Herflik pisze: ↑

26 sierpnia 2019, o 00:24

Witam,
szukałem wiele miesięcy odpowiedzi na coś, co przytrafiło mi się i prawdopodobnie wyzwoliło nerwicę. Nie mogę znaleźć na to odpowiedzi, nie wiem jak to szukać też na zagranicznych stronach, jak to opisać żeby znaleźć.
Kilka lat temu, byłem na zagranicznej wycieczce, już wtedy byłem raczej zestresowany, nerwy itd. W ciągu dnia poszedłem do swojego pokoju i starałem się usnąć,zły humor, niedospanie, duży stres. Wtedy w czasie półsnu jak już byłem po kilku minutach, nagle poczułem jakby we mnie coś (nie wiem jak to opisać) wybuchło i zapadło, przed oczami zobaczyłem takie białe światło (oczy miałem zamknięte), jakby zwarcie w nerwach. Wstałem, poleciała mi krew z nosa i nagle bardzo źle się poczułem, nie wiem czy dostałem ataku paniki ale się przestraszyłem, nie wiedziałem co to jest.
Później w następne dni byłem dalej mocno zestresowany ale jak byłem zajęty czymś to było jeszcze w miarę ok ale jak np. jechałem w aucie i było duszno to zaczynało mi się robić bardzo niedobrze, nie wiedziałem czemu, wtedy też chyba zacząłem odczuwać nerwy bardziej, szumy uszne stały się bardzo słyszalne.
Do dzisiaj wystarczy, że po prostu na to patrzę świadomością na ciało, spojrzę chwilę a to zaczyna być jeszcze bardziej słyszalne i przez godziny następne mam lęk (mam lęk wolno płynący cały czas), spięcie ciała, umysł skoncentrowany na tym i jakby ciało nie chciało opuścić tego "zagrożenia". Mimo, że ja na to patrzę jakoś neutralnie nawet ale nie wiem co to jest, takie szumy, trzaski, piszczenie, trzęsienie się w środku nerwów chyba to jestem w ciągłym leku i nie mogę z tego wyjść. Czuje wtedy jeszcze gorzej napięcie w środku ciała, koło miednicy, nawet na głowie spięcie i swędzenie skóry głowy.

I najważniejsze po co to piszę:
Chciałbym się dowiedzieć co to mogło być? czy mogłem sobie uszkodzić układ nerwowy takim spięciem? spotkaliście się gdzieś z tym na forum albo w książkach itd z takim opisem ? jakby wybuchem, "zwarciem" ? dlaczego tylko patrząc na to tak mój organizm reaguje i się nakręca na godziny i dni ? czy jakbym zajął się czymś innym i nie zwracał w ogóle na to uwagi przez pół roku to by to minęło i ciało by się tak mocno zrelaksowało, że przestałoby "szumieć" i się trząść ?? (co nie jest łatwe bo po obudzeniu już to słyszę mocno i trzęsienie w środku i lęk już mnie ma).
Czy trzeba przerobić w sobie jakieś stłumione emocje które wywołują takie szumy a może ze względu na wyczulenie ja tego wcześniej nie słyszałem?
To mnie najbardziej irytuje, te głośne szumy uszne, piski i trzęsienie w środku, czy są to nagromadzone stresy które można poprzez ignorowanie i relaksację wyciszyć po czasie czy to uszkodzenie układu nerwowego i nerwica lękowa to tylko następstwo tego od tych szumów?

Robię sobie często sesje oddechowe z przerabianiem swoich emocji i mimo tego, nie widzę różnicy w głośności tych szumów. Nie wiem czemu mam takie trzęsienia i głośne szumy i jak to wyciszyć. Kiedyś czytałem (ksiażki o uważności itd. żeby obserwować ciało ale to wcale nie pomaga a wręcz odwrotnie jest kilka razy jeszcze mocniej lękowo, robiłem tak tygodniami i tylko organizm dostaje kopa do walki non stop i dopiero jak zajmę się czymś innym to chwilowo tego nie mam ale działa to w tle). Aktualnie staram się to ignorować albo przekierowywać uwagę ale ciągle to mam, jakby coś człowieka trzymało, Jakaś trauma do przerobienia i wtedy to puści? już sam nie wiem mimo czytania dużej ilości literatury, postów, nagrań, postów Victora wraz z jego opisem jego lęku dalej mam te objawy (tak wiem liczy się działanie, nie czytanie, tylko ja to robię,puszczanie kontroli, ignorowanie itd).

Herflik pisze: ↑

26 sierpnia 2019, o 00:24

Witam,
szukałem wiele miesięcy odpowiedzi na coś, co przytrafiło mi się i prawdopodobnie wyzwoliło nerwicę. Nie mogę znaleźć na to odpowiedzi, nie wiem jak to szukać też na zagranicznych stronach, jak to opisać żeby znaleźć.
Kilka lat temu, byłem na zagranicznej wycieczce, już wtedy byłem raczej zestresowany, nerwy itd. W ciągu dnia poszedłem do swojego pokoju i starałem się usnąć,zły humor, niedospanie, duży stres. Wtedy w czasie półsnu jak już byłem po kilku minutach, nagle poczułem jakby we mnie coś (nie wiem jak to opisać) wybuchło i zapadło, przed oczami zobaczyłem takie białe światło (oczy miałem zamknięte), jakby zwarcie w nerwach. Wstałem, poleciała mi krew z nosa i nagle bardzo źle się poczułem, nie wiem czy dostałem ataku paniki ale się przestraszyłem, nie wiedziałem co to jest.
Później w następne dni byłem dalej mocno zestresowany ale jak byłem zajęty czymś to było jeszcze w miarę ok ale jak np. jechałem w aucie i było duszno to zaczynało mi się robić bardzo niedobrze, nie wiedziałem czemu, wtedy też chyba zacząłem odczuwać nerwy bardziej, szumy uszne stały się bardzo słyszalne.
Do dzisiaj wystarczy, że po prostu na to patrzę świadomością na ciało, spojrzę chwilę a to zaczyna być jeszcze bardziej słyszalne i przez godziny następne mam lęk (mam lęk wolno płynący cały czas), spięcie ciała, umysł skoncentrowany na tym i jakby ciało nie chciało opuścić tego "zagrożenia". Mimo, że ja na to patrzę jakoś neutralnie nawet ale nie wiem co to jest, takie szumy, trzaski, piszczenie, trzęsienie się w środku nerwów chyba to jestem w ciągłym leku i nie mogę z tego wyjść. Czuje wtedy jeszcze gorzej napięcie w środku ciała, koło miednicy, nawet na głowie spięcie i swędzenie skóry głowy.

I najważniejsze po co to piszę:
Chciałbym się dowiedzieć co to mogło być? czy mogłem sobie uszkodzić układ nerwowy takim spięciem? spotkaliście się gdzieś z tym na forum albo w książkach itd z takim opisem ? jakby wybuchem, "zwarciem" ? dlaczego tylko patrząc na to tak mój organizm reaguje i się nakręca na godziny i dni ? czy jakbym zajął się czymś innym i nie zwracał w ogóle na to uwagi przez pół roku to by to minęło i ciało by się tak mocno zrelaksowało, że przestałoby "szumieć" i się trząść ?? (co nie jest łatwe bo po obudzeniu już to słyszę mocno i trzęsienie w środku i lęk już mnie ma).
Czy trzeba przerobić w sobie jakieś stłumione emocje które wywołują takie szumy a może ze względu na wyczulenie ja tego wcześniej nie słyszałem?
To mnie najbardziej irytuje, te głośne szumy uszne, piski i trzęsienie w środku, czy są to nagromadzone stresy które można poprzez ignorowanie i relaksację wyciszyć po czasie czy to uszkodzenie układu nerwowego i nerwica lękowa to tylko następstwo tego od tych szumów?

Robię sobie często sesje oddechowe z przerabianiem swoich emocji i mimo tego, nie widzę różnicy w głośności tych szumów. Nie wiem czemu mam takie trzęsienia i głośne szumy i jak to wyciszyć. Kiedyś czytałem (ksiażki o uważności itd. żeby obserwować ciało ale to wcale nie pomaga a wręcz odwrotnie jest kilka razy jeszcze mocniej lękowo, robiłem tak tygodniami i tylko organizm dostaje kopa do walki non stop i dopiero jak zajmę się czymś innym to chwilowo tego nie mam ale działa to w tle). Aktualnie staram się to ignorować albo przekierowywać uwagę ale ciągle to mam, jakby coś człowieka trzymało, Jakaś trauma do przerobienia i wtedy to puści? już sam nie wiem mimo czytania dużej ilości literatury, postów, nagrań, postów Victora wraz z jego opisem jego lęku dalej mam te objawy (tak wiem liczy się działanie, nie czytanie, tylko ja to robię,puszczanie kontroli, ignorowanie itd).