Witam,
Musze sie zapytac tutaj ponownie o objawy, ktore mam od dwoch dni i ktore doprowadzaja mnie do szalu.
Tak wiec w ostatnim czasie borykalam sie z problemem natretnych mysli, z ktorymi dzieki temu forum i dzieki wyjasnieniom dlaczego sie one pojawiaja, powoli nauczylam sie panowac nad nimi i nie przejmowac sie. Zmusily mnie tez one wreszcie do opuszczenia domu, w celu znalezienia sobie zajecia. I bylo calkiem ok przez ostatnie dwa tygodnie, do momentu wizyty kontrolnej u kardiologa, ktory znow rozsial panike. Mialam przez chwile.wrazenie, ze moze ja nie mam zadnej nerwicy ale faktycznie mialam cos z tym sercem i tyle wkrecalam sie, ze to nerwica ale po zmianie lekarza, zrobieniu konkretnych badan, okazalo sie, ze z sercem jest jak najbardziej wszystko ok. No ale oczywiscie w ten dzien kiedy bylam.u kardiologa pojawila sie u mnie panika, poniewaz kardiolog kazal odstawic moj lek.przepisany przez psychiatre(doxepin teva) i tym najbardziej sie przerazilam. Tak wiec przez kilka dni nie bralam juz wieczornej dawki leku, ale dwa dni temu inny kardiolog u ktorego bylam powiedzial ze nie widzi przeciwskazan do brania tego.leku wiec odstawialam to na darmo. Moim sercowym problemem byl blok II stopnia w nocy, ale to byla jakas pojedyncza rzecz i kardiolog.powiedzial ze nie.ma sie czym martwic. W ostatnim tygodniu tez mialam sporo pracy fizycznej przez remont w domu, sporo stresu przez ten wynik odczytu holtera, generalnie wielki chaos w glowie. Od dwoch dni dzieje sie ze mna cos dziwnego, a mianowicie czuje jakbym nie miala po prostu totalnie sil na cokolwiek, jakby moje cialo nie chcialo.sluchac mojego.umyslu, czuje sie jakbym byla.taka znieczulona jakbym.tego.ciala nie czula. Czuje w glowie taka totalna pustke, problemy z koncentracja i jakby wyostrzone zmysly, doslownie slysze nawet tykanie zegarka w innym pokoju albo jakis najmniejszy szmer.jednym slowem czuje jakbym tracila zmysly, jakby moje cialo stalo.sie takie lekkie i jakbym nie umiala go kontrolowac, najchetniej bym tylko.spala ale nie.moge zasnac przez to zdenerwowanie. To jest strasznie dziwne i nie mam pojecia co to moze byc. Czytalam o derealizacji i depersonalizacji ale nie do konca rozumiem co to jest. Mam wrazenie jakby ktos wylaczyl mi umysl mam isc w tym tygodniu do psychiatry dlatego ze nie wiadomo co zrobic z tymi.lekami, ona chcialaby dla bezpieczenstwa je zmienic ale biore je juz od trzech miesiecy, przyjely sie bardzo dobrze i nawet dzialaja, tylko to odstawienie niepotrzebne wieczornej dawki jakby rozregulowalo mi uklad nerwowy. Nie wiem jak sobie z tym radzic, nie chce wyladowac w szpitalu, ale znow przeraza mnie to, ze moj umysl jakby odplywal

Hej, wygląda na to że po prostu wpadłaś w stan lękowy, czy lekką derealizację stad wyostrzone zmysły (słyszenie zegarka)
ciągły niepokój i te dziwne odczucia.
Ale nic się od tego nie stanie poza tym że mocno się tym przejmujesz.
Myślę że te zawirowania z lekarzami i lekami Cię trochę wytrąciły z równowagi i się po prostu przestraszyłaś sytuacją.
Niestety tak bywa że co lekarz to diagnoza i u mnie również badania na serce różnie wychodzą.
Raz słyszę że coś jest nie tak innym razem że wszystko super. Ale ja już z doswiadczenia wiem że jak jestem zdenerwowana
to badania źle wychodzą, że to zalezy od tego w takim stanie na nie poszłam.
Moja rada - nie idź w stronę mocnego przejmowania się stanem lękowym bo to jest stan chwilowy i tak po prostu może być.
Poza tym od tego samego zmiejszenia dawki po prostu organizm mógł tak zareagować.
Byłaś u lekarza, jesteś zbadana i możesz być spokojna.

Nie wiem wlasnie mam wrazenie, ze troche sie ostatnio przepracowalam i znow za duzo przejmowalam i po prostu przegrzalam uklad nerwowy, ale te uczucia sa strasznie dziwne, po prostu nic mi sie nie chce i tylko bym spala i lezala w lozku, a jak juz zmusze sie zeby czyms sie zajac to moj umysl mowi po prostu nie, to tak jakby uszly ze mnie wszystkie sily i energia, ma dodatek to uczucie albo raczej brak czucia wlasnego ciala to mnie najbardziej przeraza

Stany lękowe mogą powodować takie odczucia co do ciała, nawet nie trzeba mieć derealizacji.
Tak się po prostu czasem zdarza i to niestety jest objaw napięcia nerwowego ale to minie, zobaczysz:)
A co do braku sił to też zupełnie normalne. ja czesto po stresach czy jak mnie złpaie jakis lęk wpadam w taka niemoc.
nie mam na nic siły, nic mi sie nie chce, nic nie cieszy i albo mi smutno albo wszystko jedno.
Ale już się nauczyłam nie przejmować tym i po prostu przeczekać, wtedy szybciej mija:)

Mialam dwa dni spokoju ale dzisiaj znow wstalam i znow to samo:( ostatnim razem bylo mi strasznie zimno,temperatura mi troche spadla do 36 C i cala sie trzeslam i doslownie mialam wrazenie ze trace kontakt z rzeczywistoscia i ze nie czuje mojego ciala. I znow sil brak.

-- 10 lutego 2016, o 14:27 --
Mimo wszystko dziekuje za odpowiedz, to forum zawsze ratuje jakos moj nastroj:)

U mnie 35 z kawalkiem to normalna temperatura, wtedy sie dobrze czuje
36, 8 to juz stan podgoraczkowy;) Moze masz po prostu niskie cisnienie jak ja, wtdy czesto jest zimno
a w lęku po prostu zwracasz na to wieksza uwage, zreszta mnie sie zdarzaja napady zimna i trzesiawki jak wpadne w lek.
Bardziej bym na twoim miejcu zwrocila uwage ze 2 dni bylo spokojniej i tego sie trzymala.
Znaczy idzie ku dobremu, wiedza dobrze Ci wchodzi:)
Zawsze taka przekładanka jest z poczatku a potem coraz wiekszy dystans i spokój każdego dnia.
Niech cie nie zniecheci chwilowy kryzysik, takie dni ma każdy.

dziękuję bardzo marianna za wyjasnienie:)