając tak długą historię błądzenia. Jako że byłaś na ostatnich pogadankach to kieruję jedno przesłanie centralnie do Ciebie: Daj się mentalnie zabić! (I pozwól kotu odpocząć ) biorąc aktywny udział w życiu którego tak pragniesz

Powodzenia i pozdrawiam.

Dzięki wszystkim razem i każdemu z osobna za powitanie

Divin dzięki za radę ale musisz wiedzieć, że ja już kilka dni temu zaplanowałam swoja mentalną śmierć Zamierzam pojechać do siostry u której jeszcze nie byłam w nowym domu, a mieszka kilka km ode mnie. Jeśli u niej zdołam chociaż wypić herbatkę i wrócić to się na pewno dam mentalnie zabić ! A kotu to nie przeszkadza, on mnie kocha a ja jego raczej ona, to dziewczyna.
Popróbuję zastosować stopniowo Wasze rady i sugestie ale dajcie mi więcej czasu, trochę obszerne zrobiło się to Forum.
To nie tak, abym nie miała żadnych sukcesów przez ten długi czas w zmaganiu się z zaburzeniem ale za mało i wszystko z własnej inicjatywy i mam pytanie odnośnie sensu dalszej kontynuacji mojej terapii, w którym miejscu na Forum mogę pogadać o terapii ? Jeszcze się trochę gubię ...

Pozdrawiam.

hejka