Chociaz wspominajac jedna sytuacje ja juz jakbym z boku podczas jednego paralizu - probowalam budzic babcie i ja widzialam, a przeciez spalam obrocona tylem.
Wiem to dobrze bo od 2 lat praktykuje sztuke swiadomego snienia co czesto konczy sie u mnie na poczatku tym paralizem. Mozg predzej sie budzi niz cialo ktore nadal jest w stanie zabezpieczenia przed tym zeby nie wykonywac gwaltownych ruchow podczas snu Nie martw sie tym mialem to w zyciu juz bardzo wiele razy, nie jest to grozne ale czasem bardzo nie przyjemne. Stres i nerwica moze to nasilac. W ktoryms momencie jednak mozg puszcza odruchy i normalnie juz mozna sie poruszac. Jakbym nie byla soba tylko byla obtoczona przez cos bo az mi sie tak dziwnie oczami patrzy.... Wyszlam przed dom zeby sie przejsc i zaczerpnac powietrza to wydawalo mi sie jakby soba nie byla - podejrzewam, ze sie bardzo nakrecilam i stad te stany, ale mam takie pytanko ktore kieruje do Ciebie Victorku - blagam powiedz mi, ze to nie jakies poczatki, pierwsze objawy derealizacji? 
( Ja ze strachu, ze swojego ciala dziwnie nie czuje to zaczelam ostro cwiczyc zeby sie zmeczyc i poczuc sie normalnie... jakos dalej mnie to oslabienie trzyma... chyba musze wypoczac... Jest to na pewno nieprzyjemne ale nie musisz sie tego obawiac. Dlaczego mialoby cie to wpedzic w silna nerwice? Takie paralize senne to jest dosyc czeste zjawisko. Ale nie ma mozliwosci zeby sie nie obudzic to takie jest uczucie bo jestes swiadoma ale cala reszta jest jeszcze w trakcie snu, mozna nawet wtedy slyszec dzwieki jakies albo miec nawet sen z tym zwiazany a byc swiadomym. to jest nawet fajna sprawa Mnie to pasjonuja takie stany i naprawde nie sa grozne 
Zresztą on też za każdym razem gdy go nie ma "płacze" mi na skypie, że tęskni 
My po prostu tak mamy jak para świeżo zakochanych do szaleństwa nastolatków Nawet nasi znajomi się dziwią, że tak można 
..Ja nigdy nie chciałam wyjść za mąż ani mieć rodziny, bo nie widziałam w tym sensu i nie wierzyłam w trwałość związku ze strony faceta. Mój mąż jest zaprzeczeniem negatywnego stereotypu faceta (nawet cierpi na częste migreny co u facetów jest rzadkie) i dlatego ja nie mogę nic złego powiedzieć.. Nie ma czegos takiego i alko nie ma wplywu, a przynajmniej nigdy o nim nie czytalem i raczej na pewno nie bo w poradnikach kazali by pic wiec biesiaduj spokojnie.W takim razie slicznie Ci dziekuje za te odpowiedzitosamo pisze:Przede wszystkim nie da sie wpedzic w paraliz senny
A czy mozesz mi napisac jeszcze (wybacz, ze Cie zasypuje pytaniami, ale jest mi to tak obce i malo co wiem na ten temat, nigdy sie tym nie intreresowalam, a wzasadzie to nie mialam pojecia, ze takie cos wogole moze miec miejsce...) skad to sie wogole bierze? Ludzie ktorzy sie tego ucza i probuja sami wywolac taki stan - no to rozumiem...Ale ja kiedy spie, czesto wymeczona bo jednak zmagam sie z nerwica i daje mi czasami popalic, a to znaczy, ze jestem spieta i zdenerwowana.... a doczytalam, ze to stan rozlunienia, pelnej relaksacji..? i zawsze zdarzalo sie juz nad ranem przy wybudzaniu... Czy brak magnezu badz np. zle spanie ma na to jakis wplyw?
w tym sensie, że większość albo jest po terapiach, albo w trakcie, do tego biorą leki, a u nas niby chwilowo było lepiej, może jest lepiej, ale ciągle "coś" wychodzi nowego . Ja dopiero na terapię idę. W Polsce czułaś się ewidentnie dobrze, a za granicą widać brak Ci pewności, ukochanej babci i stąd to wszystko..
Ja tak do okna podlatywałem i robiło mi się słabo zawsze jak czytałem o jakiś ciekawych chorobach, które sobie wkrecałem Musiało cie coś wystraszyć, stawiam na to, ze albo było to wychodzenie z ciała albo coś czytałas o jakiś paranormalnych znaczeniach paralizu sennego 
W kazdym razie nakreciłaś się bardzo od rana tym pewnie, potem poczytałas i się nie uspokoiłas tym chyba za bardzo az w końcu nadszedł mini atak. Kasieńko przestań z ta derealizacją 
Bo dostaniesz dużego klapa prostu w pupę tak, ze ślad zostanie na co najmniej 7 dni Nakrecił się i skumulował lęk w tobie i dlatego tak się chwilowo czułaś. Dlatego wyluzuj się teraz wśród przyjaciół. Bo paraliż senny nie jest schorzeniem i tak jak tosamo napisał, nie da się w niego wpaść. To jest ran na jakiś czas zupełnie jak czkawka i jest to tak samo naturalne jak czkawka, jej się przecież nie boisz. Odprez się i nie daj się nakecać dalej. A jesli w nią nie wierzysz to równiez klaps ale tobie to już porządnym pachem. Bo to jest stan odprezenia bo podczas snu zawsze jest sie odprezonym a taki parazli wystepuje podczas wybudzania sie wlasnie z tego stanu odprezenia. To bierze sie dokladnie z tego co opisalem wczesniej czyli swiadomosc budzi sie szybciej niz inne funkcje w mozgu i cialo i w efekcie czujemy sie jakby sparalizowani bo jestesmy chronieni przed naglymi ruchami. Po ludzku prostym jezykiem bez pisania o "rem" to tak najlepiej to wyjasnic. Czasem cos nas moze wystraszyc nawet podczas zlego snu to moze sie tak stac ze dostaniemy paralizu sennego bo nagle sie za szybklo wybudzamy i tak sie dzieje. Albo jak jestesmy zestresowani albo mamy nerwice to czasem w nocy mozemy spac niespokojnie i nagle sie zbudzic. Tylko Ty mowisz o tym ze doszlo ci cos nowego i wybacz ale smiac mi sie chce troche z tego bo paraliz senny to nie jest zaden objaw ani choroba ani schorzenieinema23 pisze:W takim razie slicznie Ci dziekuje za te odpowiedzitosamo pisze:Przede wszystkim nie da sie wpedzic w paraliz senny
Dziekuje i pozdrawiam
Jest to spotykane u ludzi ale nieczesto sie to powtarza. poza tym faktycznie - nic zlego mi to nie zrobilo i nie doznalam niczego strasznego poza brakiem glosu, poza zdolnoscia widzenia, ruchu cialem... bo czytalam troche dzis o tym i wiem, ze bywaja jeszcze inne nieprzyjemne rzeczy i wrazenia z tego stanu... a czasami jest to dosyc mile A wiec zdania napewno sa podzielone i tak jak napisalam nie mowie, ze to nowy OBJAW nerwicy a raczej powod do nakrecania sie Ale po dzisiejszych Waszych postach jestem spokojniejsza, rozmowaialm tez z siostra i mowila, ze raz doswiadczyla czegos takiego,a wiec.... jest ok inema23 pisze:a przy nerwicy nie jest sie ciezko nakrecic, uwierz mi
proszę cię, komu ty to mówisz Zresztą od razu domyśliłem się, ze tego się zapewne wystraszyłaś bo ja w depersonalizacji coś na kształt wychodzenia z ciała przezywałem bardzo długo i jak kiedyś poczytałem o tym wychodzeniu z ciała to też ruszyłem do okna Zresztą nerwicowcy nie lubią takich tematów tu na forum aklurat krótki temat o tym jest ale na ogólnie forach nerwiciowych czesto domuinuje strach przed tym jak ktos o tym przeczyta Tu np mamy takie coś viewtopic.php?f=6&t=465 Ale owszem wystraszyć się mając nerwicę można bardzo szybko czytajac o tym, bo przeciez jest to zjawisko trochę dziwne a my mający obecnie skłonność do lęku, nie lubimy niczego co wydaje się podejrzane i dające wrażenie utraty kontroli No i o tym wlasnie pisalam, a jesli zle sie wyrazilam badz napisalam to w taki sposob, ze zle to odebrano to przepraszam.Victor pisze:inema23 pisze:a przy nerwicy nie jest sie ciezko nakrecic, uwierz mi
Ale nie nalezy się też tego bać a to o czym piszesz w związku z ksiązką "Życie po zyciu" zjawisko wychodzenia z ciała to trochę moim zdaniem inna sprawa (o innym znaczeniu i skali) niż wychodzenie z ciała podczas paraliżu, dp czy medytacji. Ludzie medytacją wychodzą z ciała róznymi technikami więc nie jest to szkodliwe, jednakże będzie szkodliwe kiedy powiążemy to z lękiem i nie dlatego, ze coś nam się stanie tylko dlatego, ze możemy dostać ataku paniki ale w końcu i atak choć męczacy nie jest znowu końcem świata