Jeżeli mam do czynienia z ruminacjami na jakis nie istotny temat, to sprawa wydaje sie prosta. Przestać to wałkować. Co zrobic jeżeli mam ważną rzecz do przemyslenia i zależy mi na wyciągnięciu jakichś wniosków z tych przemyśleń, a analizując ten temat nie mogę ich uzyskać, bo stało się to ruminacją? Z jednej strony koniecznie chce wiedzieć co zrobić z tą sprawą, a z drugiej ta analiza stała się ruminacją i myślenie o tym dalej powoduje u mnie napięcie i somaty.

Jak poradzić sobie z sytuacją kiedy mam natrętne wątpliwości co do analizy jakiegoś tematu, natrętną chęć analizowania go, a kiedy to robię to pojawia sie mocne napięcie i somaty ale jak tego nie robię, to pojawia sie napięcie , natrętne wątpliwości i dyskomfort psychiczny? Tak źle i tak niedobrze. Co zrobić ? Mój umysł jakby nie umie myśleć normalnie i logicznie ale dokuczają mi te ruminacje. Mam takie odczucia, że bez przeprowadzania tych analiz i upewnienia sięw tych sprawach na 100% nigdy nie uwolnie soe od tych ruminacji.

No ale te ostatnie odczucia, ze musi to być na full analizowane to już sprawka nerwy. A problem realny do przemyślenia może sobie zapisz gdzieś i zapisz 2,3 rozwiązania i powiedz stop. Bo im więcej tym gorzej.