lęk społeczny a praca

Pershing577 · 9 grudnia 2017, o 19:23

Witam rok temu zacząłem prace w osrodku z trudna młodzieżą wydawalo mi sie że lubie tą pracę dużo obowiązków dość stresujaca praca gdy w lipcu mialem urlop w nocy dostałem ataku paniki puls 120-cisnienie 185/120 i od tego czasu zaczęła sie moja nerwica lękowa nie moglem już wrócić do siebie. Cały czas chodzę do pracy jakos sie staram . Dlatego mam pytanie czy to możliwe że praca spowodowała u mnie nerwicę? Nie wiem czy iść na zwolnienie czy dalej chodzić do pracy

BaJa · 9 grudnia 2017, o 20:46

Bardzo możliwe, postaraj się jednak sięgnąć pamięcią może wcześniej miałeś już jakieś drobne Przebylski, które były na tyle słabe że wtedy z niczym ich nie łączyłes. U mnie np. Od jakiegoś czasu, kilka lat przed pojawiły się wyraźne doły po alkoholu. Podczas rywalizacji sportowej też zaczynałem czuć się nieswojo. Wreszcie zacząłem unikać tego. A że praca jest glowna przyczyną tego wszystkiego u mnie to pewne na 100%.

BaJa · 9 grudnia 2017, o 20:50

Jeszcze jedno. Też byłem w takim stanie, że nie widziałem możliwości powrotu do pracy z uwagi na lęki. W tym stanie jest to jak najbardziej realne. U mnie bez leków się nie obyło. Wtedy namacalne doświadczyłem, że mózg to chemia, a stany umysłu zmienne są, nic nie trwa wiecznie.

Pershing577 · 9 grudnia 2017, o 21:06

BaJa pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 20:50
Jeszcze jedno. Też byłem w takim stanie, że nie widziałem możliwości powrotu do pracy z uwagi na lęki. W tym stanie jest to jak najbardziej realne. U mnie bez leków się nie obyło. Wtedy namacalne doświadczyłem, że mózg to chemia, a stany umysłu zmienne są, nic nie trwa wiecznie.

Jak przepracowalem pierwsze pół roku to pamietam że bylem zawsze bardzo senny i duzo spałem a jak pilem dużo alkoholu np. w weekend to w nocy dostałem ataku paniki ale wtedy nie zwracalem na to uwagi bo mijalo

BaJa · 9 grudnia 2017, o 21:35

Pershing577 pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 21:06

BaJa pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 20:50
Jeszcze jedno. Też byłem w takim stanie, że nie widziałem możliwości powrotu do pracy z uwagi na lęki. W tym stanie jest to jak najbardziej realne. U mnie bez leków się nie obyło. Wtedy namacalne doświadczyłem, że mózg to chemia, a stany umysłu zmienne są, nic nie trwa wiecznie.
Jak przepracowalem pierwsze pół roku to pamietam że bylem zawsze bardzo senny i duzo spałem a jak pilem dużo alkoholu np. w weekend to w nocy dostałem ataku paniki ale wtedy nie zwracalem na to uwagi bo mijalo

Czyli jeżeli po Alko jeszcze wcześniej nic nie miałeś a jak już pracowales pojawiły się doły po piciu to już jakąś wskazówka. Że zrobieniem sobie wolnego to różnie bywa. Mi akurat pomagało, brałem jednak w takim czasie żeby po powrocie nie być narażony na ekstra dawkę stresu. Zauwazalwm; że najczęściej najlepiej pójść i złapać byka za rogi , choć ja akurat wiem w czym jest problem u mnie w pracy, inaczej pewnie gdy jest ogólny lęk - tu też warto poszukać konkretnych przyczyn.

Pershing577 · 9 grudnia 2017, o 21:45

BaJa pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 21:35

Pershing577 pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 21:06

BaJa pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 20:50
Jeszcze jedno. Też byłem w takim stanie, że nie widziałem możliwości powrotu do pracy z uwagi na lęki. W tym stanie jest to jak najbardziej realne. U mnie bez leków się nie obyło. Wtedy namacalne doświadczyłem, że mózg to chemia, a stany umysłu zmienne są, nic nie trwa wiecznie.
Jak przepracowalem pierwsze pół roku to pamietam że bylem zawsze bardzo senny i duzo spałem a jak pilem dużo alkoholu np. w weekend to w nocy dostałem ataku paniki ale wtedy nie zwracalem na to uwagi bo mijalo
Czyli jeżeli po Alko jeszcze wcześniej nic nie miałeś a jak już pracowales pojawiły się doły po piciu to już jakąś wskazówka. Że zrobieniem sobie wolnego to różnie bywa. Mi akurat pomagało, brałem jednak w takim czasie żeby po powrocie nie być narażony na ekstra dawkę stresu. Zauwazalwm; że najczęściej najlepiej pójść i złapać byka za rogi , choć ja akurat wiem w czym jest problem u mnie w pracy, inaczej pewnie gdy jest ogólny lęk - tu też warto poszukać konkretnych przyczyn.

Nie wiem co mam zrobić czy odpocząć trochę od tego hałasu ale czy siedzenie w domu jest rozwiazaniem?

sebastian86 · 9 grudnia 2017, o 22:20

BaJa pisze: ↑
9 grudnia 2017, o 17:53

sebastian86 pisze: ↑
28 października 2017, o 11:20
ja sprobowalem i po jednym dniu wymieklem
Mógłbyś poszukać sobie pracy gdzie nie ma takiej ekspozycji. Z tego co czytałem to metoda małych kroków daje rezultaty. Ja w pracy powoli odbudowywalem pewność siebie po ataku, przy wspomaganiu farmakologicznym, było przez ostatnie 2 miesiące całkiem dobrze, a tu dostałem zadanie związane z wystąpienia publicznymi inne niż zwykle i oberwalem jak obuchem w głowę - lęki wracają, sen się pogorszył - niestety nie znasz dnia ani godziny.

szukam takiej pracy malo ekspozycyjnej od dawna ale nie widze w ofertach...ja mam tylko srednie techniczne wyksztalcenie zreszta

BaJa · 10 grudnia 2017, o 08:02

Czyli jeżeli po Alko jeszcze wcześniej nic nie miałeś a jak już pracowales pojawiły się doły po piciu to już jakąś wskazówka. Że zrobieniem sobie wolnego to różnie bywa. Mi akurat pomagało, brałem jednak w takim czasie żeby po powrocie nie być narażony na ekstra dawkę stresu. Zauwazalwm; że najczęściej najlepiej pójść i złapać byka za rogi , choć ja akurat wiem w czym jest problem u mnie w pracy, inaczej pewnie gdy jest ogólny lęk - tu też warto poszukać konkretnych przyczyn.
[/quote]

Nie wiem co mam zrobić czy odpocząć trochę od tego hałasu ale czy siedzenie w domu jest rozwiazaniem?
[/quote]

U mnie ten sam dylemat się pojawił, znowu mam problemy ze snem. Jeszcze tydzień temu liczyłem kiedy będę odstawial leki, a tu taki zwrot. Ja będę dalej chodzić, a jak będę padać na twarz z niewyspania to idę na zwolnienie.

Nicniewiem · 8 marca 2018, o 13:24

Ja mam bardzo podobnie do was. Generalnie omijam ludzi, a mam grupę rozgadanych elokwentów z interesującymi pasjami, jeżdżą drogimi autami, a ja przez fs nie zrobiłam nawet prawa jazdy. W pracy uśmiecham się, jestem miła, jak się przemogę z trudem to pytam co u innych, ale głębiej nie wchodzę - o sobie nie opowiadam (zbyt przeciętne to moje życie, w dodatku z fobią) w rozmowach przytakuję i nie rozwijam żadnego tematu, bo kilka razy próbując rozwinąć jakąś myśl nie podołałam i wpadłam w totalną rozpacz, że jestem do niczego, i że lepiej mi będzie wykonywać pracę po cichu, nikomu się nie pokazując, wracałam do biurka i klepałam do 15:30 modląc się, żeby nikt mnie już nie zauważył. Czy jest jakiś sposób, żeby zachować się jak inni - swobodnie?

Nieadekwatny · 9 marca 2018, o 00:17

Nicniewiem pisze: ↑
8 marca 2018, o 13:24
Ja mam bardzo podobnie do was. Generalnie omijam ludzi, a mam grupę rozgadanych elokwentów z interesującymi pasjami, jeżdżą drogimi autami, a ja przez fs nie zrobiłam nawet prawa jazdy. W pracy uśmiecham się, jestem miła, jak się przemogę z trudem to pytam co u innych, ale głębiej nie wchodzę - o sobie nie opowiadam (zbyt przeciętne to moje życie, w dodatku z fobią) w rozmowach przytakuję i nie rozwijam żadnego tematu, bo kilka razy próbując rozwinąć jakąś myśl nie podołałam i wpadłam w totalną rozpacz, że jestem do niczego, i że lepiej mi będzie wykonywać pracę po cichu, nikomu się nie pokazując, wracałam do biurka i klepałam do 15:30 modląc się, żeby nikt mnie już nie zauważył. Czy jest jakiś sposób, żeby zachować się jak inni - swobodnie?

Co z tego, że nie podołałaś w rozmowie? Piernicz to, nie zważaj na niepowodzenia, ciesz się za to, każdym, nawet maleńkim osiągnięciem danego dnia. Walcz o siebie. Nie masz nic do stracenia a wszystko do zyskania.

Nicniewiem · 12 marca 2018, o 01:15

Heh, chyba masz rację Nieadekwatny. Musiałam to usłyszeć od kogoś z boku, żeby zabrzmiało wiarygodnie

dzięki

Nieadekwatny · 12 marca 2018, o 15:56

Do usług przyjaciółko

Kamil11 · 26 marca 2018, o 22:36

Hej wszystkim, ja ogólnie można powiedzieć że jestem świeżo dziś po załatwieniu pracy na kopalni,jakoś tam poszedłem mimo lęku, Pani sekretarka kazała mi poczekać na kierownika - czekałem cały czas w spięciu byle odruch, nawet jak ktoś szedł powodowało to we mnie lęk, byłem cały spięty ręce mi się pociły porażka ogólnie, rozmawiałem z tym kierownikiem tak sztucznie nienaturalnie. Można powiedzieć że otrzymałem tą prace ale kierownik powiedział mi tak że "widzę po tobie że Ty jesteś troszkę delikatny i bardzo wrażliwy i nie wiem czy sobie tutaj poradzisz, a potem powiedział że dostaniesz umowę na 3 miesiące i jeśli po tygodniu się nie nauczysz obsługiwać kruszarki to ja cię tutaj nie chce i się żegnamy, że pracownicy będą mnie obserwować i zdawać mu sprawozdanie czy się nadaje. Sam nie wiem co teraz zrobić czy iść tam czy po prostu poszukać czegoś lepszego? jak myślicie?

może lepiej coś spokojniejszego poszukać?

nocenadnie · 26 marca 2018, o 22:47

Kamil11 pisze: ↑
26 marca 2018, o 22:36
Hej wszystkim, ja ogólnie można powiedzieć że jestem świeżo dziś po załatwieniu pracy na kopalni,jakoś tam poszedłem mimo lęku, Pani sekretarka kazała mi poczekać na kierownika - czekałem cały czas w spięciu byle odruch, nawet jak ktoś szedł powodowało to we mnie lęk, byłem cały spięty ręce mi się pociły porażka ogólnie, rozmawiałem z tym kierownikiem tak sztucznie nienaturalnie. Można powiedzieć że otrzymałem tą prace ale kierownik powiedział mi tak że "widzę po tobie że Ty jesteś troszkę delikatny i bardzo wrażliwy i nie wiem czy sobie tutaj poradzisz, a potem powiedział że dostaniesz umowę na 3 miesiące i jeśli po tygodniu się nie nauczysz obsługiwać kruszarki to ja cię tutaj nie chce i się żegnamy, że pracownicy będą mnie obserwować i zdawać mu sprawozdanie czy się nadaje. Sam nie wiem co teraz zrobić czy iść tam czy po prostu poszukać czegoś lepszego? jak myślicie? może lepiej coś spokojniejszego poszukać?

Tu akurat musisz sobie sam odpowiedzieć na pytanie, które zadałeś.
W zyciu mozliwosci pracy jest od zatrzesienia i musisz sobie tak pomyśleć czy chesz pracować na kopalni szybka, emerytura, zapierdziel, ryzyko.
Czy chcesz usiąść sobie w biurze na spokojnie ogarnąć schemat funkcjonowania przedsiębiorstwa i potem rozkrecic swoje.
A moze to co wymienilem wyżej to i tak tylko stan przejściowy i praca jest dla ciebie poprostu przetrwaniem zeby zarobić na siebie, a tak naprawde masz ukryty talent i przykladowo swietnie spiewasz i tylko potrzebujesz czasu zeby ktos cie zauwazyl

.
Praca to jest jedno z wyjść nie tylko temat finalny

schanis22 · 26 marca 2018, o 22:48

Kamil11 przede wszystkim gratuluję ! Załatwienia pracy , duży sukces ! To że jesteś delikatny i wrażliwy jest atutem . Ja bym spróbowała , jak nie spróbujesz nie będziesz wiedział , zrezygnować zawsze możesz nawet po kliku dniach . Pamiętaj wchodzisz do pokoju pełnego ludzi- nie myśl o tym co oni myślą o Tobie , tylko co Ty myślisz o nich !