W naszych dużych głowach
wszystko się zapętla.
Myśli nie przebierają w słowach.
Droga taka kręta!

Wszyscy się nakręcamy.
Zamykamy w swoich lękach.
Problemy często wyolbrzymiamy,
bo żyjemy w wyobraźni udrękach!

Koło lękowe pędzi szalone.
Jak chomik w kołowrotku się kręcimy.
Cierpimy na liczne choroby nieuleczone.
Koncentrację przy tym tracimy.

Ciebie przerażają duże przestrzenie.
Schizofrenii boi się twój kolega.
Koleżanka co chwilę mierzy ciśnienie.
A ja pytam: „co mi dolega?”.

Niby normalnie funkcjonujemy.
Praca, dom, nauka, dzieci.
Jednak wciąż wszystko analizujemy.
I na tym cały dzień nie raz nam zleci.

Dlaczego tak się dzieje?
Przecież chcemy z tym skończyć!
A, bo tracimy nadzieję!
Umysł lubi się droczyć.

Czy to już depresja?
Nic mi się nie chce, totalne zmęczenie.
Rodzi się we mnie agresja.
Teraz to pewnie zboczenie!

Dlatego kolego kochany!
Koleżanko droga!
Ten świat wystarczająco zwariowany,
niech to będzie przestroga!

Zjedz pożywne śniadanie,
załóż buty wygodne.
Zmień o sobie mniemanie
i zacznij życie CUDowne.

fajowe

Porzuć lęki, porzuć troski
Od dziś świat niech będzie boski!
Ciśnieniomierz rozwal z hukiem
A natręty traktuj brukiem.
Niechaj nerwa idzie w ch...j
A Ty tak jak stałeś stój.
Nie mdlej, nie placz, nie rozpaczaj
I slabości swe wybaczaj.
Włóż różowe okulary
Uwierz w życia czary-mary....
Ono fajne jest, a jakże
Dobre chwile chwytaj w kadrze
A nerwica niech spier....ala
Jak rozkapryszona lala....

Celine Marie pisze: ↑

18 czerwca 2019, o 02:24

fajowe

Dziękuję Kochana :*

Estersis pisze: ↑

18 czerwca 2019, o 09:33

Porzuć lęki, porzuć troski
Od dziś świat niech będzie boski!
Ciśnieniomierz rozwal z hukiem
A natręty traktuj brukiem.
Niechaj nerwa idzie w ch...j
A Ty tak jak stałeś stój.
Nie mdlej, nie placz, nie rozpaczaj
I slabości swe wybaczaj.
Włóż różowe okulary
Uwierz w życia czary-mary....
Ono fajne jest, a jakże
Dobre chwile chwytaj w kadrze
A nerwica niech spier....ala
Jak rozkapryszona lala....

Wow, super! Brawo! Podnosi na duchu.