Ja czesto spoglądam na moje zdjęcia sprzed nerwicy n. myśli.
I przypominam sobie stan umysłu kiedy w ogóle takich myśli nie miałam i tłumaczę sobie że
to jest tylko od stresu i napięcia.
Bo faktem jest że kiedy jestem czymś zajęcia to te myśli znikają, jestem normalna
Nasz Patryś mówi że jego mysli natrętne też bombardują nagle nawet w miłych spokojnych momentach.
Jest ta nerwica bardzo podobna do hipochondrii, tyle że tu pojawiaja się mysli jak to mówią "z d***y" wzięte
a w hipochondrii nagle nachodzi myśl o chorobie, albo że coś jest nie tak.
Po prostu tematyka jest inna.
Problem jest tylko w tym że jestem emocjonalnie wymęczona rozowdem i spięta jeszcze więc te myśli się
pojawiają a za nimi lęk że zwariuję przez to.
I wiem dlaczego tak myślę, ponieważ jak miałam mega atak paniki i odwieźli mnie do przychodni
i dostałam się na cito do psychiatry to ona na mnie krzyczała, była bardzo niemiła ale dzięki temu minął mi atak
paniki bo wkurzyłam się że ona jest taka bezczelna kiedy ja tu umieram
Jednak zostało mi w pamięci zdanie że musze brać leki ponieaż jestem rozłożona na łopadki przez
nerwicę i że jeśli nie będę ich brała to będzie coraz gorzej i nerwica będzie postępować.
I wtedy dostałam jakiś darmowy psychotrop na receptę i Afobam który wzięłam, tylko wtedy, jeden raz.
Znacznie lepiej sie czuję jak sama opanuje atak paniki niż po tym leku
Tak więc chyba po tej wizycie mam lęk że nerwica postępuje a ja wariuję.
Było by ze mną o wiele lepiej gdybym nie musiałam przechodzić rozwodu , kłóni i nie dostała przez to DD.
I tłumacze sobie że doktorka widziała mnie w stanie pierwszego w życiu ataku paniki.
Obecna psychiatra jest bardziej optymistyczna

Mam to samo...czesto jakies makabryczne obrazy..albo po prostu z dupy wziete. P.s. Po co Wy ogladacie straszne filmy i reportaze..to najprostsza droga do wkrecania sobie roznych rzeczy...to taka kopalnia pomyslow na lekowe mysli.

-- 10 listopada 2014, o 17:05 --
Mam to samo...czesto jakies makabryczne obrazy..albo po prostu z dupy wziete. P.s. Po co Wy ogladacie straszne filmy i reportaze..to najprostsza droga do wkrecania sobie roznych rzeczy...to taka kopalnia pomyslow na lekowe mysli.

Teraz dopiero widze że już jako dziecko miałam natretne myśli.
Zreszta ostatnie to te 2 lata temu nt. dręczenia zwierząt po tym jak zapisałam się do Peta i Greenpeace.
Róznica jest tylko taka że wtedy tym myslom nie towarzyszyła ta że od tego zwariuję.
Nawet mi to przez głowę nie przeszło
Ta wkrętka pojawiała się najpierw w ataku paniki potem w dd.
I tak samo jak przyszła tak samo mam nadzieję odejdzie w niepamięć.

Ja najczęściej jeśli chodzi, o takie obrazy to mam, jak widzę kogoś w trumnie nie wiem skąd to się bierze, szybko zaczynam myśleć o czymś innym ale co jakiś czas się to pojawia, że ktoś z moich bliskich leży w trumnie, że jest pogrzeb, czasem, że to ja i patrze na to z boku, jak moi bliscy płaczą za mną.....

munka wiem co czujesz bo mnie takie wizje też dręczyły ale po rozmowie z psychiatrą
i dzięki forum zrozumiałam że najlepszym lekiem na to jest olanie tego.
Nie chodzi o same te mysli w sobie.
Chodzi o to że jest myśl x, potem kolejna myśl że od tego zwariuję = zwariuję i skończę ze sobą
Mnie bardziej niż te myśli same w sobie przeszkadza odczucie że zwariuję kiedy one się pojawiają.
WIzja że zaczynam wariować.
Bo mysli same w sobie pojawiają się a potem o nich zapominam i pojawiają się inne.

Ja znowu mam problem nie tyle coz makabrycznami myslami ..tylko z watpliwosciami po nich..w sensie czy ja wierze tym myslom..czy to moje prawdziwe intencje..to jest dla mnie najgorsze

Jeśli stwarzają dyskomfort te myśli to nie są myśli z prawdziwymi intencjami ...Jeśli są męczące i wywołują nieprzyjemne rozkminy to nie są prawdziwe intencje...Mimo,że nie raz miałam i mam czasem taki stan ,że serio niby chcę je realizowac ,ale jednak coś mnie powstrzymuje i znów jest ten dyskomfort ...Więc ...to gra nerwicy myśli...

Cala rzecz, ze od tych mysli nie da sie zwariowac Marianno, bo to wlasnie takie same mysli jak inne przy nerwicy a od zadnej z nich nic sie nie staje - nigdy.
Dlatego strach ze zwariujesz w momencie pojawiania sie mysli jest typowa obawa nerwicowa, dobrze sie lapac na tym za kazdym razem jak strach ten nadchodzi.

Dziewczyny dziękuję że piszecie i jesteście, nie czuję się w tym taka samotna.
Dziś mimo lęku pojechałam do centrum ale było ciężko, na koniec się popłakałam w autobusie.
Dobrze że siedziałam w takim miejscu że nikt nie widział.
Boszz jak ja nie lubię się tak użalać nad sobą...
Ale wolę taki głuchy lęk od dziwnych mysli.
Zaraz wezmę farby coś namaluję i może się uspokoi.

Ten kto płacze i działa wcale nie użala się nad sobą tylko walczy i czasem upada,ale się otrzepuje!

No mówię sobie że jestem we wspaniałym doborowym towarzystwie ludzi tutaj
- wrazliwych, z nerwicą którzy walczą dzielnie. W sumie to dzięki nerwicy was poznałam.
Oczywiście że wstanę otrzepię się i będę szła dalej, wcale nie mam zamiaru się poddawać.
Choć... błądzi mi po głowie myśl że tym razem nie dam rady i napiszecie tu
"lubiłam ją nawet, tak się starała, walczyła ale nie wytrzymała i zabrali ją do psychiatryka"

marainna, ja też mam teraz płacz na wierchu plus ciągłe napięcie i lęk, pamiętaj nie jesteś sama ja Cie podziwiam, przetrwałaś dzielnie swoją ciężka sytuację osobistą, pięknie malujesz i jesteś naprawdę silna

Agaa dziękuję za ciepłe słowo Dziękuje wam, już się trochę uspokoiłam dzięki wam.
Nie lubię tu skupiać na sobie uwagi, wolałabym dodawać otuchy innym a nie jęczeć.

Aby dodawac otuchy, czasem trzeba i sobie pojeczec
Nie jestesmy idealni w koncu bo jestesmy ludzmi

Będzie dobrze !!!