Witam wszystkich ostatnio mam straszną fobie ciągle myśle że umrę że mam raka, nowotwór lub inne dziadostwo mam małe zawroty głowy czuję się jak tykająca bomba co zaraz wybuchnie nic mnie nie cieszy to co kiedyś sprawiało mi przyjemność co mnie cieszyło to teraz to robię tylko dla zabicia czasu nic mnie nie podnieca tak jak kiedyś czasu żyje z dnia na dzień mam duszności czyli czuje że zaraz zemdleje ręce mi drżą ciągle myślę że poczuje sie zaraz żle i umrę mam myśli samobójcze byłem z tym u lekarza z tą moją niby chorobą ale on powiedział że wszystko gra ale ja ciągle myśle że zaraz zwariuje ostatnio nawet zaczołem sie za to nienawidzić brzydzę sie swoja osobą kompletnie nie wiem co mam robić proszę o jakieś rady wskazówki z góry dziękuje za pomoc .

wyglada to na mocne zaburzenia emocjonalne (nerwicowe) poczytaj sobie ten caly dzial viewforum.php?f=6 i temat viewtopic.php?f=6&t=46 Ale przede wszystkim idz na terapie do terapeuty! Nie zwlekaj z odwiedzeniem psychologa

Witaj:) Nie wiem czy w czymkolwiek Ci to pomoże, ale Twój stan i odczucia jest doskonale znany ok 99% osób z tego forum. Czyli praktycznie wszystkim nerwicowcom . ..Cóż Ci mogę więcej powiedzieć.. na 99% nie masz ani raka, ani żadnej innej choroby. Oczywiście jeśli niepokoi Cie coś konkretnego zawsze warto to sprawdzić, zbadać, ale zakładam że masz podobnie jak ja...w każdej plamce na ciele, siniaku, w każdym zakłuciu w boku itd zawsze, ale to zawsze w pierwszej kolejności doszukiwałam się czegoś strasznego. Zaglądałam dosłownie wszędzie i wszędzie znajdowałam coś niepokojącego Już nie wdając się w bardziej żenujące szczegóły...a to farfocel w gardle, a to "coś" w oku itd. itd W fazie początkowej każde odkrycie paraliżowało i rozpoczynało akcje poszukiwawczą w necie itd. Co to może być, za ile na to umrę i jakie badania zrobić.. To plus wiele innych nerwicowych dziwactw towarzyszyło mi kilka lat nim powoli zaczęłam rozumieć swój stan, ta chorobę i jej objawy. Poczytaj troszkę o nerwicy, wpisy innych ludzi...mnie to pomogło. Człowiek wie, że nie jest sam, że jego stan jest dobrze znany tak wielu osobom..nie raz wybuchałam śmiechem kiedy czytałam opisy innych nerwicowców -to pomaga nabrać troche dystansu, troche oswaja. Sam fakt, że ktoś odpowie "ej stary mam tak samo" potrafi działać cuda..... fajnie, że jesteś na forum bo to pierwszy krok...a teraz odezwij sie jak Ci minął dzień