Widzę że Pan Hubert się wyrabia tak trzymać !

No Pidżamka wkrecasz sie rzeczywiscie mocno Daj sobie spokoj z omamami i innymi, nic takiego nie masz. Zaczij stosowac leki i idz na terapie, bo ten zal po chlopaka wpedzil cie w takie jak widzisz nerwicowo - depresyjne zycie na codzień.
A terapia to nie złłłooo, i moze pomoc
I nie ma znaczenia czy bierzesz leki, nawet lepiej laczyc te sposoby skoro juz leki dostalas, maszeruj do psychologa i zaczynaj stawiac pierwsze kroki samemu, w tym zakaz czytania o omamach i urojeniach sobie postaw Tak na poczatek a od razu w glowie mniej bedzie tego tematu

Już wyjaśniam na czym polega zażywanie leków. Farmakoterapię stosuję się w przypadku kiedy stan emocjonalny człowieka w danym momencie tego wymaga - czyli aby poczuć się lepiej należy brać leki - kolejna sprawa dajmy na to że teoretycznie przychodzą dwie osoby do psychologa z nerwicą - aby skutecznie z nią walczyć trzeba zastosować psychoterapię - pierwsza osoba jest w takim stanie emocjonalnym gdzie od razu można podjąć psychoterapię a nie trzeba stosować leków, druga osoba jest w słabszej kondycji psychofizycznej - ma na tyle nasilone objawy nerwicowe, które utrudniają codzienne funkcjonowanie w zadaowalający sposób a podczas psychoterapii osoba ta nie mogłaby się aż tak dobrze skupić aby jak najskuteczniej z niej korzystać - w tym przypadku należy zastosować leki - które zmniejszą dyskomfort i będzie najefektywniejsza praca psychoterapeutyczna - teoretycznie po 2 - 3 miesiącach zażywania leków i chodzenia na psychoterapię - stan się polepsza i osoba już nie bierze leków a chodzi na psychoterapię i już bez leków dochodzi do zdrowia za pomocą terapii. Tak więc farmakoterapia i psychoterapią współpracują ze sobą. A co do Twoich obaw przed schizofrenią - jako osoba hipochondryczna, neurotyczna a mniemam że taką jesteś - popadasz w mechanizm powątpiewania w samą siebie - w zw z tym, że zaczęłaś mieć problemy emocjonalne - w skutek czego doszukujesz się w neutralnych sytuacjach objawów chorób wszelkiego rodzaju - czyli tego czego się obawiasz - choroby psychicznej a więc schizofrenii. Podejrzewam że z tych powodów zaczęłaś tak panikować w zw z odczuwanym lękiem, że wydaje CI się że słyszysz "głosy" - jak ja to mówię mózg ludzki może "płatać figle" - i nic w tym dziwnego ani strasznego. Nie doszukuj się objawów schizofrenii w sobie, i nie wyszukuj błędów w postaci "czy aby napewno leki które biorę są dla mnie?" od tego jest lekarz i on podejmuje decyzję i bierze na siebie odpowiedzialność. Staraj się walczyć i nie popadać w mechanizm, który opisałem wyżej. Życzę sukcesów

Czyli z tego co zrozumiałem Panie Hubercie, jeśli zażywam leki już 2 miesiące z hakiem i czuję się już dobrze, niedługo zaczynam terapię, bo to do tej pory miałem testy i jeszcze omówienie przede mną, to psychiatra powinna przy najbliższej wizycie (9 grudnia) już leki odstawiać?

Nie to miałem na myśli opisując w sposób teoretyczny tych dwóch pacjentów - to był konstrukt teoretyczny mający wyjaśnić mechanizm stosowania farmakoterapii. Wyjaśniam dalej, to czy osoba powinna zażywać leki czy nie lub jak długo ustala się indywidualnie od potrzeb, a więc jedna osoba może zaprzestać leków np. teoretycznie po 3 miesiącach inna po roku a jeszcze inna po kliku latach, to samo tyczy się psychoterapii - niektóre osoby dochodzą do siebie np. po 3 miesiącach psychoterapii a niektóre po roku czy też po kliku latach.

Ok, rozumiem. A mam jeszcze jedno pytanie. Czuję się już dobrze, ale nie do końca tzn. bywam przymulony. Jest OK, DD minęło, lęki i wkręty na psychiczną chorobę minęły, ale czasem czuję się dziwnie i przymulony. Przez leki? I teraz nasuwają się moje wątpliwości, czy mój stan wymagał leków... No, ale psychiatra uznała, że tak, więc nie kłóciłem się tylko grzecznie biorę.

Mogą to być nadal objawy nerwicowe, jak już czuje się Pan lepiej to znikneły te bardziej uciążliwe objawy natomiast pozostały te mniej dokuczliwe czyli w tym przypadku to "przymulenie" aby zwalczyć jeszcze te pozostałe objawy musi Pan nadal podejmować wysiłek aby wychwycić myślenie, które je powoduje, analogicznie do wychwycenia myślenia odnośnie choroby psychicznej, odczucia lęku itd - które powodowały objawy nerwicowe - w taki sposób zwalczy Pan te objawy. Kolejna sprawa to to, że faktycznie może tak być - jeśli lepiej już się Pan czuje, objawy nerwicowe w znacznym stopniu uległy zmniejszeniu a nadal Pan zażywa leki, które są dostosowane na stanu Pana kiedy miał Pan silniejsze objawy - to mogą one "spowalniać" Pana psychomotorykę - ale to już będzie musiał Pan wyjaśnić na wizycie u swojego lekarza. Jeśli lekarz uznał, że Pana stan wymagał leków to znaczy, że wymagał i trzeba się tylko cieszyć, że pomogły na tyle że lepiej się Pan już czuje

Jasne, wszystko rozumiem. Dziękuję

Proszę bardzo