marianna pisze:

zadziorka pisze: może akurat znajdę mu pracę...

Myslę że powinnaś zrobić tak jak zasugerował lekarz - zająć się sobą.
Próba utrzymania kontroli i jakiejś normalności przy człowieku który się zachowuje tak jak piszesz
to po prostu proszenie się o nerwicę.
Umysł będzie negował realne problemy (wypierał emocje i fakty które są dla Ciebie trudne) i wymyślał tematy zastępcze, np. choroby.
I tak po prostu marnujesz swój czas i spokój.

Poza tym jeśli bierzesz odpowiedzialność za pracę i życie 30-letniego chłopa zamiast zostawić go zupełnie
samego z tym i innymi jego problemami w pewien sposób ubezwłasnowolniasz go.
Odbierasz mu przymus zrobienia czegoś ze swoim zyciem, pracą, działania a potem może nawet
i satysfakcji z tego.
Potem niestety działa to tak że osoba której na siłę pomagamy, dla której chcemy być wybacą z kłopotów
narzucamy jej coś - zamiast podziękować, atakuje nas i słyszymy bardzo gorzkie słowa i że o pomoc nie prosiła.
Taka osoba zaczyna być agresywna i sytuacja dzieje się zupełnie odwrotnie niż bysmy chcieli.
A to kolejna cegiełka dla nerwicy.
Reasumując - słuchaj lekarza bo dobrze mówi.

Ps: zazdrość i proba kontroli jest obajwem poczucia bezradności, braku kontroli nad życiem
więc wyżywa tą frustracje na Tobie zamiast zająć się sobą.
Odsuwając się od niego, nie ingerując w jego sprawy zostawiajac mu 100% odpowiedzialności
za swoje życie robisz przysługę i sobie i jemu.
On dopiero kiedy nie bedzie miał się na kim wyżyć, kontrlować, kogo urazić, jak nie bedzie nikogp
poza nim kto wyślę mu cv to może wtedy się za siebie weźmie i coś zmieni.
Ale osobiście radzę żebyś w ogóle się od niego odcięła.
I na 1 miejscu postawiła nie miłość, nie jego ale siebie.
Wtedy odzyskasz spokój.

zadziorka pisze: Zawsze wydawało mi się, że stawianie siebie na pierwszym miejscu jest takie egoistyczne..
Dziś usłyszałam od psychologa, że za bardzo przejmuje się innymi.
Chce wszystko robić za wszystkich..

zadziorka pisze:No tak macie rację, ale wiecie co?
Smutno jest patrzeć na ludzi, w których się wierzy, a którzy nic nie robią.

Mój brat np. będzie miał komisa w sierpniu z dwóch przedmiotów. Dziś podesłał mi rano "zadanie domowe" z lekcji dodatkowych . Zrobiłam mu je, ale napisałam "Wiktor, ale Ty masz to sam umieć i rozumieć..." .
On wiem, że chce, ale jemu się nie chce.

A mój chłopak ? Wiecie co teraz robi? Gra!
Gra! Gra! Gra! Nic nie robi tylko gra i to na telefonie.

A i jeszcze komputer ma włączony i gra w ruletkę, na które zarabia niby pieniądze. Już dwa miesiące temu mówił, że dostanę z tych wygranych pieniędzy 500 zł, ale jakoś nic nie dostałam.. ;/

Nie jest łatwo na coś takiego patrzeć.. ;/

ddd pisze:Moim zdaniem masz rację kucki co do jednego - trzeba szukać równowagi ale nie wtedy kiedy zachowania są toksyczne. Nie można wpadać w poczucie winy nigdy gdy chodzi o zachowania własnie toksyczne.

marianna pisze:Ja mysle że autorka postu nie ma problemu ze zrozumieniem innych, empatia i wybaczaniem.
Dlatego lekarz radzi jej zając się sobą, a nie wzmocnić empatię do osób które wykorzystują jej lojalność.
Tu jest kwestia toksycznej relacji i łatwo się w nią jeszcze bardziej zatopić jeśli zaczniemy
analizować przyczyny zachowań tych osób.
Zrozumienie i umiejętność wybaczenia to jedno a trwanie w toksycznej relacji która wywołuje lęki to drugie.

Victor pisze:Przede wszystkim dodam tylko tyle, że aby "bawić się" (co rzeczywiście jest rzeczą wielką) w prawidłowe wybaczanie i zrozumienie, najpierw dobrze jest umieć zając się sobą i potrafić być malutkim egoistą. Bo bez tego wybaczenie i zrozumienie jest zwykle pewnego rodzaju ofiarą bądź też dawaniem siebie wykorzystywać.
Bowiem Ci, którzy wykorzystują (toksycznie) zwykle nie kierują się zrozumieniem i w tym leży problem. Przez to właśnie pojawia się potrzeba a nawet konieczność (jeśli chcemy emocjonalnie funkcjonować sprawnie) ustawienia solidnej granicy pomiędzy byciem - nazwijmy to dobrym - ale nie naiwnym.

zadziorka pisze:a tak a propos... wiecie co mi psycholog powiedział ? dlaczego ja go ciągle tłumacze?
psychiatra w sumie też, tylko inaczej zadał pytanie

a ja tak sobie pomyślałam - serio ? ja go tłumaczę? ja mam wrażenie, że cały czas go krytykuję..