Czesc chciałem podzielić sie tym jak zaczynały sie moje zaburzenia. Pojawiły sie w formie obsesji na temat linii prostej, ktora uznałem za formę kształtu idealnego, ciagle sie zastanawiałem czy jest mozliwe aby takowa istniała, nie mogłem sie na niczym skupić. Bałem sie ze jest niemożliwa i ciagle zadręczałam sie myślami o tym. Czy Wy mieliście albo macie podobne doświadczenia z myśleniem o jakiejs w zasadzie nierealnej idei?

Tak.
Zadreczalem się np jak to jest że ja mówię takim językiem jak dobieram słowa i im bardziej zaczalem nad tym sie zastanawiac tym wiekszy lęk mnie brał.
U ciebie jest linia i jal będziesz rozkminiał czy jest możliwa czy nie to tez mozesz odczywac coraz wiekszy lęk i chęci obsesyjnego myślenia o tym. Takie natręctwo jak każde inne.

Też miałem krótki czas to ze słowami ale nie zastanawiałem się jak to jest, że ja mówię tylko czy moje słowa są w pełni prawidłowe i chwilami miałem tak, że powinny być idealniejsze i lepsze.

A mieliście takie "fantazje" na temat wlasnie linii prostej? Akurat wkwestii jezyka/ wypowiedzi to, oczywiscie pod warunkiem ze nie jest natręctwem, nie jest źle jak człowiek sie nad tym pochyli a sama w sobie prosta w tym momencie nie jest juz dla mnie takim problemem, tylko jestem ciekaw czy takie akurat "geometryczne problemy" mieliście