Cześć. Mam 28 lat i półtora roku temu zachorowałem na depresję. Trzymało mnie rok i ostatnie pół roku odżyłem i czułem że to pokonałem. Wróciłem do zawodowego sportu( który zawaliłem sobie chorobą ) i zacząłem walczyć o marzenia czyli Igrzyska olimpijskie. Prywatnie układało się wszystko aż do teraz. Znów czuję że to wraca albo już wróciło, nie mam ochoty wychodzić na trening, jeść czy mieć z kimkolwiek kontakt. W głowie są tylko jedne myśli ( te same to wtedy czyli zrobienie sobie krzywdy ). Mam zasoby bo przepracowałem to ze specjalistami ale one nie pomagają, nie dają mi już nic i czuję że się rozpadam a miałem walczyć o marzenia i układać sobie życie na nowo. Piszę bo liczę że ktoś ma lub miał podobnie i podpowie mi jak z tym walczyć jak to wraca i czy da się to w końcu pokonać bo tracę nadzieję .

Napisałam wiadomość...

Uważam że depresję można pokonać, gdy intencją będzie działanie z miłości do Boga i drugiego człowieka i do siebie jako dziecko Boże. I to też nie jakiś ciężki przypadek. Ciężki przypadek bez cudu raczej się nie obędzie. Tylko działanie z miłości ma siłę i sens. Nienawiść też daje dużo energii, ale z nienawiści nic trwałego się nie osiągnie.
Tak walczę.
Trzymaj się, powodzenia.

Ale gdy popełni się wielokrotnie te same błędy i nie wykorzysta życiowej szansy i się wie że już nigdy takiej nie będzie to nie mmożliwe jest sobie wybaczyć i zapomnieć, W takihc warunkach depresja będzie tylko większa a i inne zaburzenia będą rosły