Lęk przed tym że żyję?

AnnaPETER · 25 listopada 2021, o 12:35

Mi lekarz powiedzial, ze tak bedzie dopoki nie minie mi lek. Powiedzial, ze mam cwiczyc i skupiac die nad tym co jest tu i teraz, mowil ze nie ma w tym zadnej finezji :p
Kochana, pewnie ze mialam.
Budze sie rano i tadaaam: po co zyje, jak to mozliwe, a po co zyje skoro umre?
Bylam naprawde w bardzo zlym stanie. Dodatkowo jestem za granica, zero przyjaciol, nikogo. Czulam ze zwariuje. Pamietam bylam raz w pracy i wlevial uwaga:MOTYL. I CO NA TO JA? UROJENIA!!! I pytam sie wszystkich czy go widzieli. Takich syruacji bylo mnostwo i jest falej ale w mniejszym stopniu.
Derealizacja i depersobalizacja Ci minie, uwierz. Mialam tak jak Ty

mario546 · 25 listopada 2021, o 12:37

Anna ja miałem po co śmiejesz się i tak umrzesz. To wszystko straszaki emocjonalne, trzeba skupić się na zewnątrz.

morphifry · 25 listopada 2021, o 12:38

mario546 pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:28

morphifry pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:26

mario546 pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:17

Musisz zaakceptować te myśli że będą ciągle, nie zwracaj uwagi na je, muszą płynąć, aż wartość zgaśnie.
Ccodziennie mysle o tym ze jestem, ze dalej zyje, istnieje i tak ciagle… Nie chce umrzec tylko mam taki lek przed tym ze ja ciagle jestem i musze zyc, nawet jak mam mily dzien to potem budze sie w kolejny dzien i sobie mysle ze no i kurde tak codziennie, ze to sie tak ciagnie.. I to wszystko powoduje lek.
Staram sie dzialac z akceptacja, ignorowaniem, racjonalizowaniem itd, tylko to sie juz ciagnie kolejny miesiac i brakuje czasami nadziei i sily
Siły masz dużo za bardzo skupiasz się na emocjach i analizach, musisz pchać się do życia.

Masz racje i staram sie zajmowac tym zyciem, ale w sumie co to znaczy pchac sie do zycia? Zaraz mi sie wlaczaja mysli egzystencjalne i jakies filozoficzne

Czasami tez jak probuje zajac glowe czyms innym czy cos porobic to przychodza mysli o bezsensie i czy to wszystko ma w ogole sens, zeby to robic itd.. I tak sie zapetla to bledne kolo

mario546 · 25 listopada 2021, o 12:42

morphifry pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:38

mario546 pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:28

morphifry pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:26

Ccodziennie mysle o tym ze jestem, ze dalej zyje, istnieje i tak ciagle… Nie chce umrzec tylko mam taki lek przed tym ze ja ciagle jestem i musze zyc, nawet jak mam mily dzien to potem budze sie w kolejny dzien i sobie mysle ze no i kurde tak codziennie, ze to sie tak ciagnie.. I to wszystko powoduje lek.
Staram sie dzialac z akceptacja, ignorowaniem, racjonalizowaniem itd, tylko to sie juz ciagnie kolejny miesiac i brakuje czasami nadziei i sily
Siły masz dużo za bardzo skupiasz się na emocjach i analizach, musisz pchać się do życia.
Masz racje i staram sie zajmowac tym zyciem, ale w sumie co to znaczy pchac sie do zycia? Zaraz mi sie wlaczaja mysli egzystencjalne i jakies filozoficzne
Czasami tez jak probuje zajac glowe czyms innym czy cos porobic to przychodza mysli o bezsensie i czy to wszystko ma w ogole sens, zeby to robic itd.. I tak sie zapetla to bledne kolo

Nie możesz odpychać tych myśli, one muszą być wyśmiewane lub ignorowane.

morphifry · 25 listopada 2021, o 12:43

AnnaPETER pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:35
Mi lekarz powiedzial, ze tak bedzie dopoki nie minie mi lek. Powiedzial, ze mam cwiczyc i skupiac die nad tym co jest tu i teraz, mowil ze nie ma w tym zadnej finezji :p
Kochana, pewnie ze mialam.
Budze sie rano i tadaaam: po co zyje, jak to mozliwe, a po co zyje skoro umre?
Bylam naprawde w bardzo zlym stanie. Dodatkowo jestem za granica, zero przyjaciol, nikogo. Czulam ze zwariuje. Pamietam bylam raz w pracy i wlevial uwaga:MOTYL. I CO NA TO JA? UROJENIA!!! I pytam sie wszystkich czy go widzieli. Takich syruacji bylo mnostwo i jest falej ale w mniejszym stopniu.
Derealizacja i depersobalizacja Ci minie, uwierz. Mialam tak jak Ty

Kurde, to mam nadzieje ze i mi to minie w takim razie

Pewnie tez nie wyobrazalas sobie tego ze to moze minac w 100%? Bo ja wlasnie nie umiem sobie wyobrazic ze znowu moglabym myslec o przyziemnych rzeczach..
Pomoglo Ci cos najbardziej? Mialas jakies swoje ulubione metody zeby to zwalczyc czy samo Ci to minelo?

mario546 · 25 listopada 2021, o 12:47

morphifry pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:43

AnnaPETER pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:35
Mi lekarz powiedzial, ze tak bedzie dopoki nie minie mi lek. Powiedzial, ze mam cwiczyc i skupiac die nad tym co jest tu i teraz, mowil ze nie ma w tym zadnej finezji :p
Kochana, pewnie ze mialam.
Budze sie rano i tadaaam: po co zyje, jak to mozliwe, a po co zyje skoro umre?
Bylam naprawde w bardzo zlym stanie. Dodatkowo jestem za granica, zero przyjaciol, nikogo. Czulam ze zwariuje. Pamietam bylam raz w pracy i wlevial uwaga:MOTYL. I CO NA TO JA? UROJENIA!!! I pytam sie wszystkich czy go widzieli. Takich syruacji bylo mnostwo i jest falej ale w mniejszym stopniu.
Derealizacja i depersobalizacja Ci minie, uwierz. Mialam tak jak Ty
Kurde, to mam nadzieje ze i mi to minie w takim razie Pewnie tez nie wyobrazalas sobie tego ze to moze minac w 100%? Bo ja wlasnie nie umiem sobie wyobrazic ze znowu moglabym myslec o przyziemnych rzeczach..
Pomoglo Ci cos najbardziej? Mialas jakies swoje ulubione metody zeby to zwalczyc czy samo Ci to minelo?

Samo to nie minie, jak nie będziemy szarpać się z myślami.

AnnaPETER · 25 listopada 2021, o 12:48

Ja bylam przekonana ze nie minie i wogole bylam zdziwiona jak ja zylam "normalnie" i nie moalam tego uczucia.
Co mi pomoglo? Naczytalam sie sporo, wkoncu poprostu to odpuscilam, zaakceptowalam ze tak jest po mam nerwice i pewnie jeszcze bedzie. Dodatkowo, niezaleznie kd tego w jakim bylam stanie musialam chodzic do pracy, bo nie moglam sobie odpuscic. Ponadto biore leki, wiec one tez chyba zaczynaja dzialac.
Moze zacznij chodzic na silownie/zacznij biegac?

AnnaPETER · 25 listopada 2021, o 12:50

Ps wlasnie dlatego ze ciagle o tym myslisz to Ci nie mija. Nie jestem zadnym ekspertem, ale tak bylo u mnie. Sama sie zmagam z nerwica i wiem ze dluga droga przede mna. Oprocz nerwicy wiele problemow pobocznych, akceptacja samej siebie itp itd. Ale mysle ze warto, bo chce byc wkonvu szczesliwa, sama ze soba:)
Tobie tez kochana tego zycze

mario546 · 25 listopada 2021, o 12:54

Anna bo przed obudzeniem mamy zakodowane objawy.

morphifry · 25 listopada 2021, o 12:58

AnnaPETER pisze: ↑
25 listopada 2021, o 12:48
Ja bylam przekonana ze nie minie i wogole bylam zdziwiona jak ja zylam "normalnie" i nie moalam tego uczucia.
Co mi pomoglo? Naczytalam sie sporo, wkoncu poprostu to odpuscilam, zaakceptowalam ze tak jest po mam nerwice i pewnie jeszcze bedzie. Dodatkowo, niezaleznie kd tego w jakim bylam stanie musialam chodzic do pracy, bo nie moglam sobie odpuscic. Ponadto biore leki, wiec one tez chyba zaczynaja dzialac.
Moze zacznij chodzic na silownie/zacznij biegac?

Jak zapytalas o ta silownie to od razu w glowie pytania o sens, a po co.. itd itp

‍♀️
Ogolnie masz racje, ciagle o tym mysle wiec jak ma to minac. Musze duzo nad tym pracowac bo znam mechanizmy a mecze sie od lipca, bo codziennie automatycznie ciagle siedzi mi to w glowie.
Ile Tobie zajelo czasu pozbycie sie tych mysli? Dlugo to mialas?
W ogole dziekuje za Twoje odpowiedzi i tez zycze Ci zeby jak najszybciej Ci minely te problemy

AnnaPETER · 25 listopada 2021, o 13:02

Nie ma sprawy

Ja tez od lipca, dostalam takiego ataku paniki i matrixa ze kazala. Chlopakowi dzwonic na pogotowie i bylam pewna ze umieram.

Potem kolejno: derealizacja, depersonalizacja, mysli egzystencjalne itp itd. Musisz dac sobie czas i zrozumienie. Wiem, ze latwo mi pisze, bo sama wiem co robic a nie zawsze mi wychodzi ale to prawda. Ja sobie tlumaczylam, ze skoro juz zyje (chocisz nie wiem jak)

to postaram sie zrobiv tak aby to zycie mi sprawialo jakas radosc. A to co na ten moment robilam, nie sprawialo mi zadnnej. Sama mam czasami mysli a po co to wszystki, po co wstawac z lozka. Lekarz powiedzial, ze w takich momentach mam ribic dokladnie na odwrot to co podpowiadaka mi natrety

mario546 · 25 listopada 2021, o 13:05

AnnaPETER pisze: ↑
25 listopada 2021, o 13:02
Nie ma sprawy
Ja tez od lipca, dostalam takiego ataku paniki i matrixa ze kazala. Chlopakowi dzwonic na pogotowie i bylam pewna ze umieram.

Potem kolejno: derealizacja, depersonalizacja, mysli egzystencjalne itp itd. Musisz dac sobie czas i zrozumienie. Wiem, ze latwo mi pisze, bo sama wiem co robic a nie zawsze mi wychodzi ale to prawda. Ja sobie tlumaczylam, ze skoro juz zyje (chocisz nie wiem jak) to postaram sie zrobiv tak aby to zycie mi sprawialo jakas radosc. A to co na ten moment robilam, nie sprawialo mi zadnnej. Sama mam czasami mysli a po co to wszystki, po co wstawac z lozka. Lekarz powiedzial, ze w takich momentach mam ribic dokladnie na odwrot to co podpowiadaka mi natrety

Anna z tym masz rację olewka tych myśli i robić wszystko po staremu, wbrew myślom.

AnnaPETER · 25 listopada 2021, o 13:31

A czy dlugo to mialam, no mysle ze tak 2 miesiace bite non stop, z momentami nasilenia

mario546 · 25 listopada 2021, o 13:32

Anna czyli tak jak myślałem robić wszystko na siłę.

morphifry · 25 listopada 2021, o 13:44

AnnaPETER pisze: ↑
25 listopada 2021, o 13:02
Nie ma sprawy
Ja tez od lipca, dostalam takiego ataku paniki i matrixa ze kazala. Chlopakowi dzwonic na pogotowie i bylam pewna ze umieram.

Potem kolejno: derealizacja, depersonalizacja, mysli egzystencjalne itp itd. Musisz dac sobie czas i zrozumienie. Wiem, ze latwo mi pisze, bo sama wiem co robic a nie zawsze mi wychodzi ale to prawda. Ja sobie tlumaczylam, ze skoro juz zyje (chocisz nie wiem jak) to postaram sie zrobiv tak aby to zycie mi sprawialo jakas radosc. A to co na ten moment robilam, nie sprawialo mi zadnnej. Sama mam czasami mysli a po co to wszystki, po co wstawac z lozka. Lekarz powiedzial, ze w takich momentach mam ribic dokladnie na odwrot to co podpowiadaka mi natrety

Ja tez wlasnie sobie mowie ze skoro zyje i nic z tym nie zrobie

To musze sie przestac zadreczac tymi myslami bo rownie dobrze do konca zycia moglabym sie tak meczyc i nic z tego nie wyniknie.. Tylko na razie to jest jeszcze chyba silniejsze ode mnie i wygrywa. Momentami czuje duzy lek, a czasami taki smutek, rozpacz.
Mam nadzieje ze z czasem bedzie coraz wiecej dystansu, dobrze wiedziec ze to naprawde mija w 100%, fajnie ze masz te glupie mysla za soba