Ostatnio wracają mi jak bumerang i przeplatają się po mojej głowie wspomnienia obrazów i myśli lękowych, które miałam jakieś pół roku temu a mianowicie widzę siebie jak umieram na raka i że zwariowałam... Jak postępować z tymi przykrymi wspomnieniami, które powodują dodatkowo derealizację... Wiem tylko, że mam to akceptować, ale ja tym myślom wierzę i nie umiem realnie myśleć. Miał ktoś tak kiedy? Proszę o radę

A jakie masz racjonalne powody aby wierzyc swoim myślą i wyobrazeniom przychodzacym z uwagi na rozchwianie aktualnie stanu emocjonalnego?

Może spróbuj ugryźć to z tej strony.

Bo nie wiem do końca dlaczego upierasz się na tym aby im wierzyć, jakie masz ku temu podstawy?

To nie do końca tak, że upieram się im wierzyć, tylko że nie potrafię je po prostu olać, bo jest we mnie taka nadkontrola, która sprawia, że nie potrafię ich olać..