Witam, dzisiaj dopadł mnie ból tzn kłucie, ucisk całej klatki piersiowej. Można powiedzieć po małym wysiłku. Mam lęki i natrętne myśli odnośnie zawału. Przez kilka miesięcy brałem zomiren 0,25 mg tak różnie kilka dni codziennie czasami co 2 dzień w zależności od lęków. Powoli staram się całkowicie odstawić. Dzisiaj i wczoraj nie brałem i taki nowy objaw. Biorę od miesiąca Pregabaline może ciutkę nastrój poprawia ale bez szału. Zastanawiam się czy nie włączyć parogenu bo lekarz zalecił. Mam do tego fobie społeczną tak od 4 miesięcy i ataki paniki. Jak na razie nie potrafię zaakceptować że to nerwica że tak będzie dopóki się nie odburze ale nowe objawy jak dochodzą ciągną mnie ponownie w dół...

Witaj, najpierw musisz zrozumieć mechanizm nerwicy czyli to dlaczego ona się pojawia, dlaczego pojawiają się dane myśli, objawy somatyczne. Gdy to pojmiesz i logicznie zrozumiesz pozostaje Ci zdobycie wiedzy jak zachowywać się będąc w zaburzeniu lękowym, wtedy kolejne nowe objawy nie będą na Tobie robiły wrażenia bo po prostu będziesz wiedział że to nerwica, najważniejsze to zdobyć wiedze na temat istoty tego zaburzenia, zaakceptować swój stan i zbudować dystans, jednak nie da się tego zrobić bez podstaw. Co do ucisku w klatce piersiowej, zrób sobie podstawowe badania krwi, ekg ewentualnie echo serca, z zaburzenia lękowego, fobii społecznej TRZEBA wyjść samemu, żaden lek Ci nie pomoże bo gdy go odstawisz to wszystko wróci. Trzeba przez to przejść logicznie i z samym sobą, z własnym umysłem a nie sztucznie stymulowanym pigułką szczęścia, wtedy wszystko jest łatwiejsze, wydaje nam się że wszystko pojmujemy, że to proste i nie sprawia nam to aż tak dużych problemów. Wszystko kończy się gdy trzeba odstawić leki - wracamy prawie do punktu wyjścia. Leki przeciwdepresyjne czasami pomagają w fobii społecznej z jednego powodu, pozwalają za sprawą lepszego samopoczucia i sztucznej "odwagi" wyjść do ludzi, co pozwala na zawieranie nowych znajomości, przekonywanie umysłu że nie jest to takie straszne i pewne odblokowanie się w tej kwestii, gdy na lekach zaczniesz siedzieć w restauracji w tłumie ludzi i będziesz odczuwał tylko lekki stres (niewspółmiernie mniejszy niż bez leków) to po kilku takich sesjach i codziennej rutynie nawet po odstawieniu leków to w pewnym sensie zostanie, oczywiście będziesz wtedy odczuwał dużo większy lęk jednak nie powrócisz do punktu wyjścia w którym bez leków nie dawałeś rady nawet tam podejść. Jednak tylko własna praca przyniesie efekty.

Kretu ja to wszystko wiem Jestem a etapie akceptacji, mechanizm nerwicy tez znam. Jednak ciężko mi idzie ta akceptacja. Terapie indywidualną mam od ponad roku. O 6 miesięcy daje dopiero jakieś efekty. Myślę że w miejscu nie stoję coś robię ale jak widać ciężko to idzie Pozdrawiam