Zakładam wątek, bo nie widziałam żeby taki się pojawił.

Czy ktoś z Was doświadczał takiego strachu? Jak wiemy nerwica wiąże się z ciągłym napięciem, a w głowie pojawiają się różne obawy. U mnie wystąpił strach przed schudnięciem, brak apetytu a co za tym idzie, każdy posiłek jedzony w napięciu co wywołało u mnie strach przed schudnięciem. W głowie wyobraźnia podpowiadała obraz anorektyczki. Dodatkowo codziennie stawałam na wagę żeby zobaczyć czy przypadkiem nie schudłam.
Czy ktoś z Was miał podobne wariacje i jak sobie z tym radził?

Ja mam tak że jak chudne2to myślę że chora jestem na coś

Ja bałam sie jeść ze strachu przed bólem brzucha i biegunka, potem mało jadlam, bo czułam, ze wszystko mi szkodzi i w rezultacie schudlam. Przy wzroście 176 wazylam 54kg, czyli zlecialo mi ok 5kg. Moja mama z nerwicą wkrecila sobie u mnie anoreksje, codziennie pytala ile waze, więc i u mnie pojawila sie lękowa myśl, ze umre z niedozywienia. Balam sie wazyc, balam sie na siebie patrzeć, balam sie, ze to ze schudlam świadczy o nowotworze ukladu pokarmowego.... Teraz jem dużo, chetnie, a jak mnie mdli to jem na siłę. Przytylam, ale nadal jestem chuda, bo taka moja natura. strach przed schudnieciem musisz potraktowac jak lazda inną lękową myśl- zaakceptuj, ze to pierdolero, straszak, kolejna wkretka, zwykla mysl. Z tego co wiem, to Ty jesz, więc nie masz sie czego bać. A jesli nawet spadnie Ci kilka kg, to czy to bedzie dla Ciebie jakies wielkie nieszczęście? Chyba nie Jedz zdrowo, jesz nawet wtedy kiedy Cię odrzuca. Przejdzie! ❤

Oj... znam temat doskonale. U mnie wynika to z lekkiego kompleksu "szczupłości" . Po lekach trochę przybrałem, niewiele ale zawsze. Teraz boję się, że zacznę chudnąć, więc jem ile wlezie. Póki co udaje mi się tę wagę utrzymać, a że ostatnio ze stresu coś ssie mnie w żołądku ...

pudzianoska pisze:Ja bałam sie jeść ze strachu przed bólem brzucha i biegunka, potem mało jadlam, bo czułam, ze wszystko mi szkodzi i w rezultacie schudlam. Przy wzroście 176 wazylam 54kg, czyli zlecialo mi ok 5kg. Moja mama z nerwicą wkrecila sobie u mnie anoreksje, codziennie pytala ile waze, więc i u mnie pojawila sie lękowa myśl, ze umre z niedozywienia. Balam sie wazyc, balam sie na siebie patrzeć, balam sie, ze to ze schudlam świadczy o nowotworze ukladu pokarmowego.... Teraz jem dużo, chetnie, a jak mnie mdli to jem na siłę. Przytylam, ale nadal jestem chuda, bo taka moja natura. strach przed schudnieciem musisz potraktowac jak lazda inną lękową myśl- zaakceptuj, ze to pierdolero, straszak, kolejna wkretka, zwykla mysl. Z tego co wiem, to Ty jesz, więc nie masz sie czego bać. A jesli nawet spadnie Ci kilka kg, to czy to bedzie dla Ciebie jakies wielkie nieszczęście? Chyba nie Jedz zdrowo, jesz nawet wtedy kiedy Cię odrzuca. Przejdzie! ❤

U mnie na szczęście wszyscy podchodzą do tego normalnie. Mama mi mówi, że nie mam się co przejmować przecież, najwyżej schudnę. A co najlepsze jak staję na wagę to ona ani drgnie, cały czas ta sama waga