Wątpisz co do swoich objawów? Dyskusja, opisy, wyjaśnianie.

laura503@interia.pl · 25 stycznia 2020, o 15:15

Szymon92 pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:10

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 13:55
Kochani już nie mam sił. Czuje ,że serio jestem jakaś psychopatka zboczona zoofilika masakra... Czuje, że chce ściągnąć spodnie i żeby mnie pies tam lizał... Masakra już brak sił... Czuje że pójdę i to zrobię,czuje się podniecona aż plakac mi się chce, że kiedyś tak nie miałam.m oczywiście za dziecka już się boje ,że coś robiłam z psami jak miałam te 6-7 lat... Cały czas mi myśli podpowiada, że skoro też tak "walczyłam" z zaspakajniem siebie kiedyś, tzn nie wiem czy aż tak ale dziwnie się czułam to robiąc mają te 7-8 lat nie pamiętam już, i też miałam natręty by iść to zrobić, a ja krzyczałam nawet zła,że nie a potem fantazjowałam o tym i to robiłam, po prostu czułam że źle robię ,że tylko ja to robię i to jest dziwne i chore... Nigdy nikomu o tym nie mówiłam strasznie się tego wstydziłam... Ja już czuję że to to samo jest, że też x tym walczę a na koniec to zrobię !!!! Czuje się okropnie cała jestem czerwona i serce bije jak szalone.. nawet nie mam ochoty coś zaczynać że swoim chłopakiem!!! Czuje się okropnie jakby to była kwestia czasu jak to zrobię i nawet wyobrażam sobie, jak to idę i robią i jestem taka podniecona masakra !!!!!! Porzygam się zaraz !!!;(
Posłuchaj... Jeśli czujesz obrzydzenie przed tym to nie ma opcji byś to zrobiła. To tylko myśli, wyobrażenia. W nerwicy mamy nad sobą kontrolę tylko męczą nas natręty. To tak samo jak ktoś ma myśli, że wybiję całą rodzinę. Boi się tego, brzydzi, ale tego nie zrobi

Ja właśnie się boje,że ją stracę... Cały czas porównuje do tego, za dziecka,że nie chciałam a się zaspakajałam.. nie czytałam ani nie wiedziałam ,by ktoś nie chciał czegoś bał się wstydził a robił to jak ja.. i tu czuje że to jest kontrola której nie mam... Masakra

teraz już mam tak emocje wyłączone ,że masakra..

Szymon92 · 25 stycznia 2020, o 15:38

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:15

Szymon92 pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:10

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 13:55
Kochani już nie mam sił. Czuje ,że serio jestem jakaś psychopatka zboczona zoofilika masakra... Czuje, że chce ściągnąć spodnie i żeby mnie pies tam lizał... Masakra już brak sił... Czuje że pójdę i to zrobię,czuje się podniecona aż plakac mi się chce, że kiedyś tak nie miałam.m oczywiście za dziecka już się boje ,że coś robiłam z psami jak miałam te 6-7 lat... Cały czas mi myśli podpowiada, że skoro też tak "walczyłam" z zaspakajniem siebie kiedyś, tzn nie wiem czy aż tak ale dziwnie się czułam to robiąc mają te 7-8 lat nie pamiętam już, i też miałam natręty by iść to zrobić, a ja krzyczałam nawet zła,że nie a potem fantazjowałam o tym i to robiłam, po prostu czułam że źle robię ,że tylko ja to robię i to jest dziwne i chore... Nigdy nikomu o tym nie mówiłam strasznie się tego wstydziłam... Ja już czuję że to to samo jest, że też x tym walczę a na koniec to zrobię !!!! Czuje się okropnie cała jestem czerwona i serce bije jak szalone.. nawet nie mam ochoty coś zaczynać że swoim chłopakiem!!! Czuje się okropnie jakby to była kwestia czasu jak to zrobię i nawet wyobrażam sobie, jak to idę i robią i jestem taka podniecona masakra !!!!!! Porzygam się zaraz !!!;(
Posłuchaj... Jeśli czujesz obrzydzenie przed tym to nie ma opcji byś to zrobiła. To tylko myśli, wyobrażenia. W nerwicy mamy nad sobą kontrolę tylko męczą nas natręty. To tak samo jak ktoś ma myśli, że wybiję całą rodzinę. Boi się tego, brzydzi, ale tego nie zrobi
Ja właśnie się boje,że ją stracę... Cały czas porównuje do tego, za dziecka,że nie chciałam a się zaspakajałam.. nie czytałam ani nie wiedziałam ,by ktoś nie chciał czegoś bał się wstydził a robił to jak ja.. i tu czuje że to jest kontrola której nie mam... Masakra teraz już mam tak emocje wyłączone ,że masakra..

Posłuchaj... Dzieci robią różne głupie rzeczy i nie można mieć sobie tego za złe w dorosłym życiu.

Zadręczając się tym robisz sobie ogromną krzywdę, bo czasu nie cofniesz, tak? To, że jako dziecko poddałaś się tej myśli nie oznacza, że teraz tak będzie. Nie walcz z tym, nie te myśli sobie płyną. Myśli to nie Ty, pamiętaj.

Szymon92 · 25 stycznia 2020, o 15:41

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:15

Szymon92 pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:10

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 13:55
Kochani już nie mam sił. Czuje ,że serio jestem jakaś psychopatka zboczona zoofilika masakra... Czuje, że chce ściągnąć spodnie i żeby mnie pies tam lizał... Masakra już brak sił... Czuje że pójdę i to zrobię,czuje się podniecona aż plakac mi się chce, że kiedyś tak nie miałam.m oczywiście za dziecka już się boje ,że coś robiłam z psami jak miałam te 6-7 lat... Cały czas mi myśli podpowiada, że skoro też tak "walczyłam" z zaspakajniem siebie kiedyś, tzn nie wiem czy aż tak ale dziwnie się czułam to robiąc mają te 7-8 lat nie pamiętam już, i też miałam natręty by iść to zrobić, a ja krzyczałam nawet zła,że nie a potem fantazjowałam o tym i to robiłam, po prostu czułam że źle robię ,że tylko ja to robię i to jest dziwne i chore... Nigdy nikomu o tym nie mówiłam strasznie się tego wstydziłam... Ja już czuję że to to samo jest, że też x tym walczę a na koniec to zrobię !!!! Czuje się okropnie cała jestem czerwona i serce bije jak szalone.. nawet nie mam ochoty coś zaczynać że swoim chłopakiem!!! Czuje się okropnie jakby to była kwestia czasu jak to zrobię i nawet wyobrażam sobie, jak to idę i robią i jestem taka podniecona masakra !!!!!! Porzygam się zaraz !!!;(
Posłuchaj... Jeśli czujesz obrzydzenie przed tym to nie ma opcji byś to zrobiła. To tylko myśli, wyobrażenia. W nerwicy mamy nad sobą kontrolę tylko męczą nas natręty. To tak samo jak ktoś ma myśli, że wybiję całą rodzinę. Boi się tego, brzydzi, ale tego nie zrobi
Ja właśnie się boje,że ją stracę... Cały czas porównuje do tego, za dziecka,że nie chciałam a się zaspakajałam.. nie czytałam ani nie wiedziałam ,by ktoś nie chciał czegoś bał się wstydził a robił to jak ja.. i tu czuje że to jest kontrola której nie mam... Masakra teraz już mam tak emocje wyłączone ,że masakra..

Druga sprawa, że to może być kompulsja. Czujesz, że jak to zrobisz zniknie napięcie, także klasyka OCD. Nie poddawaj się temu. Inni mają kompulsywne mycie rąk kilkanaście razy dziennie a u Ciebie uczepiło się tej myśli.

laura503@interia.pl · 25 stycznia 2020, o 15:45

Szymon92 pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:41

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:15

Szymon92 pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:10

Posłuchaj... Jeśli czujesz obrzydzenie przed tym to nie ma opcji byś to zrobiła. To tylko myśli, wyobrażenia. W nerwicy mamy nad sobą kontrolę tylko męczą nas natręty. To tak samo jak ktoś ma myśli, że wybiję całą rodzinę. Boi się tego, brzydzi, ale tego nie zrobi
Ja właśnie się boje,że ją stracę... Cały czas porównuje do tego, za dziecka,że nie chciałam a się zaspakajałam.. nie czytałam ani nie wiedziałam ,by ktoś nie chciał czegoś bał się wstydził a robił to jak ja.. i tu czuje że to jest kontrola której nie mam... Masakra teraz już mam tak emocje wyłączone ,że masakra..
Druga sprawa, że to może być kompulsja. Czujesz, że jak to zrobisz zniknie napięcie, także klasyka OCD. Nie poddawaj się temu. Inni mają kompulsywne mycie rąk kilkanaście razy dziennie a u Ciebie uczepiło się tej myśli.

W sumie też myślałam że to kompulsja byla w tym przypadku.. i dlatego wyszło jak wyszło ,bo prócz dziwnego uczucia do tego nie bałam się, i zapomniałam o tym. Więc mozliwe ze tak było.triche mnie uspokiles tym.. tutaj już mi odrazu przyszła myśl "a co jak tutaj też jest kompulsja?" Ale już sobie tłumacze,że tutaj to bardziej się boje tego..

Szymon92 · 25 stycznia 2020, o 15:51

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:45

Szymon92 pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:41

laura503@interia.pl pisze: ↑
25 stycznia 2020, o 15:15

Ja właśnie się boje,że ją stracę... Cały czas porównuje do tego, za dziecka,że nie chciałam a się zaspakajałam.. nie czytałam ani nie wiedziałam ,by ktoś nie chciał czegoś bał się wstydził a robił to jak ja.. i tu czuje że to jest kontrola której nie mam... Masakra teraz już mam tak emocje wyłączone ,że masakra..
Druga sprawa, że to może być kompulsja. Czujesz, że jak to zrobisz zniknie napięcie, także klasyka OCD. Nie poddawaj się temu. Inni mają kompulsywne mycie rąk kilkanaście razy dziennie a u Ciebie uczepiło się tej myśli.
W sumie też myślałam że to kompulsja byla w tym przypadku.. i dlatego wyszło jak wyszło ,bo prócz dziwnego uczucia do tego nie bałam się, i zapomniałam o tym. Więc mozliwe ze tak było.triche mnie uspokiles tym.. tutaj już mi odrazu przyszła myśl "a co jak tutaj też jest kompulsja?" Ale już sobie tłumacze,że tutaj to bardziej się boje tego..

Dlatego nie przywiązuj uwagi do tego, nie bój się, nie myśl źle o sobie. Jesteś normalną dziewczyną, tylko zaburzenie robi Cię w balona

Z resztą nie tylko Ciebie, bo nas wszystkich

Z tym, że każdego w inny sposób. Głowa do góry

ottovonjaszczur · 25 stycznia 2020, o 16:44

Mnie na przykład robi w balona tymi egzystkami, ale czy na pewno. Ciągle mnie męczy ta myśl, że cała przeszłość jest tylko w mojej głowie, wszystkie rozmowy z ludźmi, wszystko co zrobiłem, ubiegły dzień, ubiegła sekunda, to się wyłącznie zapisuje w pamięci, przez co i chwili obecnej nie mogę docenić, tego waszego ukochanego "tu i teraz", bo ono i tak się stanie za chwilę iluzją w mojej głowie tylko i wyłącznie, tak jak cała moje dotychczasowe życie, więc kim ja w ogóle jestem. Ale przecież to prawda, tak jest, tak zawsze było, tylko, że może przez odcięcie teraz wspomnienia są dziwniejsze, jakby nie moje. Staram się skupiać na wszystkim co robię i nie przejmować za bardzo, nawet jeśli miałoby to trwać już zawsze. Daję łepetynie odpocząć innymi słowy.

nadzieja1234 · 2 lutego 2020, o 17:27

Hej od 2 dni mam kryzys, przez ostatnie dwa tygodnie zawaliłam wiele nocy i wiele wysiłku psychicznego mnie kosztowały, po tym wszytskim kiedy stres uleciał zebrała się we mnie mocna złość i zmęczenie i jestem przepełniona irytacja złością mocnym odraknieniem w sklepach ale tez mocniejszym dd i w domu i ogromna irytacja jak ktoś do mnie mówić coś to mam ochotę czymś rzucić z irystacji dźwięku i czuje się jakby mi w głowie buzowało i mieszało się jakbym już straciłam wszytsko co żywe we mnie taka martwa... ciagle uczucie ze nie oddycham i ze ściska mi w ciele i w klatce nieludzkie odczucie jakieś

czuje się tak dziwnie ze mam wrazenie ze patrzę na wszytsko w sposób nieludzki ze nie wiem co robic bo nie rozumiem nic .... czy to efekt zmęczenia i kryzys który mnie naszedł czy już nie wiem co .... mam wrazenie ze zaraz umre w każdej sekundzie

Szymon92 · 2 lutego 2020, o 17:45

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 17:27
Hej od 2 dni mam kryzys, przez ostatnie dwa tygodnie zawaliłam wiele nocy i wiele wysiłku psychicznego mnie kosztowały, po tym wszytskim kiedy stres uleciał zebrała się we mnie mocna złość i zmęczenie i jestem przepełniona irytacja złością mocnym odraknieniem w sklepach ale tez mocniejszym dd i w domu i ogromna irytacja jak ktoś do mnie mówić coś to mam ochotę czymś rzucić z irystacji dźwięku i czuje się jakby mi w głowie buzowało i mieszało się jakbym już straciłam wszytsko co żywe we mnie taka martwa... ciagle uczucie ze nie oddycham i ze ściska mi w ciele i w klatce nieludzkie odczucie jakieś czuje się tak dziwnie ze mam wrazenie ze patrzę na wszytsko w sposób nieludzki ze nie wiem co robic bo nie rozumiem nic .... czy to efekt zmęczenia i kryzys który mnie naszedł czy już nie wiem co .... mam wrazenie ze zaraz umre w każdej sekundzie

To efekt silnego stresu i przemęczenia. Wiem, ponieważ gdy byłem zmęczony lub zawalilem nockę też mnie odcinało. Postaraj się zrelaksować, wyspać. Pomocne są także długie spacery na świeżym powietrzu. Przede wszystkim nie doprowadzaj nigdy więcej organizmu do przemęczenia, śpij minimum 7 godzin na dobę. Przy zaburzeniu wypoczynek jest najważniejszy. Nie skupiaj się na objawach, to minie.

nadzieja1234 · 2 lutego 2020, o 18:18

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 17:45

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 17:27
Hej od 2 dni mam kryzys, przez ostatnie dwa tygodnie zawaliłam wiele nocy i wiele wysiłku psychicznego mnie kosztowały, po tym wszytskim kiedy stres uleciał zebrała się we mnie mocna złość i zmęczenie i jestem przepełniona irytacja złością mocnym odraknieniem w sklepach ale tez mocniejszym dd i w domu i ogromna irytacja jak ktoś do mnie mówić coś to mam ochotę czymś rzucić z irystacji dźwięku i czuje się jakby mi w głowie buzowało i mieszało się jakbym już straciłam wszytsko co żywe we mnie taka martwa... ciagle uczucie ze nie oddycham i ze ściska mi w ciele i w klatce nieludzkie odczucie jakieś czuje się tak dziwnie ze mam wrazenie ze patrzę na wszytsko w sposób nieludzki ze nie wiem co robic bo nie rozumiem nic .... czy to efekt zmęczenia i kryzys który mnie naszedł czy już nie wiem co .... mam wrazenie ze zaraz umre w każdej sekundzie
To efekt silnego stresu i przemęczenia. Wiem, ponieważ gdy byłem zmęczony lub zawalilem nockę też mnie odcinało. Postaraj się zrelaksować, wyspać. Pomocne są także długie spacery na świeżym powietrzu. Przede wszystkim nie doprowadzaj nigdy więcej organizmu do przemęczenia, śpij minimum 7 godzin na dobę. Przy zaburzeniu wypoczynek jest najważniejszy. Nie skupiaj się na objawach, to minie.

Ale te odczucia mnie przerażaja

nie miałam jeszcxe takich - jakbym nie rozumiała świata, siebie i nie czuła siebie ani świata i wszytsko obce jakbym traciła zmysły i rozum .... czy dd może tak działac ? Nie odcina mnie w sposób widzenia jak przez bańkę tylko w taki dziwny mistyczny wręcz sposób

Szymon92 · 2 lutego 2020, o 18:23

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:18

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 17:45

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 17:27
Hej od 2 dni mam kryzys, przez ostatnie dwa tygodnie zawaliłam wiele nocy i wiele wysiłku psychicznego mnie kosztowały, po tym wszytskim kiedy stres uleciał zebrała się we mnie mocna złość i zmęczenie i jestem przepełniona irytacja złością mocnym odraknieniem w sklepach ale tez mocniejszym dd i w domu i ogromna irytacja jak ktoś do mnie mówić coś to mam ochotę czymś rzucić z irystacji dźwięku i czuje się jakby mi w głowie buzowało i mieszało się jakbym już straciłam wszytsko co żywe we mnie taka martwa... ciagle uczucie ze nie oddycham i ze ściska mi w ciele i w klatce nieludzkie odczucie jakieś czuje się tak dziwnie ze mam wrazenie ze patrzę na wszytsko w sposób nieludzki ze nie wiem co robic bo nie rozumiem nic .... czy to efekt zmęczenia i kryzys który mnie naszedł czy już nie wiem co .... mam wrazenie ze zaraz umre w każdej sekundzie
To efekt silnego stresu i przemęczenia. Wiem, ponieważ gdy byłem zmęczony lub zawalilem nockę też mnie odcinało. Postaraj się zrelaksować, wyspać. Pomocne są także długie spacery na świeżym powietrzu. Przede wszystkim nie doprowadzaj nigdy więcej organizmu do przemęczenia, śpij minimum 7 godzin na dobę. Przy zaburzeniu wypoczynek jest najważniejszy. Nie skupiaj się na objawach, to minie.

Ale te odczucia mnie przerażaja nie miałam jeszcxe takich - jakbym nie rozumiała świata, siebie i nie czuła siebie ani świata i wszytsko obce jakbym traciła zmysły i rozum .... czy dd może tak działac ? Nie odcina mnie w sposób widzenia jak przez bańkę tylko w taki dziwny mistyczny wręcz sposób

W taki, że czujesz się jakbyś była w jakimś śnie, znam to. Tak, DD ma różne nasilenie. Przy niewyspaniu odcinało mnie masakrycznie.

nadzieja1234 · 2 lutego 2020, o 18:25

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:23

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:18

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 17:45

To efekt silnego stresu i przemęczenia. Wiem, ponieważ gdy byłem zmęczony lub zawalilem nockę też mnie odcinało. Postaraj się zrelaksować, wyspać. Pomocne są także długie spacery na świeżym powietrzu. Przede wszystkim nie doprowadzaj nigdy więcej organizmu do przemęczenia, śpij minimum 7 godzin na dobę. Przy zaburzeniu wypoczynek jest najważniejszy. Nie skupiaj się na objawach, to minie.

Ale te odczucia mnie przerażaja nie miałam jeszcxe takich - jakbym nie rozumiała świata, siebie i nie czuła siebie ani świata i wszytsko obce jakbym traciła zmysły i rozum .... czy dd może tak działac ? Nie odcina mnie w sposób widzenia jak przez bańkę tylko w taki dziwny mistyczny wręcz sposób
W taki, że czujesz się jakbyś była w jakimś śnie, znam to. Tak, DD ma różne nasilenie. Przy niewyspaniu odcinało mnie masakrycznie.

Właśnie nie we śnie

miałam już stany tego życia we śnie i teraz to jest coś zupełnie innego ... jakbym widziała normalnie ale mój odbiór był zaburzony i ja

Szymon92 · 2 lutego 2020, o 18:30

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:25

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:23

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:18

Ale te odczucia mnie przerażaja nie miałam jeszcxe takich - jakbym nie rozumiała świata, siebie i nie czuła siebie ani świata i wszytsko obce jakbym traciła zmysły i rozum .... czy dd może tak działac ? Nie odcina mnie w sposób widzenia jak przez bańkę tylko w taki dziwny mistyczny wręcz sposób
W taki, że czujesz się jakbyś była w jakimś śnie, znam to. Tak, DD ma różne nasilenie. Przy niewyspaniu odcinało mnie masakrycznie.

Właśnie nie we śnie miałam już stany tego życia we śnie i teraz to jest coś zupełnie innego ... jakbym widziała normalnie ale mój odbiór był zaburzony i ja

A więc masz doczynienia nie z DD a z DP (depersonalizacja), ten sam mechanizm działania z tą różnicą, że nie świat wydaje Ci się dziwny, obcy - tylko Ty sama wydajesz się sobie obca, nierealna itd Na tej zasadzie?

nadzieja1234 · 2 lutego 2020, o 18:34

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:30

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:25

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:23

W taki, że czujesz się jakbyś była w jakimś śnie, znam to. Tak, DD ma różne nasilenie. Przy niewyspaniu odcinało mnie masakrycznie.

Właśnie nie we śnie miałam już stany tego życia we śnie i teraz to jest coś zupełnie innego ... jakbym widziała normalnie ale mój odbiór był zaburzony i ja
A więc masz doczynienia nie z DD a z DP (depersonalizacja), ten sam mechanizm działania z tą różnicą, że nie świat wydaje Ci się dziwny, obcy - tylko Ty sama wydajesz się sobie obca, nierealna itd Na tej zasadzie?

Czuje się lekka, czasem jakbym nie oddychała i z paniki drętwial mi język nawet i ręce ... czuje się źle w świecie i przestrzeni ... wzbudza we mnie lęk

jakbym była czymś w świecie ludzi

a jak mocniej mnie odetnie w markecie to właśnie i otoczenie zaczyna się zmieniać i w odbiorze jest inne jakbym była tylko oczami tam, ogółem czuje się jakbym umierała z braku tchu i nie czuła świata ani siebie

Szymon92 · 2 lutego 2020, o 18:43

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:34

Szymon92 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:30

nadzieja1234 pisze: ↑
2 lutego 2020, o 18:25

Właśnie nie we śnie miałam już stany tego życia we śnie i teraz to jest coś zupełnie innego ... jakbym widziała normalnie ale mój odbiór był zaburzony i ja
A więc masz doczynienia nie z DD a z DP (depersonalizacja), ten sam mechanizm działania z tą różnicą, że nie świat wydaje Ci się dziwny, obcy - tylko Ty sama wydajesz się sobie obca, nierealna itd Na tej zasadzie?
Czuje się lekka, czasem jakbym nie oddychała i z paniki drętwial mi język nawet i ręce ... czuje się źle w świecie i przestrzeni ... wzbudza we mnie lęk jakbym była czymś w świecie ludzi a jak mocniej mnie odetnie w markecie to właśnie i otoczenie zaczyna się zmieniać i w odbiorze jest inne jakbym była tylko oczami tam, ogółem czuje się jakbym umierała z braku tchu i nie czuła świata ani siebie

Spokojnie, tak jak pisałem wcześniej -> Depersonalizacja.
Podobny mechanizm do DD z tą różnicą, że masz problem z odbiorem siebie a nie otoczenia. Czasami DD i DP się łączą i występują razem. To nic groźnego. Po prostu odcięło Cie od emocji, reakcja obronną organizmu. Zawdzięczasz to właśnie zarywaniem nocek i stresowi.

wiki12 · 3 lutego 2020, o 23:30

Czy brak uczuć,stracenie pasji hobby zainteresować, jest objawem dd? Czy bardziej depresji,śpię bardzo dużo,jestem strasznie zamyślony i spowolniony,ostatnio wybuchałem na 100dniwoce płaczem myśląc ze każdy bawi się świetnie normalny a ja mam jakis problem ze sobą nie czerpiąc radości z tego wydarzenia, boje się ze nie zareagowałbym nijak na śmierć bliskiego,wygranie miliona dd mam na pewno juz przynajmniej od października, jest trochę lepiej z racji świadomości o zaburzeniu ale teraz bardziej bierzacym tematem jest pomimo objawow dd to myśl o depresji czy stanach nie wiem czy warto wybrać się od psychologa czy do psychiatry o zmianę leków które na mnie nie działają (seronil)