Witam, zaszczyciłem swoją obecnością u psychiatry. Diagnoza postawiona to zaburzenie osobowości, wiem że pewnie mógł bym poczytać o tym w postach , ale staram się nie czytać innych wpisów. Proszę mi powiedzieć jak najskuteczniej wyjść z tego "bajora" i co to oznacza te pojęcie ,bo zwariuje..Caly czas "kontroluje" swoje emocje. Dodam ze mam problemy z kontaktami z ludźmi a dokładnie mówiąc z nakrecaniem sie na kazde tego typu spotkanie. Boję się że zawsze będę sam, nawet myśl ze będę musial jutro odwiedzić groby napawa mnie lękiem. Co prawda wszystko mija ale później wraca jak bumerang.Czasami pójście do sklepu porównuje z wejściem na rysy.... za odpowiedź z góry dziękuję. P.s. miszkam sam od 3 lat , czy to moze mieć wplyw na moje zachowanie???

Najskuteczniejsze wyjście w leczeniu zaburzeń osobowości to terapia i najlepiej grupowa Takie zastanowienie się jaką odczuwasz emocje to nic złego. Jak zaczynasz wszystko kontrolować to już gorzej.

Ciekawy jestem, co oznacza, że ,,kontrolujesz" swoje emocje? Jak to rozumiesz?

To, że mieszkasz sam od 3 lat to trudno stwierdzić, czy ma wpływ, ale... to może być działanie Twoich mechanizmów -> ,,mam problemy z kontaktami z innymi ludzmi" więc lepiej tych kontaktów unikać, aby nie odczuwać dyskomfortu