Witam
Nie wiem czy w dobrym dziale post zamieszczam jak źle to przepraszam.
Chodzi mi o stres i wpływ na nerwicę.
Jak z nim walczyć i z nim żyć.
Stosuje technikę "odlewania" spraw mało ważnych a do ważnych podchodzę z dystansem. Do tej pory bardzo byłem perfekcyjny i chciałem jak najllepiej. Wrażliwość to cecha pożywka dla stresu. Jak wy dajecie radę? Jak zbędnie nie analizować i nie przejmować się?

A jal myslisz jak? ;p
Prawda jest taka ze trzeba umiec w koncu pozwolic sobie na to ze cos sie moze nie udac. Bo tak moze byc a koniecznosc ze cos MUSI to zaraz stres
Wiadomo trzeba probowac ale zycie sie nie skonczy jak cos nie wyjdzie, jak sie wyglupimy tez sie zycie nie skonczy. To wszystko chodzi o punkt spojrzenia na problemy i ewentualne konsekwencje jak cos nie wyjdzie.
No wiadomo ze jak mamy nerwice to stres wplywa na nia i na to za wiele sie nie poradzi oprocz tego ze wychodzenie z nerwicy uczy takze wiekszego dystansu do stresu, u mnie przynajmniej tak bylo. Bo trzeba w koncu nauczyc sie ze wszystkiego miec naraz nie mozna i uczy tez cierpliwosci i dazenia do celu.
Mnie to wystarczylo

np.afirmacje stosuj ,wizualizację ,żeby podbódowac wiarę w siebie...
a np.można coś tu zaczerpnąć ...

http://afirmacjezycia.pl/

Dziękuję te afirmacje są świetne. Jak podchodzić do ludzi i z nimi rozmawiać którzy są nie mili wredni wrogo nastawieni np. szef kumpel etc