Lęk przed czynami niemoralnymi

AgnieszkaM · 8 sierpnia 2025, o 17:54

Hej!

Słuchałam nagrań Divovica i tam dziewczyna pisała, że żeby mieć pewność że nie jest homoseksualistka musiałaby się przespać z dziewczyną i sprawdzić czy jej się to podoba czy nie. Tam Victor odpowiedział, że nie koniecznie, że chodzi w tym o sprawdzanie nerwicy długofalowe czyli zajmuje się życiem, wszystkim a te myśli niech sobie płyną. Ja mam POCD i od razu pojawiły się myśli czy może ja z ciekawości coś zrobię dziecku, bo będę chciała sprawdzić czy mi się to podoba. Oczywiście ja tego nie chce, przerażają mnie te myśli. Potem myśli, że może będę chciała sprawdzić czy osiągnę tak orgazm... Znowu lęk. Boje się siedzieć obok dziecka, odnoszę wrażenie, że jestem jakaś nienormalna. Kto zdrowy rozkminia takie rzeczy... Mam już tak serdecznie dosyć, że najchętniej rzuciłabym to wszystko w cholerę...a nie potrafię

Plathon · 11 sierpnia 2025, o 00:07

Agnieszka! Najważniejsze jest uspokoić emocje i mieć przekonanie, że się z tego wyjdzie.
Ja mocno Tobie współczuję bo przechodziłem to samo. A czy konsultowałaś się z jakimś dobrym seksuologiem?

AgnieszkaM · 11 sierpnia 2025, o 11:33

Plathon pisze: ↑
11 sierpnia 2025, o 00:07
Agnieszka! Najważniejsze jest uspokoić emocje i mieć przekonanie, że się z tego wyjdzie.
Ja mocno Tobie współczuję bo przechodziłem to samo. A czy konsultowałaś się z jakimś dobrym seksuologiem?

Kontaktowałam się ale z psychologiem. Moje myśli skaczą jak szalone. Najpierw lęk przed tym, że nie zapanuje nad popędem, potem wrażenie, że dzieci mnie pociągają dokładnie tylko moje, bo z innymi dziećmi nie mam w ogóle takich myśli, a teraz, że jestem czegoś ciekawa, że skąd mam wiedzieć i że jak spróbuję to się dowiem i teraz się boje, że przez nerwicę spróbuję. Najchętniej uciekłabym z domu. Czuje się jak wariatka

Kingpro · 13 sierpnia 2025, o 14:41

Witam a powiedzcie mi czy to normalne że mam w głowie że chce mieć nerwicę że mi z nią dobrze ,że bez niej wcześniej to było mi źle że chce coś zrobić synowi czy to możliwe że w głowie mi już się pomieszało i złe rzeczy uważam za dobre i że będę szczęśliwy z tą nerwicą i tymi chęciami .

Kingpro · 13 sierpnia 2025, o 14:47

Kingpro pisze: ↑
13 sierpnia 2025, o 14:41
Witam a powiedzcie mi czy to normalne że mam w głowie że chce mieć nerwicę że mi z nią dobrze ,że bez niej wcześniej to było mi źle że chce coś zrobić synowi czy to możliwe że w głowie mi już się pomieszało i złe rzeczy uważam za dobre i że będę szczęśliwy z tą nerwicą i tymi chęciami .

AgnieszkaM · 13 sierpnia 2025, o 18:16

Kingpro pisze: ↑
13 sierpnia 2025, o 14:41
Witam a powiedzcie mi czy to normalne że mam w głowie że chce mieć nerwicę że mi z nią dobrze ,że bez niej wcześniej to było mi źle że chce coś zrobić synowi czy to możliwe że w głowie mi już się pomieszało i złe rzeczy uważam za dobre i że będę szczęśliwy z tą nerwicą i tymi chęciami .

Nie, nie pomieszało Ci się. Ja mam POCD i miałam tak posrane myśli, że szok. Miałam myśli, że w sumie dziecią molestowanie nie szkodzi i wiesz co? Byłam przekonana, że jestem jakaś pieprznieta zdrowo, lęk urósł. Czyli stało się to o co nerwicy chodzi. Wywołała we mnie niepewność i niepokoj. Jakbyś był szczęśliwy to byś nie szukał tu pomocy

to wrażenie to sztuczka nerwicy

Takasobieja · 16 sierpnia 2025, o 07:31

Ja miałam myśli, że skoro dzieci to istoty seksualne, to przecież można o nich myśleć pod kątem seksualnym. I oczywiście mnóstwo analiz w tym temacie. Ciekawe, co jeszcze człowiekowi przyjdzie do głowy.

Kingpro · 16 sierpnia 2025, o 08:13

Witam coś dziwnego ze mną się dziejeam myśli i chęci że coś synowi zrobię ale doszły mysli że chce być w nerwicy że dobrze mi z nią i że czuje się teraz lepiej niż jak jej nie miałem to tak jak bym oszukiwał siebie i w to wierzył jak próbuję powiedzieć sobie że to nerwica to od razu mam w głowie odpowiedź że nie że ja tak chce a lek mnie trzęsie okropny

Takasobieja · 16 sierpnia 2025, o 08:30

Mam podobnie - jak tylko jest lepiej i uda mi się choć na chwilę uwierzyć w to, że to tylko myśli, to zaraz przychodzi wątpliwość, że oszukuję samą siebie, że moje myśli były tak realne, że to nie może być tylko nerwica, że ja tego naprawdę chciałam i tak w kółko. A co sobie myślisz w chwilach, kiedy jest lepiej?