Cześć

Zwracam się do was z prośbą propozycji radzenia sobie z danymi myślami oraz obawami. Otóż ostatnio nachodzą mnie obawy oraz jedno męczące pytanie.
obawy:
- co jeśli po śmierci nic nie ma
- co jeśli Bóg nie istnieje itp.
pytanie:
- czym tak właściwie jest życie
Niespełniona filozofka, myślałby kto . Jednak naprawdę przyprawia mnie to o przysłowiową „gęsią skórkę”, a w praktyce - nogi z waty.
Pomijając to, mam takie uczucie „dziwności”, które ciężko jakkolwiek scharakteryzować. Również sytuacja pomiędzy Rosją a Ukrainą nie sprzyja moim lękom.

Też tak mam ostatnio. Tzn chyba odkład pamiętam zdarza mi się czasami tak myśleć. W ogóle dużo analizuje. Zastanawiam się czy to ma sens. Czy mi się jeszcze chce. Czy warto. Ale po co to wszystko

Na te pytania nie znajdziecie odpowiedzi. Im dłużej będziecie nad tym się zastanawiać, tym gorzej. Skupcie się na życiu, a nie śmierci.

Bardzo Ci się pogorszy jeśli napisze, że po śmierci nic nie ma, a Bóg nie istnieje i szkoda sobie tym głowe zawracać?