Witam ! Postanowilem założyć owy temat gdyżj jestem ciekaw jakie Wy macie swoje najwieksze nerwicowe ''Ale'' !

Jak wiadomo owe ''Ale'' jest chyba największa paskudą natrętów i problemem, uporania się z nimi. Zawsze mówimy sobie, że to jest iluzja, że to tylko myśli, ALE, ALE ALE zawsze jest to ale . U mnie np największym ale jest to, że '' ale przecież od myśli do czynu nie jest daleka droga, wystarczy jeden ruch nożem i nie ma mnie''. To mnie najbardziej przeraza, ta granica która wydaję się tak cieńka, że bardzo się boje, że chwila słabości, gorszy humor, zła informacja i jeden moment i popełnie samobojstwo. To jest moim największym nerwicowym ale, które tak trudno sobie przetłumaczyć. Np ciesze sie ze w srode i czwartek mam wolne ALE przecież moge do tego nie dotrwać ?

Słucham Waszych ''Ale'' i ciekaw jestem co sądzicie o tym co napisałem wyżej .

On93 mam tak samo jak TY! Chore "ale" cały czas się boję, że w każdym momencie to zrobię. Już dostałam obsesji na punkcie samobójstwa, wszędzie widzę niebezpieczeństwo. Jest to cholernie ciężkie, bo zawsze mówię, że chce żyć to pojawia się ale i np. sobie wmawiam, że chce lub na pewno to są myśli typowo samobójcze a nie nerwica itd...

Ale co jeśli to prawda, jeśli moja wyobraźnia to rzeczywistość.. Ale tam na prawdę coś siedzi w ciemności,.. Ale wydaje mi się że coś się na mnie gapiii. Ale i tak mi Nie pójdzie... Ale mam nikłe szanse
to moje ale

Może to nie "ale" najdłużej i najbardziej męczyła mnie obawa, że "to" nigdy nie minie, że już zawsze będę się tak czuła.... Na szczęście już mi przeszło

Najbardziej męczyło od początku "ale co jeśli mi się coś stanie" xd

Dla mnie najtrudniejsze było, "ale jeśli nie minie", ale minęło

Yayatoure pisze:Dla mnie najtrudniejsze było, "ale jeśli nie minie", ale minęło

ja tak samo

Widze wiekszosc z Was ma typową obawe, ze juz tak bedzie zawsze. Oczywiscie u mnie też tak jest. Najbardziej dziwnie czuje sie wtedy kiedy jestem zadowolony, szczesliwy nie wiem np z glupiej pogody, a mam te mysli, to wtedy po prostu glupieje

Ale przecież ja mam o wiele gorzej od tych, którzy to mieli i z tego wyszli