Cześć,

Odburzam się od roku, biorę leki, chodzę na terapię. Ciężko mówić o sukcesach, raczej ciesze się jak mam dni czy tygodnie bez lękowych zachowań.
Jedyną sprawą z którą sobie kompletnie nie radzę jest sen, otóz jak kłade się spać pewnie każdy z nas ma ten moment między snem a jawą. U mnie pojawia sie to często jak zmęczony kłade się spać, lub kiedy przypomne sobie "że przecież się boje". I wtedy niestety te senne przejścia, jakieś dźwięki, jakieś obrazy gdy tylko sie pojawiają w głowie a jeszcze nie zasnąłem do końca, wzbudzają we mnie strach. Co bardzo mnie zaskakuje, mimo pełnej świadomości że wiem że to efekty zapdania w snu, to ja naprawdę się boje. Moje piersze myśli, że jestem chory psychicznie, że zaburzenie postępouje, że nie panuje nad swoim umysłem. Okropne uczucie.

Proszę o porady co z tym zrobić,

Mam podobnie, jestem wymęczona a w dzień nie ma mowy że w ogóle zasnę (mogę 2h leżeć z zamkniętymi oczami i nic), a kiedy wieczorem kładę się do łóżka to mam natłok myśli a do tego jakieś somaty się nasilają.. ja staram się sobie tłumaczyć że skoro w dzień było dobrze to nic nie może się stać w nocy..I tak czekam aż zasnę