Siemka
DD przeszło mi już jakieś 5 miechów temu (tak wiem, szybko Was informuje), a trwało jakieś 7. Rozpisywać się nie będę, ale jedno Wam napisze (bo takie słowa dla mnie przynajmniej były najważniejsze, kiedy wszystko wydawało mi się nierealne )
WSZYSTKO JEST TAKIE SAMO JAK PRZED URUCHOMIENIEM SIĘ DEREALIZACJI
A jak macie jakieś wątpliwości/pytania to śmiało pozdrawiam
Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
Wyzdrowiałem
Regulamin forum
Uwaga! Prośba dotycząca tworzenia wątków.
Wszyscy użytkownicy, którzy zamieszczają w tym dziale wątek dotyczący swojego wyzdrowienia, proszeni są w wypadku gdy nowy temat dotyczy dojścia do pełni zdrowia, aby do tytułu tematu dopisywali: Wyleczony/ona
Pozwoli to na rozróżnienie tematów osób, które w pełni wyzdrowiały od tych, którzy czują się lepiej oraz tych którzy opisują swoją obecną walkę.
Przykładowo Ania chce podzielić się swoim pełnym wyzdrowieniem, tworzy nowy temat o tytule:
"Ania dzieli się szczęściem" i dopisuje do tego Wyleczona - "Ania dzieli się szczęściem.Wyleczona". Osoby, które chcą opisać swoje lepsze samopoczucie, bądź postępy w leczeniu nie dodają tej końcówki.
Uwaga! Prośba dotycząca tworzenia wątków.
Wszyscy użytkownicy, którzy zamieszczają w tym dziale wątek dotyczący swojego wyzdrowienia, proszeni są w wypadku gdy nowy temat dotyczy dojścia do pełni zdrowia, aby do tytułu tematu dopisywali: Wyleczony/ona
Pozwoli to na rozróżnienie tematów osób, które w pełni wyzdrowiały od tych, którzy czują się lepiej oraz tych którzy opisują swoją obecną walkę.
Przykładowo Ania chce podzielić się swoim pełnym wyzdrowieniem, tworzy nowy temat o tytule:
"Ania dzieli się szczęściem" i dopisuje do tego Wyleczona - "Ania dzieli się szczęściem.Wyleczona". Osoby, które chcą opisać swoje lepsze samopoczucie, bądź postępy w leczeniu nie dodają tej końcówki.
-
- Odburzony i pomocny użytkownik
- Posty: 19
- Rejestracja: 31 stycznia 2013, o 22:00
hmm, prawdę mówiąc nic wielkiego - zwyczajnie zacząłem mieć to w dupierofe pisze:No to rzeczywiście fast Gratulację Jak udało Ci się tego dokonać?
W pewnym momencie byłem już tak zmęczony ciągłym przyglądaniem się tym wszystkim objawom, analizowaniem ich i kombinowaniem jak koń pod górkę, że sam nie wiem kiedy przestałem to robić. I wtedy zrozumiałem, że to jest pierwszy i najważniejszy krok do zmiany na lepsze. Nie da się przyglądać derealizacji, myśleć o niej i nie przeżywać podczas tego negatywnych odczuć - a to właśnie tym karmi się dd! Każdym stresem, smutkiem, lękiem! Im więcej o tym myślimy tym bardziej się w to zaplątujemy. Są setki postów na tym forum, które o tym mówią, ale nie każdy to rozumie lub zwyczajnie boi się porzucić to kontrolowanie się na każdym kroku. I nie ma w tym nic dziwnego: uczucie obserwowania samego siebie, wrażenie, że nasze wspomnienia nie są nasze i to przekonanie, że gdy porzucimy tą kontrolę to całkowicie stracimy nad sobą panowanie. Właśnie to jest największym hamulcem! Jak się go pozbyć? Wbić sobie w końcu do głowy, że dd to nic strasznego... że świat wokół nas i my wcale się nie zmieniliśmy... że ten stan miało mnóstwo osób, a wielu z nich nawet nie wie, że go miało...
To jest właśnie pytanie, na które moim zdaniem ciężko jest odpowiedzieć. Sam wielokrotnie je zadawałem osobom, które wyzdrowiały i nigdy nie dostałem jasnej i prostej odpowiedzi. Samo wyzdrowienie na pewno nie przychodzi z dnia na dzień, bo kiedy podejmiesz odpowiednią "walkę", czyli zrobisz dokładnie to, co napisałem powyżej to z czasem widać poprawę (choć to pewnie zależy też od "stopnia" dd).rofe pisze:I jeżeli mógłbyś opisać jak mijało. Czy powoli, czy szybko, czy z dnia na dzień? Byłbym wdzięczny.
Pamiętam, że kiedy olałem już nieco dd, a ilość moich problemów zmalała to coraz częściej zacząłem mieć tzw. prześwity. Wtedy też nauczyłem się z tego nie cieszyć , bo zawsze następnego dnia przychodziło rozczarowanie
Nie jestem w stanie dokładnie napisać kiedy poczułem się w pełni zdrów.
Na koniec chciałbym napisać, że dróg do celu z pewnością jest wiele i zależą one od tego z jakiego powodu dd pojawiło się u danej osoby, ALE jestem też pewny, że to co napisałem wyżej
1. Zrozumienie czym jest dd = przestanie się go bać.
2. Nie kontrolowanie ciągle swojego stanu.
3. Wykluczenie/zminimalizowanie innych źródeł lęku.
TO ZAWSZE PODSTAWA!
Chciałem się nie rozpisywać i choć napisałem, to co słyszeliście już sto tysiecy razy to mam nadzieję, że komuś tym pomogę