16 lat, d/d.

[Zdepersjonalizowany]

Witam. Nie wiem jak mam zacząć mówić... będę mówił własnymi słowami, proszę o wyrozumiałość. Mam 16 lat od 3 lat borykam się z dziwnym problemem, a mianowicie na przełomie 5 i 6 klasy podstawówki(teraz 3gim) z dnia nadzień dopadło mnie dziwne uczucie które nie ustąpiło do dziś, będzie najprościej jak opiszę Wam objawy w punktach, obawiam się że są to jakieś zaburzenia psychicznę. Proszę o pomoc ;(

Objawy:
-uczucie snu(prawie codziennie miewam dziwne uczucie jak bym "śnił na jawie")
-mam dziwne myśli samobójcze(nie bardzo zaawansowane, ale jednak są)
-odizolowałem się od ludzi(prawię cały czas siędzę w domu, z nikim się nie spotykam, nie wychodzę na dwór),
-kiedy już wyjdę wydaje mi się że ludzie się na mnie patrzą i to jest dla mnie trochę krępujące,
-czuję dziwny ucisk w głowie,
-zacząłem mało się odzywać (tzn. nie lubię rozmawiać z ludźmi na rl ;/)
-czasem mam zachwiania równowagi,
-czuję otępienie,
-jestem bardzo niezdarny(często rozlewam różne rzeczy, rozsypuje),
-czuję zmianę kondycji fizycznej(kiedyś jak byłem młodszy uwielbiałem biegać, grać w piłkę z kolegami, być aktywnym) a teraz nie potrafię grać w piłkę, może dziwnie to zabrzmi ale nie potrafię sprawnie i szybko biegać ;/,
-ogólnie nie mam koordynacji ruchowej,
-jestem spięty i nie mogę się "wyluzować",
-często nie śpię w nocy(leżę całą noc oglądając tv, nie mogę zasnąć)
-mam bardzo słabą pamięć, często nie wiem co się ze mną dzieje, gdzie jestem i co robiłem przed chwilą. ;/


Parę razy w życiu miałem dni kiedy wcale nie odczuwałem d/d, pełen 'Chillout'. W szkole luz, czułem się super! Ale niestety było to tylko 2 lub 3 razy.
Objawów jest wiele więcej, raz są silniejsze raz słabsze, zależy od sytuacji i w dużym stopniu od pogody. Kiedy jest bardzo słonecznie, czuje się świetnie, prawie wcale nie odczuwam powyższych objawów, a kiedy jest "ciemno" i ponuro, czuje się fatalnie.

Proszę o poważne odpowiedzi i o pomoc.
Pozdrawiam.

[klawiszq92]

Witaj, skoro tu trafiłeś to znaczy że masz problem. Czemu tak sobie boisz zaburzenia psychicznego? 90% osób na tym forum je ma, i żyją normalnie więc nie masz co się martwić to po pierwsze. Po drugie z tego co opisujesz to wskazuje tutaj wiele na derealizacje które takowym zaburzeniem jest i nie masz czego się bać! Powinieneś udać się do lekarza specjalisty, porozmawiać o tym z rodzicami. I nie bój się!

[Zdepersjonalizowany]

Rodzice to olewają, a wizyta u psychologa albo psychiatry nie wchodzi w grę, nie ma innego sposobu?

[klawiszq92]

jeśli to nie wchodzi w grę to ogromne ilości samozaparcia, wielka motywacja i chęć aby wygrać z tym. Czemu lekarz nie wchodzi w grę?

[Katie]

Moim zdaniem najpierw powinieneś zrobić sobie badania - eeg głowy, badania krwi, itd. skoro piszesz, że masz dziwny ucisk w głowie i zaburzenia koordynacji ruchowej.
Jeśli chodzi o to jak to pokonywać( a propos objawów psychicznych) rób wszystko odwrotnie. Nie izoluj się od ludzi! Wiem co piszę bo przez pierwsze kilka miesięcy prawie nigdzie nie wychodziłam. Później zaczęłam na siłę wychodzić z domu, spotykałam się ze znajomymi... Wiem, że w takim stanie ciężko jest normalnie żyć.. Ale trzeba próbować! Mi teraz jest o wiele lepiej! Piszesz, że masz problemy z zasypianiem - najlepszym sposobem na bezsenność moim zdaniem jest wyczerpujący sport (rower, bieganie).
Pozdrawiam!

[klawiszq92]

dodatkowo sport to zastrzyk hormonów do mózgu, dużo się mówi że pomaga przy DD. Rób wszystko jak robiłes nim zapadłes na to zaburzenie. Żyj i chciej żyć normalnie!

[Zdepersjonalizowany]

Dzięki wielkie za odpowiedzi! Macie rację, zacznę częściej grać w kosza, tak jak kiedyś i zacznę się spotykać ze znajomymi. A co najważniejsze odstawię trawkę! Pozdro

[michalo30]

Najważniejsze to nie dawać się i nie myśleć o tym . Może to zabrzmi trochę dziwnie , ale spróbuj ograniczyć wchodzenie na forum , tak ja zrobiłem i nie czytaj tego wszystkiego bo to nic nie daje , zajmij się lepiej czymś fajnym . Ja na początku kilka razy dziennie wchodziłem na różne fora i może mi to dało coś bo wyczytałem , że to przechodzi , ale teraz już mnie to nuży bo wiem że i tak nic więcej się nie dowiem . Przeczytaj sobie taki artykuł blog: Historia pewnej nerwicy.Jak mam złe chwile to mi to pomaga:)

[kingaa1997]

ja mam 14 lat i wogle nie wiem kim jestem logicznie wiem, ale do mojego zwalonego mózgu nic dociera. Jakbym teraz to nie ja pisała ;/

[Derealizacja]

Normalne w stanie dd - odpisałem Ci w Twoim temacie.