mam takie pytanie , , .OD 5 lat mam nerwicę ,rok temu 1-szy raz miałam również depresję ,po lekach mi przeszła,ponieważ cały czas walczę z nerwicą z różnymi skutkami ,teraz znowu jestem na lekach i czuję się coraz lepiej prawie normalnie .Powiedzcie mi czy to normalne ,że nie czuję już takich lęków,że wmawiam sobie że jestem normalna i boję się,że zaraz coś się zmieni ,że się śmieję ,żyję jakby nic mi nie było .Ale cały czas towarzyszy mi pytanie czy to jest normalne czy to tylko złudzenia,czy depresja wraca od tak sobie ,czy znowu kiedyś mnie dopadnie ,czy jak dobrze się czuję to skąd lęki ,że zaraz coś walnie ,że jestem za szczęśliwa.....

A wiesz, że mając nawet depresję czy nerwicę można być w sumie poniekąd chociaż szczęśliwym?
Ale to wtedy jak zupełnie inaczej na te zaburzenia patrzymy i wówczas nawet jeśli coś wraca z jakiś powodów nie do końca wyjasnionych czy naprostowanych wewnętrznych presji, bądź po prostu z uwagi jakiejś np nowej traumy to nie tracimy szczęścia z uwagi na to, ze znowu są jakieś objawy.

A co do twojego pytania to owszem, jeśli jesteśmy przyzwyczajeni do życia tym jak się czujemy i tym jak nam jest źkle i tym jak mamy dużo lęków i stanów depresyjnych, to po pewnym czasie do tego się można powiedzieć przywiązujemy.
I jak robi się normalniej, zwyczajniej, szczęśliwiej to reagujemy na to zdziwieniem.
A do tego nerwica polega na stałym wyczuleniu na każda zmianę, jeśli dłużej jesteśmy przybicie, to nawet lepszy dzień jest taką zmianą i może zaraz powodowac niepokój.

dziękuję ....coś w tym jest ,dokładnie tak jestem przeczulona,jakakolwiek zmiana nastroju powoduje u mnie niepokój ....ale staram się już nie wyczekiwać co nastąpi tylko zająć się czymś ,żeby myśli przestawić na inny tor ,bo jak się zagłębie to .....Sam wiesz jak jest..

To prawda. Ja nawet jak mam troche usmiechu na twarzy to zaraz ej, ej. je z czego sie cieszysz? zapomnialas ze masz nerwice i masz sie bac?

agnes 1970 pisze:czy znowu kiedyś mnie dopadnie

Próbuję myśleć o tym jak o grypie. Niektórzy chorują co roku, inni raz na 20 lat.
Robię co mogę w ramach profilaktyki i staram się żyć normalnie
(o ile akurat nie zabija mnie lęk )