Witam i prosze o jakies nie wiem sama ale pocieszenie czy po prostu wasze zdanie. Od niecalego roku czasu mam nerwice, dostalam jej odkad przeprowadzilam sie do innego miasta z mojej malej miejscowosci. duzo stresu troche chyba presji i stalo sie, zawroty uczucie odplywania no ogolnie nerwica bylo potem nawet troche lepiej bo probowalam dac sobie spokoj z badaniami i mysleniem o tym, chodzilam krotko do psychiatry ktora w sumie troche mnie tez terapeutyzowala bo wizyty trwaly dlugo.
ale niedawno przy ataku paniki ktory mi sie pojawil nagle w sumie jak wieczorem po zajeciach wrocilam do mieszkania, nie mialam konkretnie stresu ale dostalam jednak sporego ataku paniki i czegos czego nie doswiadczylam nigdy wczesniej chyba a mianowicie mialam uczucie ze pobserwuje siebie z boku. ze moj glos jest inny i ogolnie ze nie wiem co sie dzieje. oczywiscie spanikowalam i nie obylo sie bez interwencji pogotowia ktore podalo mi pewnie hydroksyzyne i nie wzieli mnie nawet bo powiedzieli ze nie ma tu zadnego zagrozenia zycia.
ale ja juz niestety nie doszla do siebie teraz chyba wiem ze dlatego ze bardzo tymi objawami sie przestraszylam. caly czas czuje sie jak nie ja, jakbym byla inna obca osoba i nie miala swojej tozsamosci. nawet moje imie wydaje mi sie nie moje. wpisywalam objawy i tak trafilam tutaj no i coz wielka ulga i poszlam do psychiatry ale niestety moja pewnosc ze z moja glowa wszystko w porzadku rozwiala sie bo pani psychiatra na opisy moich objawow kazala natychmiast brac leki i dala mi skierowanie do szpitala no zalamalam sie. powiedziala ze nie zwariowalam ale te objawy przy nerwicy sa rzadkie i zeby poszla na obserwacje boze jedyny jestem normalnie zdolowana okropnie
nie mam innych objawow niz osoby ktore je tutaj wypisuja po prostu mam duzo leku i czuje sie nie soba, zupelnie obca jestem dla samej siebie. mam mysli jak sie zycje co to swiat itp no znacie to wszyscy.
Czy naprawde stany depersonalizacji wymagaja hospitalizacji? czy ja moge miec cos innego? postanowilam skonsultowac to z innym lekarzem ale wizyta dopiero w piatek, powiedzicie cos co myslicie?

Hej,

Mi osobiście wydaje się że to typowa depersonalizacja którą "stworzyła" Twoja nerwica, a mówiąc konkretniej to irracjonalny lęk. Według mnie raczej hospitalizacja w tym stanie nie jest nikomu potrzebna bo na pewno można sobie z tym poradzić bez tego, choć głupio mi tu podważać zdanie lekarza, ale niestety prawda jest taka że mało który psychiatra w naszym kochanym kraju potrafi zdiagnozować DD. Na pewno od tego stanu nie zwariujesz, więc nie musisz się martwić...chyba ze nie napisałaś nam tego że widzisz białe myszki albo tańczących ufoludków w domu

Moim zdaniem dobrze robisz konsultując to z innym lekarzem, ponieważ z tego stanu naprawdę można wyjść bez zbędnej wycieczki do szpitala, sądzę że odpowiednia terapia, byłaby dla Ciebie najbardziej korzystna No i przede wszystkim zapoznaj się z materiałami na tym forum odnośnie depersonalizacji, dowiesz się dzięki temu że nie taki diabeł straszny jak go malują

Pozdrawiam

Dokladnie tak, nie jestes pierwsza osoba ktora przy nerwicy i ataku paniki dostala depersonalizacji. Ja tez bym na twoim miejscu jak ty szla do innego psychiatry aby nabrac pewnosci bo po prostu teraz w glowie bedzie ci siedziec czemu psychiatra tak zrobila i bedziesz sie nakrecala.
Nia martw sie od tego sie nie wariuje, zobacz ile osob na tym forum mialo dd przy newicy a nawet dostalo go w taki sam sposob jak ty, po ataku paniki Objawy twoje to typowa depersonalizacja spowodowana lękiem i jak sama slusznie zauwazylas przejelas sie tym i zaczelo to trwac.

Hej, stany DD nie są znowu niczym nadzwyczajnym, bo chociażby na tym forum jest mnóstwo osób które ma ten stan albo miało, a hospitalizacja wcale nie jest konieczna Poczytaj tematy Victora na temat DD i Divina
Pozdrawiam

Hej no ja np już prawie rok z DD ale nie martw się mnie z własnych powodów tyle trzyma Tak jak chłopaki mówią nie trzeba tego hospitalizować Na temat DD masz tutaj wszystko poczytaj trochę i spokojnie nie przejmuj się tym nie martw się bo to właśnie lubi jak się martwisz i stresujesz Nie martw się nie zwariujesz od tego Głowa do góry i damy radę

Siemanko, najważniejsze co musisz zrobić to wyciszyć umysł po tym ataku paniki.

Objawy są nieprzyjemne ale nie skupiaj sie na nich. Nie wpadaj w lęk ze takie objawy masz. DD i DP nie musza długo trwać tylko ważne jest uświadomić sobie ze nic Ci nie jest i to co sie dzieje teraz to nadmiar negatywnych emocji.

Czyli generalnie nie panikuj ze masz stan depersonalizacji, staraj sie czymś zajmować umysł zeby nie myślec o swoim stanie. Lęk, strach, napiecie czy stres te czynniki głownie utrzymują DD i DP, usuń je a powoli zacznie sie polepszać i wyzdrowiejsz

Pozdrawiam

onomatopeja pisze: nie mam innych objawow niz osoby ktore je tutaj wypisuja po prostu mam duzo leku i czuje sie nie soba, zupelnie obca jestem dla samej siebie. mam mysli jak sie zycje co to swiat itp no znacie to wszyscy.
Czy naprawde stany depersonalizacji wymagaja hospitalizacji?

Cześć Onomatopeja.
Jesli jest tak jak piszesz, to omijaj szerokim łukiem szpitale. Jest wśród nas masa osób z depersonalizacją i tych, którzy juz z niej wyszli i żadne szpitale nie były do tego potrzebne, nawet nie byly potrzebne czesto leki. Depersonalizacja jest bardzo rzadka, to prawda, stąd i często niezrozumiana, bo gdy się ją opisuje słowami to nie oddaje to i tak stanu rzeczy, wprowadza słuchacza w błąd gdy nie wie on co to jest... Nic się nie martw. Polecam Ci zapoznanie się z całym pierwszym działem Informacje dla Świeżaków i Obytych. Artykuły nieraz długie, ale zawierają wiele cennych informacji pisanych przez osoby które doskonale wiedzą co to jest za przeżycie. Glowa do góry, zdobędziesz wiedzę o co chodzi i poradzisz sobie z tym prędzej czy później.

Boziuuu strasznie ale to STRASZNIE dziekuje Wam za te odpowiedzi az mi lezka polynela z wzruszenia bo troche ulgi daje mi to wszystko Jestescie naprawde swietnymi ludzmi ze chcecie odpowiedziec drugiemu
Ciasteczko tak wlasnie postanowilam ze nie pojde tam, juz przeczytalam tu sporo o DD i teraz juz domyslam sie czemu psychiatra tak zareagowala. Nie mam innych objawow w zasadzie mam takie
uczucie ze nie jestem soba ze nie mam tozsamosci swojej osobowosci i ogolnie dziwie sie ze jestem czlowiekiem
wrazenie a nawet uczucie mocne ze rece nie naleza do mnie, wiem ze moje sa ale patrze na nie i nie odczuwam tego
uczucie ze moja przeszlosc zniknela wczoraj spojrzalam na swoje zdjecie z dawnych czasow to jakby to zdjecie nie bylo moje
duzo strachu przed szalenstwem i utrata pamieci bo pamiec mam strasznie obecnie slaba
czuje ze mi zniknelo pol mozgu czuje dziwne odretwienie w glowie
szybko trace sily i mam duzo pytan po co zyjemy po co powstal swiat a nawet po co gotuje makaron
i sporo dziwnych wzrokowych objawow jak chocby to ze po prostu dziwnie widze inaczej niz zawsze
uczucie ze pogubilam sie we wszystkim czyli czasie koncetracji jakbym pierwszy raz znalazla sie na tej planecie

no i objawy jak bicie serca takie nerwicow, nic wiecej nie mam i wlasnie widze ze naprawde ma to lub mialo sporo ludzi....to pocieszajce

Avenger36 tak wlasnie staram sie robic akle na razie chyba za duzy mam lek przed tym, moze potrzeba czasu troche, prawda?

w piatek ide jeszcze do psychiatry, w sumie chcialam odwolac wizyte ale jednak pojde

haha, nie martw sie tym makaronem... ja miałem wiele takich myśli... np. co to jest pilot od tv i do czego służy

Hej, Twoje objawy to wypisz wymaluj depersonalizacja, nie martw sie lekarka bo wlasnie nie zawsze kazdy to rozumie i to sie zdarza, moja Pani psycholog tez nie wiedziala kiedy jej mowilam ze oprocz lekow mam tez takie objawy, ale powiedziala ze sie skonsultuje i od tamtej pory nie ma problemow z tym aby to zrozumiec Mozesz nawet zaproponowac aby Pani psychiatra Twoja tez sie skonsultowala. Choc wiem ze glupio sie o to prosi

Witam wszystkich, dziekujac za wsparcie wtedy chcialam powiedziec ze bylam u psychiatry innego, dostalam i tak w koncu innego specjaliste niz do ktorego mialam isc i w sumie to sie nawet ciesze, bo facet byl caly czas taki inny usmiechniety, zadawal pytania no i w sumie powiedzial ze to sa zaburzenia lekowe z napadami paniki i moge miec tez depersonalizacje i derealizacje i zebym sie juz tak nie martwila tym
Dostalam lek depralim i biore go na razie od kilku dni bo wahalam sie czy wziac ale postanowilam brac bo w sumie objawy depersonalizacji mi nie zmniejszaly sie i chcialam sie wspomoc. Staram sie tez jak najwiecej zajmowac ale chyba moj problem to tez taki ze ciagle mam leki i nerwice i potrafie nagle dostawac atakow paniki bo czuje jak mi wzrasta napiecie i juz jakby nie moge tego powstrzymac. Ten psycholog nie prowadzi terapi wiec musze jeszcze poszukac psychologa ehhh ze tez musze sie w tym wieku uzerac z czyms takim