Może wróć sobie na 10 i zobaczysz .Poczekaj na 10 parę dni może będzie lepiej.

Dokładnie, tempo za szybkie jest. Ogólnie przy antydepresantach przy odstawianiu liczą się dwie rzeczy - wahania neuroprzekaźników ale jest też druga rzecz, o ktorej nikt nie mówi - wrażliwość receptorów, które dotychczas dostawały określoną dawkę substancji. To jest jeden z częstszych problemów odstawiania tak naprawdę. A prawie każdy to pomija.
Jak kolega napisał co 5 mg i to najlepiej co 10 dni, a ostatnią 5 to tak ze 2 tygodnie.
Myśli samobójcze mogą się pojawiać przy wkręcaniu ssri i odstawianiu. To są jednak myśli tylko mimo wszystko, chęci kończyć życia nie masz Myśli same w sobie nie przerodzą się w chęci.

Zaznaczam, że sposób odstawiania leku, który opisałem jest moją prywatną opinią

Dziękuję za odpowiedzi.
Jak długo po odstawieniu równowaga może pozostawać zachwiana i kiedy receptory stracą swoją wrażliwość?
Mam dzisiaj lepszy dzień chociaż wiem, że do wieczora może się to zmienić. Sama nie wiem czy wchodzić spowrotem na tą paro. Trochę szkoda mi tego czasu w którym pozostaje w "trzeźwości" i nie wiem czy powrót do leków nie byłby moją osobistą porażką. W sumie przez ten czas odstawiania wszystko zmienia się jak kalejdoskopie. Jednego dnia myślę, że jest już fajnie a następnego mam chęć sobie strzelić w łeb, ale takie stany są chyba nieuniknione w czasie redukcji dawki.

Zaplątana pisze: ↑

7 marca 2019, o 08:49

Dziękuję za odpowiedzi.
Jak długo po odstawieniu równowaga może pozostawać zachwiana i kiedy receptory stracą swoją wrażliwość?
Mam dzisiaj lepszy dzień chociaż wiem, że do wieczora może się to zmienić. Sama nie wiem czy wchodzić spowrotem na tą paro. Trochę szkoda mi tego czasu w którym pozostaje w "trzeźwości" i nie wiem czy powrót do leków nie byłby moją osobistą porażką. W sumie przez ten czas odstawiania wszystko zmienia się jak kalejdoskopie. Jednego dnia myślę, że jest już fajnie a następnego mam chęć sobie strzelić w łeb, ale takie stany są chyba nieuniknione w czasie redukcji dawki.

To musi być Twoja decyzja. Jak zrobisz - tak będzie dobrze. Jak to mawiala babka z rancza. Ja miałam tak samo, stany lękowe mega nasilone, że głowa mała co się że mną działo. Więc wiem co czujesz. Prawie wróciłam do lekow - bliscy mnie bardzo namawiali, ale w pewnym momencie znalazłam w sobie tyle siły i akceptacji, że aż nie mogę w to uwierzyć. Przetrwałam, ale uważam, że był to najgorszy czas w moim życiu. Poza tym leki owszem nasilają leki, ale problem jest taki, że to niewyleczona nerwica tak szaleje. Oraz oczekiwania :). Trzymam za Ciebie kciuki. Pamiętaj, że nic nie trwa wiecznie I wszystko się wycisza z czasem.

SasankaLesna pisze: ↑

7 marca 2019, o 09:11

Zaplątana pisze: ↑

7 marca 2019, o 08:49

Dziękuję za odpowiedzi.
Jak długo po odstawieniu równowaga może pozostawać zachwiana i kiedy receptory stracą swoją wrażliwość?
Mam dzisiaj lepszy dzień chociaż wiem, że do wieczora może się to zmienić. Sama nie wiem czy wchodzić spowrotem na tą paro. Trochę szkoda mi tego czasu w którym pozostaje w "trzeźwości" i nie wiem czy powrót do leków nie byłby moją osobistą porażką. W sumie przez ten czas odstawiania wszystko zmienia się jak kalejdoskopie. Jednego dnia myślę, że jest już fajnie a następnego mam chęć sobie strzelić w łeb, ale takie stany są chyba nieuniknione w czasie redukcji dawki.

To musi być Twoja decyzja. Jak zrobisz - tak będzie dobrze. Jak to mawiala babka z rancza. Ja miałam tak samo, stany lękowe mega nasilone, że głowa mała co się że mną działo. Więc wiem co czujesz. Prawie wróciłam do lekow - bliscy mnie bardzo namawiali, ale w pewnym momencie znalazłam w sobie tyle siły i akceptacji, że aż nie mogę w to uwierzyć. Przetrwałam, ale uważam, że był to najgorszy czas w moim życiu. Poza tym leki owszem nasilają leki, ale problem jest taki, że to niewyleczona nerwica tak szaleje. Oraz oczekiwania . Trzymam za Ciebie kciuki. Pamiętaj, że nic nie trwa wiecznie I wszystko się wycisza z czasem.

Ja jako takich lęków nie odczuwam. Po prostu wpadłam w straszny dół + te myśli. Wydaje mi się, że to depresja.

Zaplątana pisze: ↑

6 marca 2019, o 22:34

Strasznie męczą mnie myśli samobójcze mimo, że nigdy nie miałam z nimi problem. Czy to normalne żeby w czasie odstawiania dostać nagle takich myśli, popaść w aż taką beznadzieję? A co jeśli wrócę do paroksetyny a one nie ucichną?

Ja miałem takie myśli gdy wchodziłem w Asertin. Ogólnie to był najgorszy okres mojej nerwicy... Lek na początku znacznie pogorszył moje myśli i samopoczucie. Na szczęście minęło w ciągu około 2 tygodni. Po prostu nagle samo zniknęło.

Teraz w kwietniu mam schodzić z leku, ale będę jeszcze ustalać strategię z lekarzem. Biorę od około 8 miesięcy Asertin 50 mg. Macie jakieś rady jak przetrwać schodzenie z leku? Strasznie się tego boje, bardziej niż nerwicy i chce się do tego jak najlepiej przygotować.

Victor pisze: ↑

6 marca 2019, o 22:52

Dokładnie, tempo za szybkie jest. Ogólnie przy antydepresantach przy odstawianiu liczą się dwie rzeczy - wahania neuroprzekaźników ale jest też druga rzecz, o ktorej nikt nie mówi - wrażliwość receptorów, które dotychczas dostawały określoną dawkę substancji. To jest jeden z częstszych problemów odstawiania tak naprawdę. A prawie każdy to pomija.
Jak kolega napisał co 5 mg i to najlepiej co 10 dni, a ostatnią 5 to tak ze 2 tygodnie.
Myśli samobójcze mogą się pojawiać przy wkręcaniu ssri i odstawianiu. To są jednak myśli tylko mimo wszystko, chęci kończyć życia nie masz Myśli same w sobie nie przerodzą się w chęci.

Zaznaczam, że sposób odstawiania leku, który opisałem jest moją prywatną opinią

Ja miałem takie myśli gdy wchodziłem w Asertin. Ogólnie to był najgorszy okres mojej nerwicy... Lek na początku znacznie pogorszył moje myśli i samopoczucie. Na szczęście minęło w ciągu około 2 tygodni. Po prostu nagle samo zniknęło. Teraz w kwietniu mam schodzić z leku, ale będę jeszcze ustalać strategię z lekarzem. Biorę od około 8 miesięcy Asertin 50 mg. Macie jakieś rady jak przetrwać schodzenie z leku? Strasznie się tego boje, bardziej niż nerwicy i chce się do tego jak najlepiej przygotować.

Perspektywa znowu tak przytłaczających myśli jest bardzo dołująca. Wprawdzie wiem już z czym ma do czynienia, mam wiedzę i trochę praktyki, więc powinienem lepiej przetrwać schodzenie niż wchodzenie w to. Do tego wtedy te myśli przetrwałem w bardzo trudnym życiowym okresie, sporo czasu też byłem sam na delegacjach i z tym natłokiem siedziałem w samotności. Teraz sporo kwestii zostało rozwiązanych, nigdzie nie będę wyjeżdżać i obok będzie rodzina więc wierzę, że będzie znacznie lepiej, ale mimo to są obawy.

Lekarz co mi zapisał te tabletki, to jak cukierki - bez tłumaczenia niczego, za i przeciw, informacji, że mogę najpierw spróbować samemu z tym walczyć, nawet nie powiedział co mi dolega. Stwierdził nawet, że można przy tym pić alkohol od czasu do czasu ;D Dopiero na terapii, forum i książek poznałem co to zaburzenia lękowe.

Ja odstawilam esci dokladnie miesiac temu i to tak dosyc drastycznie gdyz zaczelam miewac ataki lęku to sama to zrobilam gdyz na kobiece przypadlosci dostalam inne leki kforych nie mozna laczyc z ssri. Oczywiście mialm uboki tragiczne ale poprostu żyłam dalej, nie wkrecalam sie w nie. Przyspisszylam tylko decyzje doktora mego, gdyz wiedzial ze na wiosne wszytskie tabsy przejda do historii. To tylko i moze az nasze rozchwiane myśli lękowe.......powodzenia i pamietaj ze myśl to tylko myśl, nie jest wstanie NIC ci zrobic

Nie weszłam spowrotem na paro, ale dziś mam wątpliwości czy dobrze zrobiłam. Znów mnie przytłacza ta cholerna rozpacz nie do opanowania. 2 dni było w miarę ok a tu nagle bum. Kiedy się to skończy

I do tego jeszcze to ciągłe zdenerwowanie, czuję jakbym miała wybuchnąć.

Ja odstawiam mirtor. Bralem 30 mg na noc, bo miałem problemy ze snem. Bez problemu po nim przesypialem noc. Po konsultacji z lekarzem zeszlem na 15mg, potem na 7,5. Aż w końcu od tygodnia całkowicie zszedlem. Oprócz tego biorę Fluoksetyne 40mg. Niestety po odstawieniu mirtoru spałem gorzej a dziś wstałem z atakiem paniki.

jestemjakajestem pisze: ↑

8 marca 2019, o 20:59

Ja odstawilam esci dokladnie miesiac temu i to tak dosyc drastycznie gdyz zaczelam miewac ataki lęku to sama to zrobilam gdyz na kobiece przypadlosci dostalam inne leki kforych nie mozna laczyc z ssri. Oczywiście mialm uboki tragiczne ale poprostu żyłam dalej, nie wkrecalam sie w nie. Przyspisszylam tylko decyzje doktora mego, gdyz wiedzial ze na wiosne wszytskie tabsy przejda do historii. To tylko i moze az nasze rozchwiane myśli lękowe.......powodzenia i pamietaj ze myśl to tylko myśl, nie jest wstanie NIC ci zrobic

Hej a jaka dawke esci bralas?

Candy pisze: ↑

14 kwietnia 2020, o 10:37

jestemjakajestem pisze: ↑

8 marca 2019, o 20:59

Ja odstawilam esci dokladnie miesiac temu i to tak dosyc drastycznie gdyz zaczelam miewac ataki lęku to sama to zrobilam gdyz na kobiece przypadlosci dostalam inne leki kforych nie mozna laczyc z ssri. Oczywiście mialm uboki tragiczne ale poprostu żyłam dalej, nie wkrecalam sie w nie. Przyspisszylam tylko decyzje doktora mego, gdyz wiedzial ze na wiosne wszytskie tabsy przejda do historii. To tylko i moze az nasze rozchwiane myśli lękowe.......powodzenia i pamietaj ze myśl to tylko myśl, nie jest wstanie NIC ci zrobic

Hej a jaka dawke esci bralas?

A odstawiasz? Z esci się nie schodzi najgorzej, nerwica może wrócić, ale zależy co z tą nerwicą robiłaś ja chyba niewiele, choć psychiatra mówi mi inaczej. Tak czy siak nie bój się samego odstawienia.

chrzysztof pisze: ↑

15 kwietnia 2020, o 12:13

Candy pisze: ↑

14 kwietnia 2020, o 10:37

jestemjakajestem pisze: ↑

8 marca 2019, o 20:59

Ja odstawilam esci dokladnie miesiac temu i to tak dosyc drastycznie gdyz zaczelam miewac ataki lęku to sama to zrobilam gdyz na kobiece przypadlosci dostalam inne leki kforych nie mozna laczyc z ssri. Oczywiście mialm uboki tragiczne ale poprostu żyłam dalej, nie wkrecalam sie w nie. Przyspisszylam tylko decyzje doktora mego, gdyz wiedzial ze na wiosne wszytskie tabsy przejda do historii. To tylko i moze az nasze rozchwiane myśli lękowe.......powodzenia i pamietaj ze myśl to tylko myśl, nie jest wstanie NIC ci zrobic

Hej a jaka dawke esci bralas?

A odstawiasz? Z esci się nie schodzi najgorzej, nerwica może wrócić, ale zależy co z tą nerwicą robiłaś ja chyba niewiele, choć psychiatra mówi mi inaczej. Tak czy siak nie bój się samego odstawienia.

Bede za jakies 5 mc biore 5 mg

Candy pisze: ↑

6 maja 2020, o 22:44

chrzysztof pisze: ↑

15 kwietnia 2020, o 12:13

Candy pisze: ↑

14 kwietnia 2020, o 10:37

Hej a jaka dawke esci bralas?

A odstawiasz? Z esci się nie schodzi najgorzej, nerwica może wrócić, ale zależy co z tą nerwicą robiłaś ja chyba niewiele, choć psychiatra mówi mi inaczej. Tak czy siak nie bój się samego odstawienia.

Bede za jakies 5 mc biore 5 mg

To luz, odstawisz bez problemu