Hej, jestem starym wyjadaczem jeśli chodzi o OCD. Przerabiałam chyba każdą możliwą tematykę. Za mną długa terapia, farmakoterapia i w zasadzie czuję się odburzona, aczkolwiek mam świadomość, że OCD może być ze mną do końca życia, na zasadzie, że muszę w porę reagować kiedy pojawiają się sygnały, że lawina myślowa może chcieć nadejść. Zaakceptowałam to i jest ok.

Gdy urodziłam dziecko, dopadło mnie paskudztwo POCD. Od ostatniego silnego epizodu POCD minęło chyba z półtora roku i wczoraj podczas zabawy z córką znów pojawiły się TE myśli. Siedziałam z wyprostowanymi nogami, a córa zjeżdżała po nich jak po zjeżdżalni. No i pojawiły się myśli, że co jeśli takie ocieranie sprawia mi przyjemność w zły sposób i dlatego pozwalam na tą zabawę. Zaczęło się sprawdzanie, czy na pewno nic nie czuję. Pozwalałam córce bawić się w ten sposób, a teraz czuję się okropnie, bo wmawiam sobie, że może moje intencje w tej zabawie były złe i mogłam przerwać tę zabawę, a może chciałam czerpać z tego jakąś przyjemność...czuję się okropnie, nie jestem w stanie sobie odpowiedzieć, czy może chciałam zrobić coś złego czy nie... wiem, że nie powinnam tego rozkminiać i analizować w kółko tej sytuacji, bo to tylko pogarsza sprawę, ale to takie trudne...

Z moich obserwacji wynika, że nie do końca zrozumiałaś mechanizm działania lęku, również w OCD.

Czym jest dla Ciebie odburzenie?

Sęk w tym, żeby zrozumieć czemu są te myśli. A są one, ponieważ umysł chce utrzymać nas w stanie zagrożenia, mimo, że owego zagrożenia nie ma.
Ty nie masz dążyć do pozbycia się tych myśli, bo to droga donikąd. Ty masz zmienić do nich stosunek, wtedy przestaną się pojawiać.

Z daleka widać analizę lękową w tym temacie. Wpadłaś w analizę - trudno, bądź dla siebie wyrozumiała i staraj się stopniowo to przerywać.
Celem jest przestać sprawdzać, przestać się upewniać, zrozumieć skąd to i dlaczego, szlifować akceptację (nie, ona nie pojawi się na starcie) i działać na myśli lękowe - ośmieszać je, ignorować, ryzykować, czyli wystawiać się na te obawy.

To jest trudne, powiedziałabym, że nawet bardzo, ale trudniejsze, a co ważne o wiele mniej praktyczne jest tkwienie w tym i zawierzanie iluzji lękowej.

Czytałaś może materiały na forum i słuchałaś nagrania chłopaków?
Pozdrawiam

Dziękuję Ci za odpowiedź. Materiały chłopaków czytałam/słuchałam, ale gdzieś ze 2 lata temu. Chyba czas odświeżyć sobie.
Myślałam, że jestem wolna już od zaburzenia, bo potrafiłam olewać myśli/reakcje/impulsy - nie uciekać od nich, ale rozpoznawać na zasadzie - "ach, to tylko OCD, już to znam" i nie przejmować się. I naprawdę było dobrze długi czas.

''nie jestem w stanie sobie odpowiedzieć, czy może chciałam zrobić coś złego czy nie...'' oj to mam tak samo z różnymi wkrętkami

Mam podobny problem, że analizuje dosłownie wszystko. Sprawdzam, czy czuje podniecenie ,zastanawiam się czy miałem złe intencje(seksualne ) i jaki był kontekst sytuacji. Ogólnie chatGPT mi tak podpowiada, że molestowanie jest wtedy.

Odburzanie to stan w którym przyszła by Ci myśl "pewnie kiedyś przyszła by mi myśl że to sprawia Ci przyjemność" i śmiała byś z tego gówna,a Ty nadal masz nerwice natręctw myślowych i po przyjściu myśli że sprawia Ci to przyjemność piszesz posta żeby się uspokoić, daj spokój

dzisiaj ChatGPT odpisał mi, że patrzenie na miejsca intymne w sposób seksualny na dziecko jest czymś bardzo złym. Mowa o około rocznym dziecku. Przestraszyłem się bardzo. Już przed narodzinami córeczki bałem się, że będę miał lęk przed molestowaniem. Ogólnie unikam kontaktu z dzieckiem

Ostatnio cały czas analizuję temat pedofili oraz ogólnie molestowania. Wróciłem myślami do zdarzeń z około sprzed miesiąca. Mianowicie czekałem na żonę z dzieckiem na chodniku, już było ciemno. W międzyczasie przeszło kilka dziewczyn w wieku 14-16 lat mniej więcej tak około 20m ode mnie. Popełniłem błąd, że podążałem wzrokiem przez chwilę za nimi. Podejrzewam, że patrzyłem na ich kobiece kształty. Po chwili poczułem poczucie winy, że co ja robię i w ogóle. Nie widziały mnie z tego co mi się wydaje bo były zajęte czymś innym i szły w innym kierunku, czyli nie poczuły dyskomfortu. Po prostu tak chyba z nudów spojrzałem na nie przez jakąś chwilę. Wiadomo po fakcie analizy itd. Takie pojedyńcze zachowanie chyba nie oznacza, że mam skłonności pedofilskie? Nic się takiego chyba nie stało bo nikt mi nie zwrócił uwagi? Wiem, żeby następnym razem tak nie robić. ps. pisałem w innym temacie, ale nikt nie odpisał na wiadomość

No nie wiem ja tam czasem zawieszę oko na dziewczyny przechodzące nawet na nastolatki to taki chłopski odruch myślę .Taka sytuacja a pedofilia to inna sprawa

Moim zdaniem to chyba normalny odruch,i nie powinieneś tak o tym myśleć.Mysle,że inne zachowania mogłyby budzić niepokój.

Już mam 34 lata. Ogólnie nic się nie stało. Chyba nie potrzebnie się martwię. Nie miałem wtedy na czym zawiesić oko bo nic się nie działo i tak jakoś wyszło. Po jakiejś chwili się opamiętałem.

Czasami mamy w tych naszych chorobach tendencje do nadmiernego przemyślenia wszystkiego,sama jak coś zrobię to potem sto razy o tym myślę czy dobrze zrobiłam czy źle.Mysle,że jesteś też wrażliwym człowiekiem.

Borys pisze: ↑

14 marca 2025, o 11:37

dzisiaj ChatGPT odpisał mi, że patrzenie na miejsca intymne w sposób seksualny na dziecko jest czymś bardzo złym. Mowa o około rocznym dziecku. Przestraszyłem się bardzo. Już przed narodzinami córeczki bałem się, że będę miał lęk przed molestowaniem. Ogólnie unikam kontaktu z dzieckiem

Wydaje mi się, że Chat GPT nie jest wiarygodnym źródłem informacji. I korzystanie z niego w nerwicy to zły pomysł. Dokładnie tak samo jak googlowanie. Też mam nerwicę, też temat POCD do mnie wraca co jakiś czas. Myśli, odczucia itp. Jakbys miał intencje coś robić to bys to planował, a nie bał się. To że wykonujesz czynności higieniczne przy córce i nagle myśl w trakcie czy ja to robię z dobrą intencją czy seksualna? Pedofil robi pewne rzeczy z premedytacją, bo chce. Ty chcesz zadbać o higienę córki. Ja jak malowałam zły czas to poszła do psychologa, wszystko mu powiedziałam i powiedział że nie widzi u mnie żadnych skłonności ani kazirodczych ani pedofilii. Ot co. Masz córkę, zapewne zanim się urodziła spotkałeś się z kobietami, a nie siedziałeś na ławce przed placem zabaw? To wszystko to iluzja

AgnieszkaM pisze: ↑

28 marca 2025, o 14:48

Borys pisze: ↑

14 marca 2025, o 11:37

dzisiaj ChatGPT odpisał mi, że patrzenie na miejsca intymne w sposób seksualny na dziecko jest czymś bardzo złym. Mowa o około rocznym dziecku. Przestraszyłem się bardzo. Już przed narodzinami córeczki bałem się, że będę miał lęk przed molestowaniem. Ogólnie unikam kontaktu z dzieckiem

Wydaje mi się, że Chat GPT nie jest wiarygodnym źródłem informacji. I korzystanie z niego w nerwicy to zły pomysł. Dokładnie tak samo jak googlowanie. Też mam nerwicę, też temat POCD do mnie wraca co jakiś czas. Myśli, odczucia itp. Jakbys miał intencje coś robić to bys to planował, a nie bał się. To że wykonujesz czynności higieniczne przy córce i nagle myśl w trakcie czy ja to robię z dobrą intencją czy seksualna? Pedofil robi pewne rzeczy z premedytacją, bo chce. Ty chcesz zadbać o higienę córki. Ja jak malowałam zły czas to poszła do psychologa, wszystko mu powiedziałam i powiedział że nie widzi u mnie żadnych skłonności ani kazirodczych ani pedofilii. Ot co. Masz córkę, zapewne zanim się urodziła spotkałeś się z kobietami, a nie siedziałeś na ławce przed placem zabaw? To wszystko to iluzja

Tylko jak z tego wyjść, już kilka miesięcy w tym tkwie? Zero poprawy, a nawet ostatnio się pogorszyło. Wczoraj było tak, że miałem myśl, że już mam dosyć i chyba faktycznie zmolestuje dziecko swoje. Po chwili dotknąłem stopą zabawki(takiej kostki edukacyjnej), którą przesunęło dziecko upadając na podłogę chyba pupą. Od razu myśl, że coś złego zrobiłem.

Nerwica ma to do siebie, że wrzuca nam do głowy różne głupie pomysły, ale bez tendencji do ich realizowania. Także na pewno nie zmolestujesz swojego dziecka. Chyba, że nie daj Boże faktycznie byś tego sam chcial