Mam pytanie - w jakim wieku pojawiło się u Was ocd? Pytam, ponieważ u mnie już jak miałam 11/12 lat. Przecież takie dziecko nie powinno mieć jeszcze takich rozbudowanych rozkmin?

Dlaczego? Ja swoje pierwsze nerwicowe myśli miałam już w wieku siedmiu-ośmiu lat:) Dzieci też mogą mieć nerwice.

Może i tak, ale czytając forum miałam wrażenie, że większość osób zachorowała już jak była dorosła.

Co prawda nie mam OCD, ale czytałem kiedyś, że można mieć je już w wieku 6 lat.

Można, ale mnie ciekawi po prostu jak było u innych osób

Ja miałam 17lat. W 2 klasie liceum Ale skończyłam liceum, zdałam maturę, poszłam na studia... Więc wszystko można zrobić nawet z nerwicą. Limity mamy tylko w głowie i nieważne ile czasu masz nerwicę staw jej czoła od dzisiaj!

7 lat

U mnie też sie zaczęło dosyc wcześnie, jak miałam 8 lat

okularnica pisze: ↑

19 października 2017, o 23:40

Można, ale mnie ciekawi po prostu jak było u innych osób

Ale faktem jest, że większość ludzi zaawansowanej fazy nerwicy dostaje w wieku dorosłym, u dzieci jest to rzadkość. OCD na pewno nie dotknie nikogo we wczesnym dzieciństwie, bo potrzebne są odpowiednio zaawansowane procesy myślowe, we wczesnym dzieciństwie może rozwinąć się tylko nerwica lękowa.

U mnie zaczęło się ostro i dopiero wtedy zauważyłem, że chory jestem w wieku 11 lat.A może i miałem wcześniej, ale kto by to pamiętał

Moja pierwsza akcja nerwicowa - dziecko 4 latka.

dziwny123 pisze: ↑

22 października 2017, o 14:00

okularnica pisze: ↑

19 października 2017, o 23:40

Można, ale mnie ciekawi po prostu jak było u innych osób

Ale faktem jest, że większość ludzi zaawansowanej fazy nerwicy dostaje w wieku dorosłym, u dzieci jest to rzadkość. OCD na pewno nie dotknie nikogo we wczesnym dzieciństwie, bo potrzebne są odpowiednio zaawansowane procesy myślowe, we wczesnym dzieciństwie może rozwinąć się tylko nerwica lękowa.

No właśnie o to mi chodziło, że ja jako dziecko miałam naprawdę zaawansowane ocd (na szczęście w takim stopniu już nigdy potem nie miałam) i bardzo zawikłane procesy myślowe, które częściowo weszły mi w nawyk niestety

Mi jest ciężko sobie nawet przypomnieć kiedy to się zaczęło. Czasem myślę że się już z tym urodziłem.. rodzina opowiadała mi jak w wieku już kilku lat (4-5) bałem się przejść na łące obok octu.. stawałem jak wryty i lek zabierał logiczne myślenie.. nie widziałem opcji przejścia obok.. po latach zrozumiałem że to już wtedy było ze mną coś nie tak.. innym lekiem który się pojawił niedługo potem był paniczny lek przed cieniami na ścianie w mroku.. rodzina śmiała się z tego w najlepsze ale ja jako 6-7 latek bałem się panicznie do łez cieni ludzi ze światla świec na ścianach. Dziś to może nawet i bawi mnie czasem ale jednocześnie daje mi to ideę jak daleko sięgały pierwsze wyraźne objawy mojej nerwicy których niestety nikt wtedy nie był w stanie w ogóle zrozumieć czy skojarzyć.. lata 80/90. Potem stało się już to częścią mnie - natręctwa i lek zmieniały formę i treść. Po drodze była panika przed insektami o pająkami potem wyjściem z domu bez kilkunastokrotne go dotknięcia wszystkich przedmiotów w domu.. zapracowani rodzice nie mieli pojęcia o problemach. Wykluczenie wśród rówieśników już od pierwszej klasy podstawówki. Czasem myślę że to jakiś cud że do tej pory jeszcze żyje i nie skończyłem że sobą lata temu. Wiele razy niestety to przechodziło przez głowę. Depresja w szkole średniej doszła więc lata gehenny. Czasem myślę że miałem zmarnowane życie i że wolał bym się nie urodzić. Czasem mam żal do całego świata i Boga że takim się urodziłem. Albo nie wiem skąd nabyłem te przeklęta chorobę umysłu. Która zabrała mi już tak wiele życia.

Wiktor a jak sobie z tym radzisz? Czy możesz powiedzieć, że przy walce z nerwicą masz sporą poprawę?

W wieku 16 lat u mnie choć powiem że zadatki mogłam mieć wcześniej bo bałam się wielu rzeczy jako dziecko.Wkurzało mnie jak taki facet mówił że zabierze mnie mamie i do wora wsadzi.Tak się wtedy nakręcałam że go biłam po łapach i krzyczała.