Ty nie umiesz cierpieć bez leków,byle objaw ,a Ty łykasz tabletkę,jesteś na lekach od lat,bo tłumiłeś nimi objawy ,trzeba jednak się z nimi zmierzyć na czysto.Co z tego,że Cię trzęsie,niech trzęsie,panikujesz jakbyś żył pierwszy dzień z nerwicą

p.karnia1 pisze: ↑

28 marca 2019, o 12:17

Przeczytałem, nikt nie napisał po jakim czasie będzie będzie poprawa po wruceniu do dawki leku, po jakim czasie miną uboki

Może i wcale lek nie "zaskoczy" i nie będzie działam przy drugim podejściu. Tak się dosyć często zdarza. U mnie było dokładnie tak samo - w lutym tamtego roku odstawiłam esci, przeszłam na wenlafaksynę, ale była beznadziejna, więc w czerwcu bodajże chciałam wrócić do esci, ale już na mnie nie działała. Byłam załamana, zaczęłam brać paroksetynę, ale też mi nie podeszła, teraz jestem na fluoksetynie i w miarę jest dobrze, są gorsze chwile ale jakoś daję radę. Więc nikt Cię nie zapewni, że tak, esci u Ciebie zadziała, ani nie napisze po ilu dniach poczujesz się lepiej... może zaskoczyć szybko, a może wcale, kwestie osobnicze.

Przecież Ci jedna tabletka nie pomoże kiedy jesteś po 2 tygodniach odatawiania i paru dniach nie brania leku ‍♀️ tak w skrócie mówiąc g*wno Ci to da. A jeśli chcesz żeby objawy zelżały musisz spowrotem zacząć brać minimalna dawkę, napewno nie standardowa i wjada skutki uboczne od leku tak jak na początku brania kiedy lek się loguje. Więc wyjdzie jeden wielki syf i będziesz czuł się jeszcze gorzej... Polecam przetrwać.

Celine Marie pisze: ↑

28 marca 2019, o 12:28

Ty nie umiesz cierpieć bez leków,byle objaw ,a Ty łykasz tabletkę,jesteś na lekach od lat,bo tłumiłeś nimi objawy ,trzeba jednak się z nimi zmierzyć na czysto.Co z tego,że Cię trzęsie,niech trzęsie,panikujesz jakbyś żył pierwszy dzień z nerwicą

Tu się zgodzę, stary za bardzo przeżywasz każdy objaw. Kurde takie objawy i wiele innych to ja miałem ponad rok 24 na dobę. A Ty jakoś tak histerycznie do tego podchodzisz i to tak naprawdę powodem są te wszystkie wizyty u psychiatrów których odbyłeś wiele Taka wiara w leki i teraz jak ich nie ma a coś się dzieje to od razu zaburzone poczucie bezpieczeństwa.
Sennajawie słusznie napisała teraz lek się musi wkręcić od nowa bez mała jeśli 2 tygodnie temu odstawiłeś

Nie mogę sobie pozwolić żeby mną trzeslo, mam żonę i dwójkę dzieci, jak bym był sam zwisala by mi całą nerwica, ale ja chce być normalny dla nich. Każdego dnia żeby mnie mieli jako pełno sprawnego ojca, pełno sprawnego męża. 3 lata żona musiał mnie głaskać zaplakanego, wystraszonego że wariuje, po prowadzić za rękę roztrzesionego do psychiatrów. Była w tym bardzo dzielna i wytrwala, ale nie chce żeby jeszcze kiedykolwiek widziała mnie słabego. Ja mam im dawać siłę, poczucie bezpieczeństwa..

p.karnia1 pisze: ↑

30 marca 2019, o 10:31

Nie mogę sobie pozwolić żeby mną trzeslo, mam żonę i dwójkę dzieci, jak bym był sam zwisala by mi całą nerwica, ale ja chce być normalny dla nich. Każdego dnia żeby mnie mieli jako pełno sprawnego ojca, pełno sprawnego męża. 3 lata żona musiał mnie głaskać zaplakanego, wystraszonego że wariuje, po prowadzić za rękę roztrzesionego do psychiatrów. Była w tym bardzo dzielna i wytrwala, ale nie chce żeby jeszcze kiedykolwiek widziała mnie słabego. Ja mam im dawać siłę, poczucie bezpieczeństwa..

Widzę ten sam błąd u Ciebie, który ja popełnialam. Bardzo duża presję sobie robisz. Muszę być silny, nie mogę czuć się źle. Masz prawo być smutny, zlekniony, bezsilny i "slaby". Kiedy sobie nie pozwalasz na te uczucia, emocje i stany - to tak jakbyś się szarpal z samym sobą. A to wlasnie nerwica szarpie, bo wie gdzie boli i rani. Przegladnij posty osób, które wyszły z nerwicy i masz tam właśnie pokazane, że błędem jest motanie i szarpanie się. Ja wiem, że jest ciężko TO pojąć i wprowadzić w życie, zwłaszcza gdy po pozeganiu tabletek niewyleczona nerwica zaczyna dawać o sobie znać. A przeciez bylo tak dobrze. Ale presja, która sobie robisz to tak jakbyś z ruchomego piasku chciał wyjść za pomocą szamotaniny. Wpadasz jeszcze głębiej i bardziej się motasz. Na ruchomych piaskach najlepiej jest sie polozyc calym cialem. Mam nadzieję, że przemyslisz wszystko po swojemu i wyciagniesz jakis pozytywny dla siebie wniosek. Życzę Ci dużo zdrowia i akceptacji:)