Odcięty pisze: ↑

16 sierpnia 2019, o 16:26

A jest taka możliwość ze w domu rodzinnym doświadczałem agresji i alkoholizmu ze strony Ojca to te nawyki są we mnie i gdy tylko widzę że ktoś na mnie źle spojrzy to od razu mi się włącza podpalenie w środku.
Nadal mieszkam w tym domu i doświadczam tego napięcia.
Co o tym myślicie ?

Jak najbardziej, działa ta podświadoma część, i nawet możesz nie mieć myśli, a reakcje są. Jeżeli masz tym problemy to poszukaj specjalisty od zaburzeń i taki który też pomoże Ci z byciem DDA, tak żeby wyprostować przeszłość

Mordeczko, chodzę do Specjalisty już od roku czasu widać poprawę mega, ale czuje że jeżeli się wyprowadzę to będzie strzał w 10

Odcięty pisze: ↑

16 sierpnia 2019, o 18:05

Mordeczko, chodzę do Specjalisty już od roku czasu widać poprawę mega, ale czuje że jeżeli się wyprowadzę to będzie strzał w 10

Jeżeli tak czujesz to jak najbardziej, stawanie samemu na nogi i branie życia w swoje ręcę jest super tym bardziej że źle kojarzy Ci się to ze starym, co samo w sobie ma ogromny ładunek emocjonalny mój epizod z ocd, to też trochę pokłosie tego że mój stary tak samo za kołnierz nie wylewał i mimo że w późniejszych latach nie wywierało to na mnie wrażenia, to o tyle epizod dziecięcy już wpływ miał i nawet sobie z tego sprawy nie zdawałem Mój Ojciec już nie żyje kilka lat, co tez sprowadził na niego alkohol, a jednak daje o sobie znać jeszcze czasami pomimo też tego że właściwie to mu przebaczyłem na swój sposób, i mam przykład jakim ojcem nigdy nie chciałbym być i co będę mógł pokazać mojej córce

Wyrazy współczucia, mam tak samo nie chce pokazywać swojemu dziecku (kiedyś tam) takiej osoby jaką jest mój Ojciec.

Ziomale, jestem w okresie zakochania wiem że coś do niej czuje, ale gdy o niej myśle to mam mega ból, chcę to zaakceptować ale jest mega trudno, ale gdy odwrocę myśl to zaraz jakaś inna przychodzi związana z nią. Gdy popatrzę na inną dziewczynę, wiem że mogę się patrzeć tylko cały czas nachodzi mnie ten masakryczny lęk i ciężko go zaakceptować. Głównie moje lęki skupiły się na tym zakochaniu(coś wartościowe) a do tego jestem w derealizacji z tego co wywnioslkowalem bo cały czas się czuje jakbym śnił i wszystko wyglada sztucznie.
Jak nachodzi mnie ten lęk to odzielam go od siebie, bo wiem że to nie jestem Ja.
Ale tak naprawdę od dzieciństwo ten lęk mam bo on ze mną się tak zgrał że jeżeli on dawał syganł to reagowałem agresją, nie uciekałem. Chciałem stawić mu czoła i teraz mam w głowie takie myśli że bym mógł Kobietę skrzywdzić.
To jest wszystko Japoer*****

TO JEST PIEKŁO! ale nie poddam się i walczę