Mam dość i nie wiem co dalej

weird_thoughts · 2 grudnia 2017, o 23:44

Też zawsze miałam takie podejście, ale że aktualnie każdy dzień jest gorszy od drugiego to popadam w taki nastrój... Dziś kiedy fizycznie się źle czułam, usłyszałam od matki, że zachowuję się nienormalnie. Niby mam dystans do takiego dogadywania, ale przykro takie rzeczy słyszeć od bliskiej osoby. Do tego moje nerwicowe ja i tak się zaraz odezwie - a może ty już zwariowałaś?

eiviss1204 · 3 grudnia 2017, o 23:32

weird_thoughts pisze: ↑
2 grudnia 2017, o 23:44
Też zawsze miałam takie podejście, ale że aktualnie każdy dzień jest gorszy od drugiego to popadam w taki nastrój... Dziś kiedy fizycznie się źle czułam, usłyszałam od matki, że zachowuję się nienormalnie. Niby mam dystans do takiego dogadywania, ale przykro takie rzeczy słyszeć od bliskiej osoby. Do tego moje nerwicowe ja i tak się zaraz odezwie - a może ty już zwariowałaś?

Nie jest to żadne zwariwanie

Typowa analiza lękowa. To,że boisz się zostac sama,bo zwariujesz - Boże jak ja dobrze to znam

Miałam to samo,balam sie zostac w domu,bo myslalam,ze moze wtedy strace kontrolę i dostane omamow,nie będę miec swiadomosci i oszaleje. Przechodzilam przez to samo. Grunt to zaakceptowac to co się teraz dzieje z wkręcaniem sobie chorob psychicznych jet taki problem,ze nie wystarczy isc na ekg gdzie wszystko wychodzi w badaniach. Z chorbami psychicznymi jest nieco inaczej,zaczyna powatpiewac się w swoja swiadomosc w to co sie dzieje jeszcze jak dochodzi do tego derealizacja czy depersona to juz w ogole wydaje się nam ,ze jestesmy chorzy. Uspokoj się posluchaj nagran jesli to robilas zrob to jeszcze raz, po takich upadkach trzeba się podnosic i isc dalej...jednoczesnie akceptujac fakt,ze jakis czas tak będzie i za kazdym razem kiedy dzien nie bedzie wysmienity miec ta wyrozumialosc dla siebie i pokore do tego stanu. Nerwica mija,ale tzw upadki zdarzaja się kazdemu z nas,ale zawsze one czegoś ucza, z czasem są mniej intensywne i trwaja krotko

ewelinka1200 · 4 grudnia 2017, o 10:58

A wystarczy tylko ,,nie rozmawiac z tymi myslami,,

weird_thoughts · 5 grudnia 2017, o 15:09

eiviss1204 pisze: ↑
3 grudnia 2017, o 23:32

weird_thoughts pisze: ↑
2 grudnia 2017, o 23:44
Też zawsze miałam takie podejście, ale że aktualnie każdy dzień jest gorszy od drugiego to popadam w taki nastrój... Dziś kiedy fizycznie się źle czułam, usłyszałam od matki, że zachowuję się nienormalnie. Niby mam dystans do takiego dogadywania, ale przykro takie rzeczy słyszeć od bliskiej osoby. Do tego moje nerwicowe ja i tak się zaraz odezwie - a może ty już zwariowałaś?
Nie jest to żadne zwariwanie Typowa analiza lękowa. To,że boisz się zostac sama,bo zwariujesz - Boże jak ja dobrze to znam Miałam to samo,balam sie zostac w domu,bo myslalam,ze moze wtedy strace kontrolę i dostane omamow,nie będę miec swiadomosci i oszaleje. Przechodzilam przez to samo. Grunt to zaakceptowac to co się teraz dzieje z wkręcaniem sobie chorob psychicznych jet taki problem,ze nie wystarczy isc na ekg gdzie wszystko wychodzi w badaniach. Z chorbami psychicznymi jest nieco inaczej,zaczyna powatpiewac się w swoja swiadomosc w to co sie dzieje jeszcze jak dochodzi do tego derealizacja czy depersona to juz w ogole wydaje się nam ,ze jestesmy chorzy. Uspokoj się posluchaj nagran jesli to robilas zrob to jeszcze raz, po takich upadkach trzeba się podnosic i isc dalej...jednoczesnie akceptujac fakt,ze jakis czas tak będzie i za kazdym razem kiedy dzien nie bedzie wysmienity miec ta wyrozumialosc dla siebie i pokore do tego stanu. Nerwica mija,ale tzw upadki zdarzaja się kazdemu z nas,ale zawsze one czegoś ucza, z czasem są mniej intensywne i trwaja krotko

Dziękuję za odpowiedź!

Wydaję mi się, że teraźniejszy lęk rozpracowałam - mam słabsze chwile, ale wiem, że to ' tu i teraz' minie. Tyle, ze nerwica wymyśliła u mnie obawy, że zwariuję w przyszłości, że wtedy na pewno już oszaleję, że wszystko się u mnie skumuluje i będzie to idealna droga ku zwariowaniu, CHAD czy czegoś psychicznego

A ogólnie jak wyszłaś z tego lęku przed zostaniem samemu w domu?

eiviss1204 · 5 grudnia 2017, o 18:41

weird_thoughts pisze: ↑
5 grudnia 2017, o 15:09

eiviss1204 pisze: ↑
3 grudnia 2017, o 23:32

weird_thoughts pisze: ↑
2 grudnia 2017, o 23:44
Też zawsze miałam takie podejście, ale że aktualnie każdy dzień jest gorszy od drugiego to popadam w taki nastrój... Dziś kiedy fizycznie się źle czułam, usłyszałam od matki, że zachowuję się nienormalnie. Niby mam dystans do takiego dogadywania, ale przykro takie rzeczy słyszeć od bliskiej osoby. Do tego moje nerwicowe ja i tak się zaraz odezwie - a może ty już zwariowałaś?
Nie jest to żadne zwariwanie Typowa analiza lękowa. To,że boisz się zostac sama,bo zwariujesz - Boże jak ja dobrze to znam Miałam to samo,balam sie zostac w domu,bo myslalam,ze moze wtedy strace kontrolę i dostane omamow,nie będę miec swiadomosci i oszaleje. Przechodzilam przez to samo. Grunt to zaakceptowac to co się teraz dzieje z wkręcaniem sobie chorob psychicznych jet taki problem,ze nie wystarczy isc na ekg gdzie wszystko wychodzi w badaniach. Z chorbami psychicznymi jest nieco inaczej,zaczyna powatpiewac się w swoja swiadomosc w to co sie dzieje jeszcze jak dochodzi do tego derealizacja czy depersona to juz w ogole wydaje się nam ,ze jestesmy chorzy. Uspokoj się posluchaj nagran jesli to robilas zrob to jeszcze raz, po takich upadkach trzeba się podnosic i isc dalej...jednoczesnie akceptujac fakt,ze jakis czas tak będzie i za kazdym razem kiedy dzien nie bedzie wysmienity miec ta wyrozumialosc dla siebie i pokore do tego stanu. Nerwica mija,ale tzw upadki zdarzaja się kazdemu z nas,ale zawsze one czegoś ucza, z czasem są mniej intensywne i trwaja krotko
Dziękuję za odpowiedź!

Wydaję mi się, że teraźniejszy lęk rozpracowałam - mam słabsze chwile, ale wiem, że to ' tu i teraz' minie. Tyle, ze nerwica wymyśliła u mnie obawy, że zwariuję w przyszłości, że wtedy na pewno już oszaleję, że wszystko się u mnie skumuluje i będzie to idealna droga ku zwariowaniu, CHAD czy czegoś psychicznego

A ogólnie jak wyszłaś z tego lęku przed zostaniem samemu w domu?

Ja mialam identyczne wkrętaki. Chad,bordeline,schizofrenia to tyle ile wyczytalam w Internecie dzieki bogu ze potem zaprzestalam,bo innych terminow nie znalam.
A więc przede wszystkim nie czytaj nieczego w google tam chora bylaby wiekszosc populacji.
No widzisz jedyna drogą do tego by bylo ok to złożenie ze w przyszłości wszystko moze sie stac,ze juz tyle przezylas ze nic Cię nie moze zaskoczyć. Co najlepsze to czesto osoby,które borykają się z takimi chorobami nie boją tak się tego co się z nimi dzieje. Szczegolnie ludzie ze schizofrenia.
Następny fakt,boisz się widze Chadu i z pewnością jedną z rzeczy które robisz to oceniasz swoje samopoczucie. Dobrze - mania zle (depresja) po czasie zabierzesz do siebie zaufania,ze juz tak rozne stany przeżywasz i już tyle tego bylo ze naprawdę nie przeraza Cię to. Ale do tego czas jest potrzebny.
Od kiedy masz nerwice i od kiedy jestes na forum ? Bierzesz leki?

ewelinka1200 · 6 grudnia 2017, o 20:03

No ja np w tej właśnie chwili przezywam atak lęku...a więc mam w głowie wariacje ze zaraz oszaleje zwariuje zabije cholera wie co...mam tak spięte ciało i napięcie w głowie...usiadlam wygodnie w fotelu i przygladam sie temu wszystkiemu...staram się po prostu świadomie obserwowac ten stan...juz se powiedzialam,,Ewelina jesli masz zwariowac i tak zwariujesz nie masz na to wpływu...,,co ma byc i tak sie stanie,, wiec siedz i czekaj albo przejdzie albo skonczysz w pasach...wiec kuzwa czekam...

weird_thoughts · 7 grudnia 2017, o 22:08

eiviss1204 pisze: ↑
5 grudnia 2017, o 18:41
Ja mialam identyczne wkrętaki. Chad,bordeline,schizofrenia to tyle ile wyczytalam w Internecie dzieki bogu ze potem zaprzestalam,bo innych terminow nie znalam.
A więc przede wszystkim nie czytaj nieczego w google tam chora bylaby wiekszosc populacji.
No widzisz jedyna drogą do tego by bylo ok to złożenie ze w przyszłości wszystko moze sie stac,ze juz tyle przezylas ze nic Cię nie moze zaskoczyć. Co najlepsze to czesto osoby,które borykają się z takimi chorobami nie boją tak się tego co się z nimi dzieje. Szczegolnie ludzie ze schizofrenia.
Następny fakt,boisz się widze Chadu i z pewnością jedną z rzeczy które robisz to oceniasz swoje samopoczucie. Dobrze - mania zle (depresja) po czasie zabierzesz do siebie zaufania,ze juz tak rozne stany przeżywasz i już tyle tego bylo ze naprawdę nie przeraza Cię to. Ale do tego czas jest potrzebny.
Od kiedy masz nerwice i od kiedy jestes na forum ? Bierzesz leki?

Nerwicę mam mniej więcej od lata tego roku, na razie staram się radzić bez leków. Ewentualnie hydroxyzyna.

Największą obawę mam, że ta skrajność emocji - raz dobrze, raz źle będzie głównym czynnikiem jakiejś choroby psychicznej. A przecież każdy ma w życiu lepsze i gorsze momenty, tylko w nerwicy przywiązujemy do wszystkiego uwagę 100 razy bardziej... Oczywiście lęk przed psychozą, będąc sama w domu, jest ze mną cały czas i włącza się nieraz na kilka minut, dość intensywnie, ale z tym staram sobie radzić.

ewelinka1200 pisze: ↑
6 grudnia 2017, o 20:03
No ja np w tej właśnie chwili przezywam atak lęku...a więc mam w głowie wariacje ze zaraz oszaleje zwariuje zabije cholera wie co...mam tak spięte ciało i napięcie w głowie...usiadlam wygodnie w fotelu i przygladam sie temu wszystkiemu...staram się po prostu świadomie obserwowac ten stan...juz se powiedzialam,,Ewelina jesli masz zwariowac i tak zwariujesz nie masz na to wpływu...,,co ma byc i tak sie stanie,, wiec siedz i czekaj albo przejdzie albo skonczysz w pasach...wiec kuzwa czekam...

Z pewnością dałaś radę!!! Długo trwał atak?

ewelinka1200 · 7 grudnia 2017, o 22:10

Pewnie ze dalam rade...
Jak se przetlumaczylam ze to tylko lęk ze nic ani mi ani nikomu innemu nic nie grozi to przeszlo

eiviss1204 · 7 grudnia 2017, o 22:28

Nie martw się zmianami nastroju tez je mialam i tez szalalam,ze to pewnie choroba psychiczna.
Masz to od niedlugiego czasu takze to jest szok. Ciagle w cos watpisz,nakręca to leki,ataki paniki i tak kolo sie kreci.
Gwarantuje Ci ze to mija z czasem jest to dosc mozolny czas bo upadkow jest sporo także musisz byc wyrozumiala dla siebie w tym okresie.
Rozciaga sie to na etapy potem te leki sa mniejsze ,odpuszczaja następnie analiza sie zmniejsza az w koncu okazuje sie ze cały dzien oglądałaś seriale i nie naszla Cie nawet jedna dziwna mysl.
Fajnje ze probujesz bez leków. Z lekami jest tak ze czesto jak je odstawiasz i zle przerobisz temat to wracasz do punktu wyjścia...szkoda troche marnować ten czas

Jak cos pisz na pw jesli bede umiala pomoc to pomoge

weird_thoughts · 7 grudnia 2017, o 22:58

eiviss1204 pisze: ↑
7 grudnia 2017, o 22:28
Nie martw się zmianami nastroju tez je mialam i tez szalalam,ze to pewnie choroba psychiczna.
Masz to od niedlugiego czasu takze to jest szok. Ciagle w cos watpisz,nakręca to leki,ataki paniki i tak kolo sie kreci.
Gwarantuje Ci ze to mija z czasem jest to dosc mozolny czas bo upadkow jest sporo także musisz byc wyrozumiala dla siebie w tym okresie.
Rozciaga sie to na etapy potem te leki sa mniejsze ,odpuszczaja następnie analiza sie zmniejsza az w koncu okazuje sie ze cały dzien oglądałaś seriale i nie naszla Cie nawet jedna dziwna mysl.
Fajnje ze probujesz bez leków. Z lekami jest tak ze czesto jak je odstawiasz i zle przerobisz temat to wracasz do punktu wyjścia...szkoda troche marnować ten czas
Jak cos pisz na pw jesli bede umiala pomoc to pomoge

Dzięki za odpowiedź

Wiem, że przede mną jeszcze długa droga, bo jestem świeża i dużo jest w stanie mnie zaburzyć na tym początkowym etapie.

eiviss1204 · 7 grudnia 2017, o 23:15

weird_thoughts pisze: ↑
7 grudnia 2017, o 22:58

eiviss1204 pisze: ↑
7 grudnia 2017, o 22:28
Nie martw się zmianami nastroju tez je mialam i tez szalalam,ze to pewnie choroba psychiczna.
Masz to od niedlugiego czasu takze to jest szok. Ciagle w cos watpisz,nakręca to leki,ataki paniki i tak kolo sie kreci.
Gwarantuje Ci ze to mija z czasem jest to dosc mozolny czas bo upadkow jest sporo także musisz byc wyrozumiala dla siebie w tym okresie.
Rozciaga sie to na etapy potem te leki sa mniejsze ,odpuszczaja następnie analiza sie zmniejsza az w koncu okazuje sie ze cały dzien oglądałaś seriale i nie naszla Cie nawet jedna dziwna mysl.
Fajnje ze probujesz bez leków. Z lekami jest tak ze czesto jak je odstawiasz i zle przerobisz temat to wracasz do punktu wyjścia...szkoda troche marnować ten czas
Jak cos pisz na pw jesli bede umiala pomoc to pomoge
Dzięki za odpowiedź
Wiem, że przede mną jeszcze długa droga, bo jestem świeża i dużo jest w stanie mnie zaburzyć na tym początkowym etapie.

Ale to wazne ze masz taka swiadomosc,bo to daje poczucie,ze nie ma presji

to jeden z najgorszych błędów,które wpedzaja w zaburzenie na dluzej .
3mam za Ciebie kciuki

weird_thoughts · 17 stycznia 2018, o 13:25

Nie mam już sił na swój lęk. Ciągle jeden i ten sam- że niedługo oszaleję.
Nie boję się tego co tu i teraz, ale przyszłości. Że będę wariatką, morderczynią, będę niepoczytalna, że to pewnie początek jakichś zaburzeń i doprowadzi mnie do czegoś poważniejszego, że wyląduję w więzieniu. Nie mogę ostatnio słuchać ani czytać o zabójstwach, bo mam okropne myśli. Śnią mi się dziwne rzeczy, że tracę rozum. A ja zaczynam powątpiewać czy to tylko nerwicowe wkrętki. Trwają już kilka miesięcy, a mimo pracy nad sobą, nie umiem podejść do tego obojętnie. Akceptacja zmienia się teraz w pogłębianie się w tym lęku. Jak o tym nie myślę i jest dobrze to mam wrażenie, że sama siebie oszukuję...

weird_thoughts · 18 stycznia 2018, o 17:55

Ktoś pomoże

? Dałabym wszystko, żeby te myśli nie wzbudzały we mnie takiego niepokoju, bo cały czas boję się, że jednak jest coś ze mną nie tak...

Nipo · 18 stycznia 2018, o 19:01

weird_thoughts pisze: ↑
18 stycznia 2018, o 17:55
Ktoś pomoże ? Dałabym wszystko, żeby te myśli nie wzbudzały we mnie takiego niepokoju, bo cały czas boję się, że jednak jest coś ze mną nie tak...

Staraj się to akceptować,zaprzyj się i akceptuj!wiem ze to jest ciężkie bo ja sam nad tym pracuje,ale trzeba to w końcu akceptować i dzięki temu będzie Ci dużo lżej.Uwierz ze to nerwica podsyła Ci takie myśli bo jesteś w stanie lękowym i akceptuj to,przepuszczaj je niech płyną,tak jakbyś sobie pomyślała nie wiem ze jutro będzie słońce i ta myśl poprostu płynie nieanalizujesz jej staraj się postępować tak samo z myślami lękowymi

weird_thoughts · 18 stycznia 2018, o 19:29

Nipo pisze: ↑
18 stycznia 2018, o 19:01

weird_thoughts pisze: ↑
18 stycznia 2018, o 17:55
Ktoś pomoże ? Dałabym wszystko, żeby te myśli nie wzbudzały we mnie takiego niepokoju, bo cały czas boję się, że jednak jest coś ze mną nie tak...
Staraj się to akceptować,zaprzyj się i akceptuj!wiem ze to jest ciężkie bo ja sam nad tym pracuje,ale trzeba to w końcu akceptować i dzięki temu będzie Ci dużo lżej.Uwierz ze to nerwica podsyła Ci takie myśli bo jesteś w stanie lękowym i akceptuj to,przepuszczaj je niech płyną,tak jakbyś sobie pomyślała nie wiem ze jutro będzie słońce i ta myśl poprostu płynie nieanalizujesz jej staraj się postępować tak samo z myślami lękowymi

Tylko ja już jestem na etapie akceptacji, ale teraz się boję jak ja mogę takie myśli akceptować. Łącznie z tym, że ostatnio zaczęłam myśleć, ze może faktycznie zrobię coś złego w moim życiu i to jakieś ostrzeżenie... Kompletnie nie umiem się odnaleźć. Wiem już, że z nerwicy nie dostanę schizofrenii, ale teraz mam wątpliwości czy takie ciągłe morderczo-wariackie lęki mnie nie zaburzą jeszcze bardziej