Cześć wszystkim.
W dużej mierze zawdzięczam sobie to, że pokonałem nieco ataki paniki, i lęk, jednakże dużo mi jeszcze pozostawił w spadku. Mam problem z moją wyobraźnią (widzę sceny jak uciekam przed demonami, czy jak ktoś mnie krzywdzi) oczywiście wkrętki w mojej wyobraźni pojawiły się po atakach paniki i ze strachu przed schizofrenią.

Jest jedna myśl jednak, która przeszkadza mi w dużej mierze. Wiem, że niejedna osoba tutaj miała podobny problem. Otóż przez DD ciągle się zastanawiam, czy to wszystko istnieje. Czy może ja po prostu śpię? Oczywiście, gdy na tej myśli się nie skupiam to dalej funkcjonuję jak funkcjonowałem, tylko że ta myśl zawsze wraca. Takie mam pytanie. Czy zna ktoś sposób żeby jakoś utwierdzić się w przekonaniu że ten świat jednak istnieje? Bo ta myśl też nakręca mój lęk. Starałem się już ją ignorować, obniżać wartość, ale ona nadal we mnie tkwi.

ja mówiłam sobie tak -no i bardzo dobrze dawaj mi więcej tego matrixa, mam to w dupie, a jak chcesz mi zwiększyć tego matrixa to dawaj nie boje sie i robiłam tak z każdą podobną durną myślą lękową

Ja robilem tak samo jak martyka mowi i dobrze na tym wyszedlem.
Bo samo dd powoduje odczucie nierealnosci wiec swiadome ciagle przekonywanie sie ze wszystko okey jest walka z wiatrakami. Lepiej tal dlugo cwiczyc ni nadawanie wartosci mysla i lękom az te stany zejda, wtecy nie trzeba sie juz przekonywac do tego.

ja i bez DD się czasem zastanawiam czy jawa czy sen
Każdy ma takie myśli czasami.

Wiesz co powiem Ci musisz robić to co robisz i po prostu uzbroić się w cierpliwość i starać się robić to coraz lepiej. Wiem jak to ciężko ale trzeba na to trochę czasu.

To nie ma znaczenia, jeśli nawet jest to sen to jest on całkiem prawdziwy z naszej perspektywy, więc po prostu funkcjonuj w nim i żyj najlepiej jak umiesz. Nie wiem czy można przeprowadzić test rzeczywistosci, chyba że satysfakcjonuje Cię uszczypnięcie się. Po prostu wykorzystuj rzeczywistość, w której jesteś bez rozkładania jej na czynniki pierwsze.

mam takie same mysli ale nie wiem czy czasem te mysli zawsze nie wystepuja jak nas odetnie derealka. I nie wiem czy sens jest w utwierdzaniu sie czy swiat jest prawdziwy, bo to w sumie samemu tobie sugerowac bedzie ze skoro sprawdzasz to moze nie jest. Lepiej uznac to ze nas odrealnilo z jakiegos powodu i czekac biernie i zarazem aktywnie robiac cos innego.