Hejka, piszę ponieważ nie będę ukrywać że jest mi ciężko z tą sytuacją i potrzebuje jakiegoś nakierowania czy myślicie że może być to nerwica, ocd?
Ogólnie tak jestem biologicznie kobietą, w gimnazjum miałam koleżankę, która pewnego razu oznajmiła nam że jest trans chłopakiem i tutaj miałam swoje pierwsze w życiu zetknięcie w tym temacie. Dzieci raczej zareagowały mało tolerancyjnie, najgorsze było to że ja po kilku dniach, a nałożył się na to również odcinek top model z trans uczestniczka uwikłałam się w problem pod tytułem a co jeśli ja też tak mam, zaczęłam przeglądać różne fora z osobami trans, pamiętam jak jeden chłopak pisał na forum (biologicznie dziewczyna) że właśnie czuję się chłopakiem i pamiętam wtedy swoją myśl, czuć się chłopakiem czyli jak? Wydaje mi się że wtedy kompletnie nie rozumiałam pojęcia czuć się dana płcią. Ogólnie problem toczył się jakieś 3 lata gdzie codziennie starałam się się odkryć czy może jestem trans (albo bardziej jaka jest moja tożsamość), myślałam o tym dzień w dzień, przebierałam się np w męskie koszulki, koszulę, mówiłam do siebie męskimi zaimkami sprawdzałam jak się czuję, bez przerwy miałam leki i myśli kim jestem. Pewnego dnia zmęczona tym tematem powiedziałam sobie dobra, będzie co będzie (bałam się że jak przestanę o tym myśleć to okaże się że czuję się mężczyzną) i przestałam zaczęłam ignorować te myśli. Trwało to może dwa dni i pamiętam jak poczułam się bardzo kobieco, te myśli odeszły, nie miałam najmniejszych wątpliwości że jestem kobietą, sprawiało mi bardzo dużą satysfakcję ubieranie się kobieco, malowanie itp. Trwało to 4 lata aż gdzieś do maja tego roku gdzie miałam myśli albo poczucie, (ciężko mi to zidentyfikować) że powinnam mówić o sobie i używać męskich zaimków typu chciałem, poszedłem itp. To poczucie spowodowało lekką konsternację w moim ciele i delikatne wątpliwości co się dzieje, ale mówiłam sobie że wiem że jestem kobietą, wiec nie jestem trans, więc nie będę używać męskich zaimków. Z czasem to poczucie o męskich zaimkach się utrzymywało a ja zaczęłam znowu zastanawiać się czy może nie czuję się mężczyzną, no bo skoro mam takie poczucie? Czy na pewno jestem kobietą skoro mam takie myśli potem zaczęłam to testować i używać męskich zaimków sama do siebie, pamiętam jak kiedyś jak jechałam autem miałam poczucie że czuję się męsko, nie jest to tożsamość płciową ale ja tu określam bardziej mój stan głowy po prostu takie poczucie czuję się męsko, jakby energię, jestem w stanie to określić jak np czujemy jakiś zapach to ja czuję tą energię ale w głowie jakkolwiek to nie brzmi. Wracając pamiętam jak jechałam autem czułam w sobie tą męską energię i miałam znowu albo myśli albo poczucie, bo tak jak mówię ciężko mi to zidentyfikować że moja ekspresja powinna być męska że w zgodzie z tą męską energią powinnam zachowywać się jak stereotypowy facet, bo jeśli nie to okłamuje siebie i innych bo nie jestem w zgodzie z tą energią. Zachowując się „męsko” czułam jak ta męska energia się rozładowuje jednak wydaje mi się że to wtedy nie ja, w sensie ok ta męska energia jest gdzieś uzewnętrzniana ale wiem w głębi że to nie jest moja osobowość, tylko bardziej zabawa, gra. Czasem mam poczucie że mam męskie ciało co powoduje u mnie bardzo duże napięcie w klatce oraz dyskomfort, nienawidzę się tak czuć. Wczoraj będąc ze znajomymi miałam poczucie że powinnam się zachowywać stereotypowo męsko, pojawiło się to poczucie czucia się męsko i wiem że to poczucie się wtedy zmniejsza gdy tak robię ale ja nie chcę, czuję się wtedy brudno, źle. Zawsze dążyłam do tego żeby mieć filigranowa, kobieca sylwetkę, jakiś tydzień temu myślałam o powiększeniu biustu, wiem ze czuje sie kobieta ale mam te myśli albo wczoraj gdy zaczelam sie „czuć męsko z czym czułam się okropnie miałam myśli w głowie, albo raczej myślałam po męsku w sensie czułam jak myślałam o czymś męski głos, jakby moje myśli, w tych myślach przez ten czas mówiłam męskimi zaimkami. Czuje takie rozdwojenie bo wiem w głębi że identyfikuje się z kobietami, ale te myśli np tak jak wczoraj masz męskie ciało (moja biologia jest kobieca), jesteś zbyt męska, czujesz się męsko, powinnaś przyjąć męska ekspresje tylko że ja chcę być kobieca i serio czuję się tragicznie gdy ten stan mi się pojawia. Staram się traktować te myśli jak intruza gdy się pojawiają albo ta męska energia to wcześniej mówiłam siebie to nie moje myśli to obcy i powiem wam że wtedy pojawiało się napięcie w klatce ale to poczucie czucia się męsko było mniejsze i w końcu te myśli też odeszły ale dwa dni temu robiłam sobie medytacje na rozluźnienie ciała, trwała pół godziny, czułam podczas niej bardzo mocne napięcie i pod koniec pojawiło się u mnie wlansie teraz nie pamiętam czy najpier poczucie tej męskiej energii=czuję się męsko, czy myśl ale wydaje mi się że poczucie i znowu te myśli w mojej głowie jakby automatyczne może ja nie jestem dziewczyną, powinnaś być bardziej męska (ekspresja) a może oszukujesz siebie + to poczucie czucia się męsko przy czym ja wiem powiem że na 90% że w głębi duszy identyfikuje się z kobietami, wiem że chciałabym mieć bardziej kobiece ciało, że nie chciałabym pełnić roli mężczyzny. Jestem tymi moimi myślami i tą męską energią po prostu zmęczona, nienawidzę tego stanu. Jeśli chodzi o inne natrętne myśli to miałam już o byciu lesbijka, o potrąceniach, chorobach u psychiatry nie byłam ale psycholog stwierdził że mam zaburzenia lękowe. Jestem w terapii u psychoterapeuty ale jest mi niezręcznie mówić o tym i stwierdziłam że może napiszę tutaj, co wy myślicie, widzicie tutaj jakieś symptomy np ocd, czy nerwicy?
Może ktoś miał podobnie?
Będę bardzo wdzięczna za pomoc i jakieś nakierowanie