Już dwa lata nie wchodziłam na tą stronę i dopiero teraz mi się przypomniała
Dwa lata temu miałam DD czyli derealizacje depersonalizacje,skoro jesteście na tym forum pewnie wiecie co to jest i że to nie jest za fajne przeżycie,wręcz katastroficzne,bynajmniej gdy na nie cierpimy.Kiedy na to cierpiałam myślałam że to bedzie trwać na wieki a teraz mogę wam powiedzieć że sie myliłam...
Stan ten utrzymywał się u mnie przez około 5/6 miesięcy i nigdy nie przezylam nic gorszego nie potrafilam sobie z tym poradzic (wspomne ze jestem lekliwa osoba) i krok po kroku zaczal ustepywac,myslalam ze to nie mozliwe a jednak dałam rade,trzeba to przyjac i z tym zyc,nie mozna sie izolowac ja udawalam ze wszystko jest okej i zaczelo byc.Chcialam tylko napisac dla osob ktore tutaj sa, dla osob ktore cierpia tak jak ja, kiedys ze wszystko jest mozliwe,i jesli ktos chce porozmawiac o swoim stanie prosze napisac odpowiedz jestem do dyspozycji
.