Witam wszystkich, jestem Monika i mam 24 lata. Zdecydowałam się założyć tutaj konto, ponieważ oprócz chęci pomocy innym pojawiła się potrzeba pomocy samej sobie. Od 13 roku życia zmagam się z problemami psychicznymi, jednak dopiero w wieku 18 lat pojawiła się pierwsza depresja oraz pierwsze leki, które były bardzo często zmieniane, ponieważ problemy zmieniały się z depresji na nadmierną aktywność, za którą szły zaburzenia lękowe uogólnione, w zależności od pory roku. Choruję także na zaburzenia osobowości, które leczę od jakiegoś czasu terapią. Moimi największymi problemami są niestabilność emocjonalna, nadmierna analiza wszystkiego co się dzieje., a także trudności w nawiązywaniu nowych relacji i brak umiejętności odpoczynku. Od dłuższego czasu leki antydepresyjne przestały mi pomagać, przerobiłam już chyba wszystkie możliwe rodzaje. Wróciły napady lęku, płaczu oraz bezsenność, która jest moją największą zmorą. Bardzo często nie mam na nic ochoty i trudno jest mi się zmotywować. Proszę o porady, w szczególności zwalczenia bezsenności, ponieważ czuję, że przestaję dawać radę normalnie funkcjonować i mam wrażenie, że zaczynam wariować.

Hej Monika.
Bezsenność to skutek tego że najprawdopodobniej coś cię męczy. Najprościej mówiąc jakaś myśl lub myśli nie dają ci spokoju. Pojawia się lęk i to on utrudnia spokojny i relaksujący sen.
Też się zmagam z tym problemem. Z doświadczenia wiem że jeżeli nie jesteśmy wyspani to objawy depresji i lęku mogą się nasilać. W dodatku po kilku nieprzespanych nocach dochodzi lęk przed samym spaniem, że znowu nie będziesz mogła spokojnie zasnąć. Wpadasz w błędne koło i jesteś w pułapce.
Doraźnie przed snem możesz spróbować leków na uspokojenie typu afobam. Myślę że 0,5mg pozwoli ci spokojnie zasnąć i spać ok 8 godzin.
Sam biorę antydepresanty i naprawdę bardzo ale to bardzo żadko leki na uspokojenie ale wiem że one mnie nie wyleczą. One tylko łagodzą objawy.
Żeby z tego wyjść musisz kompletnie przebudować swój sposób myślenia i postrzegania świata. Sposób w jaki sposób interpretujesz swoje myśli i jaka wartość im nadajesz. Nie wiem dokładnie jak wygląda Twoje życie ale najważniejsze że sama widzisz że coś jest nie tak. Myślę że nie jesteś wariatką bo wariat nie wie że jest wariatem.
Wszystkie Twoje odczucia, emocje, problemy możesz rozwiązać tylko ty sama. Postaw sobie cel że chcesz być zdrowa, że chcesz się cieszyć każda chwilą życia. Że jesteś kochana, że kochasz siebie bo to najważniejsza rzecz w wychodzeniu z zaburzeń psychicznych. Nie skupiaj się na otoczeniu, jesteś tylko Ty i liczysz się tylko Ty. Nie zaprzątaj sobie głowy problemami świata bo świat był, jest i będzie niesprawiedliwy. I najważniejsze to żyj tu i teraz. Nie wracaj do przeszłości bo myślenie o przeszłości nie zmieni tego co się już wydarzyło. Nie rozmyślaj o przyszłości, bo nie zmienisz czegoś co się jeszcze nie wydarzyło. Żyj chwilą, rób i skupiaj się tylko na tym co masz zrobić teraz.
Poza tym aktywność fizyczna jest też bardzo ważna. Leżenie w łóżku czy siedzenie przed telewizorem napewno nie ułatwia sprawy. Wyjdź na rower, idź na basen czy zwyczajnie na spacer. Popatrz jak pięknie rozwija się przyroda i budzi się do życia. Poczuj wiosnę, poczuj ciepło słońca. Zacznij się cieszyć swoim życiem a nie zamartwiać. Jesteś ważna jak każda istota na tej planecie. Chcesz przeżyć swoje życie szczęśliwie czy zamartwiać się i zadręczać do końca swoich dni?.
Wstawaj i walcz o swoje lepsze jutro. O każdą chwilę swojego życia. O każdy uśmiech, radość, o wszystkie wspaniałe momenty które są przed Tobą. Jesteś młodą dziewczyną, całe życie przed Tobą.
Nie pozwól się zatrzasnąć w ciemnym i zimnym pokoju. Powiedz sobie że już wystarczy tych analiz które wprowadzają Cię w taki stan. One Ci nie pomagają tylko szkodzą. Od teraz zaczynam nowe życie i z każdym dniem będę silniejsza, będę myślała pozytywnie, będę kochała siebie taką jaką jestem, ze wszystkimi zaletami i wadami jakie mam. Będę wdzięczna za to co mam, za to że jestem

Witam cię serdecznie