Zacznę od tego że lęk towarzyszy mi od zawsze
byłam dzieckiem maltretowanym, wyzywanym, poniżanym każdego dnia moje dzieciństwo to koszmar, który ciągnie się za mną w postaci lęku;-( wciąż myśle że jestem bardzo chora, przerabiam już raka jamy ustnej, trzustki, kości, białaczki itd. W styczniu wykryto u mnie nadciśnienie, po porodzie, objawiało się pulsujacym szumem w prawym uchu, którym lekarze kazali się absolutnie nie przejmować, leki zaczęły działać a szum miną, na kilka dni;-( na tą chwilę ciśnienie ok, leki już odstawione wszystko jest ok tylko szum, którego bardzo się boję, pozostał, zmienia tylko natężenie i charakter. Raz to stukanie w tym pulsu, raz szum w rytmie pulsu, ostatnio trochę się zmienił i występuje przy skłonach, unoszeniu głowy, ucho sprawia wrażenie zatkanego, ciągle myślę o tym uchu i boję się strasznie. Gdy zajmę się czymś i nie myślę o tym to tego nie słyszę w ogóle.
Wczoraj byłam u okulisty, wzrok się popsuł, oczywiście naczytałam się że w badaniu dna oka można wykryć nadciśnienie wewnątrz czaszkowe, sugerujące guza mózgu, tydzień przed wizytą szumy prawie znikły a pojawiły się objawy tego nadciśnienia wewnątrz czaszkowego. U okulisty wszystko ok wiec głowa przestała boleć a szum powrócił;-( są takie dni że nie szumi wcale, są takie że szumi mocno. Laryngolog też mówił że to od ciśnienia ale od kwietnia jest dobre. Coraz częściej mam taki szum jakby woda w uchu, a ten pulsujący coraz rzadziej lub ciszej słyszę. Często słyszę trzaski jak kręcę głową itp nie wiem co to znaczy. Tylko ten lęk, jak mam iść do lekarza to dostaje ataków paniki
), bardzo często słyszę puls, często też czuję leżąc, co przeszkadza mi usnąć. Pytałem "zdrowych" czy tak mają, ale nikt nie potwierdził, czyli to nerwica. Bo wyniki mam dobre 
