Myślę, że sporo starszych ludzi jest religijna. Wielu z nich również choruje , ma przewlekłe dolegliwości i wydaje im się w jakiś sposób, że gdy opuszczą to schorowane i mniej lub bardziej niedołężne ciało, to będzie im lepiej. Poza tym najprawdopodobniej w przeciwieństwie do młodych ludzi nie widzą żeby jeszcze ich coś czekało w życiu, mają więcej do dostrzeżenia za sobą niż przed sobą, niektórzy są po prostu zmęczeni, nasyceni życiem, a inni może tak mówią bo mówią. Na pewno jest też wiele starszych osób, które boją się śmierci, nie wyobrażają sobie tego. No bo w sumie czy można istniejąc wyobrazić sobie nieistnienie?
Myślę, że lęk przed śmiercią się w dużej mierze opiera na tym jak sobie ją wyobrażamy i jakie to wyobrażenie powoduje odczucie, plus jak często o tym myślimy.

No własnie... Wydaje mi się, ze u osób "nie zaburzonych" może i są myśli o śmierci, ale bez takich tworów wyobrażeń jak nasze... Bo my tez ze śmiercią łączymy ataki paniki (że to podobnie wygląda- brak tchu, oddechu, lęk)... A osoby starsze umieją po prostu żyć chwilą, ich umysł jest skupiony na tym co się aktualnie dzieje.. W pewnej książce na temat tego jak pokonać nerwicę przeczytałam, że jeśli uwaga jest skierowana na otoczenie a więc na to co aktualnie się dzieje, to jest się po prostu jak dziecko, wolnym od takich myśli.. I będziesz leżał na łożu śmierci nie mając takich myśli, że umierasz... A potem umrzesz, i też nic nie wiesz... A co dalej? to zobaczymy jak umrzemy...

Coś w tym jest jak byłem dzieciakiem i miałem zapalenie wyrostka to robiłem wszystko aby nie trafić do szpitala trafiłem do niego już z poważnym stanem i dalej próbowałem oszukać lekarza że nic mi nie jest a teraz głupia biegunka powoduje że chętnie bym dzwonił na pogotowie.

Moja mama jest starasza a boi sie śmierci odkąd pamiętam do dziś:)

Ci co boją się śmierci to tak na prawdę boją się życia